Anterior Tibiale Tendonitis

(ook bekend als Tibialis Anterior Tendonitis)

Bewerkt door Marcus Coe, MD

Samenvatting

Tibialis Anterior Tendonitis leidt tot pijn en vaak zwelling aan de voorkant van de enkel en in de middenvoet. Soms kan er ook degeneratie van de pees optreden, en niet alleen ontsteking. De symptomen doen zich meestal voor bij mensen van middelbare leeftijd en oudere mensen, en verergeren bij staan en lopen. De behandeling is erop gericht de belasting door de pees te beperken en de peesontsteking tot rust te laten komen. Soms is een tibialis anterior tendonitis een voorbode van een ruptuur van de tibialis anterior pees. Behalve in het geval van een peesruptuur, is een operatie meestal niet nodig. Bij mensen bij wie niet-operatief ingrijpen echt mislukt is, kan een operatie geïndiceerd zijn om de pees schoon te maken en eventueel de kuitspier te verlengen.

Clinische presentatie

Tibialis Anterior Tendonitis is een irritatie en zwelling van een van de belangrijkste pezen die de voet optillen – de tibialis anterior, ook bekend als de tibialis anterior. Deze aandoening leidt tot pijn aan de voorzijde van de enkel of in de mediale middenvoet, waar de pees op het bot drukt (figuur 1). De aandoening is vaak chronisch en kan ook gepaard gaan met enige zwelling in dit gebied. De symptomen treden meestal op bij patiënten van middelbare leeftijd of ouder. De symptomen kunnen verergeren door verhoogde activiteit, zoals staan en lopen.

In een klein percentage van de patiënten kan tibialis anterior tendonitis een voorbode zijn van een scheuring van de tibialis anterior. Dit gaat gepaard met een scherpe pijn aan de voorzijde van de enkel, die vaak doorloopt tot aan de binnenzijde van de middenvoet. Zwakte in het vermogen om de voet omhoog te brengen zal worden opgemerkt. Na verloop van tijd, als een ruptuur van de voorste tibialispees wordt gemist en niet wordt behandeld, kan het klauwen met de tenen toenemen, omdat de pezen naar de tenen nu het meeste werk doen om de voet omhoog te brengen. Patiënten kunnen ook klagen over het slaan van de voet op de grond wanneer zij lopen.

Figuur 1: Locatie van pijn en zwelling bij tibialis anterior peesontsteking

Lichamelijk onderzoek

Bij onderzoek wordt vaak een tederheid of zelfs zwelling van de tibialis anterior pees voor de enkel gezien (figuur 2). Dit is een van de primaire pezen die de voet omhoog brengt, daarom zal weerstand om de voet omhoog te bewegen (dorsiflexie) de symptomen vaak verergeren. Er kan een verkramping van de kuitspier zijn (equinus contractuur).

Figuur 2: Pees Tibialis anterior

Röntgenfoto’s van de voet en enkel

Röntgenfoto’s van de voet en enkel zijn vaak negatief, omdat het hier gaat om een probleem met een pees (weke delen) die meestal niet op röntgenfoto’s te zien zijn.

Een MRI van dit gebied laat een zwelling en ontsteking zien van de bekleding van de peesschede waar de voorste tibialispees doorheen loopt. Vaak zit er vocht rond de pees, en er kunnen tekenen zijn van degeneratieve veranderingen in de pees zelf.

Behandeling

De behandeling van deze aandoening is in eerste instantie niet-operatief en is meestal succesvol in het verhelpen van de klachten. De behandeling bestaat uit relatieve rust van de geïrriteerde pees. Dit kan door:

• Beperking van activiteiten. Hierdoor wordt de repeterende belasting door de pees beperkt. Dit kan worden bereikt door staan en lopen te beperken of andere activiteiten waarbij het enkelgewricht herhaaldelijk wordt bewogen. Bij ernstige symptomen kan het nuttig zijn de patiënt formeel in een loopschoen of gips te plaatsen voor een periode van enkele weken.
• Anti-inflammatoire medicatie. Dit kan nuttig zijn om de symptomen te verlichten als ontstekingsremmers kunnen worden verdragen.
• Rekken van de kuit. Door de kuit te strekken, zal er minder weerstand zijn bij het optillen (dorsiflexie) van de voet. Hierdoor gaat er minder kracht door de pees.
• Enkelbandage of (AFO). Een brace om de enkel te stabiliseren of de beweging door de enkel te beperken kan helpen om de belasting door deze pees te verminderen en daarmee de klachten te verhelpen.
• Revalidatie. Excentrische versterkingsprogramma’s kunnen nuttig zijn bij de behandeling van de meer chronische symptomen.

Voorzichtigheid: Corticosteroïdeninjecties in deze regio kunnen helpen de symptomen te verlichten, maar kunnen het risico op scheuring van deze pees vergroten.

Operatieve behandeling

In gevallen waarin de symptomen niet adequaat kunnen worden behandeld met niet-operatieve behandeling, kan een operatie een optie zijn. Een operatie bestaat uit het schoonmaken van de pees (debriding) en eventueel het verlengen van de kuitspier.

Mogelijke complicaties

Mogelijke complicaties zijn de algemene complicaties die bij een operatie kunnen optreden, zoals:

• Infectie
• Wondgenezingsproblemen
• Diepe veneuze trombose (DVT)
• Pulmonale embolie
• Houding van klachten