Baarmoederslagader embolisatie
Wat is baarmoederslagader embolisatie?
Baarmoederslagader embolisatie is een procedure om niet-kankerachtige tumoren in de baarmoeder, baarmoedermyomen genaamd, te laten krimpen. Er is geen grote operatie voor nodig, dus u herstelt mogelijk sneller. Ook is het mogelijk dat u niet in het ziekenhuis hoeft te blijven.
Baarmoedermyomen embolisatie krimpen door de bloedtoevoer af te sluiten. De arts injecteert zeer kleine deeltjes, zoals zand, in de slagaders die de vleesbomen van bloed voorzien. De deeltjes hechten zich aan de vaatwand. Hierdoor ontstaat een klonter die de bloedtoevoer afsluit. Als de bloedtoevoer weg is, krimpen de vleesbomen. Uw klachten verminderen of verdwijnen meestal na verloop van tijd.
Er worden verschillende soorten deeltjes gebruikt voor de embolisatie van baarmoedermyomen. Deze stoffen worden al vele jaren veilig door artsen gebruikt.
De procedure wordt uitgevoerd door een arts die interventieradioloog wordt genoemd. Deze arts is gespecialiseerd in het behandelen van aandoeningen zonder gebruik te maken van een grote operatie. In plaats daarvan gebruikt hij of zij kleine instrumenten plus beeldvormende tests. Deze tests kunnen röntgenstralen, CT-scans, MRI, fluoroscopie of echografie zijn.
Waarom zou ik een baarmoederslagader embolisatie nodig kunnen hebben?
De belangrijkste reden om een baarmoederslagader embolisatie te ondergaan is om baarmoederslagader tumoren te behandelen die pijn of andere problemen veroorzaken. Bijna alle fibroidtumoren zijn goedaardig of niet kankerverwekkend. Het komt zelden voor dat een vleesboom kanker veroorzaakt.
Bijna een derde tot de helft van de vrouwen in de vruchtbare leeftijd heeft vleesbomen. Niet alle tumoren worden gediagnosticeerd omdat ze te klein zijn. De myomen kunnen variëren van de grootte van een erwt tot zo groot als een softbal of een kleine grapefruit.Baarmoedermyomen embolisatie kan niet worden aanbevolen als uw myomen erg groot zijn.
Uw zorgverlener kan u deze procedure aanraden als u:
- Laag bloedbeeld (bloedarmoede) door bloedingen in de baarmoeder als gevolg van vleesbomen
- Volheid of pijn in uw buik
- Een vergrote baarmoeder
- Buik die groter is dan normaal
- Onvruchtbaarheid
- Druk op de blaas waardoor u het gevoel heeft dat u vaak moet plassen
- Druk op de darm die constipatie en een opgeblazen gevoel veroorzaakt
- Pijn tijdens geslachtsgemeenschap
- Pijn in uw rug of benen, die kan worden veroorzaakt doordat de vleesbomen op zenuwen drukken
Uw arts kan nog andere redenen hebben om een uterus-fibroomembolisatie aan te bevelen.
Wat zijn de risico’s van een baarmoederslagader embolisatie?
Elke procedure kan complicaties hebben. Mogelijke complicaties van deze procedure zijn:
- Abnormale bloeding (bloeding)
- Verwonding van de baarmoeder
- Infectie van de baarmoeder of de prikplaats in de lies
- Ophoping van bloed onder de huid (hematoom) op de prik plaats in de lies
- Letsel aan de slagader die wordt gebruikt
- Bloedstolsels
- Onvruchtbaarheid
- Verlies van de menstruatie (amenorroe)
Sommige vrouwen hebben het post-embolisatie syndroom. De symptomen zijn:
- Bekkenpijn en -krampen
- Misselijkheid en braken
- Lage koorts
- Vermoeidheid en ongemak
De symptomen van het post-embolisatie syndroom kunnen 2 tot 7 dagen aanhouden. Het wordt behandeld met pijnstillers en ontstekingsremmers. Ook kunnen medicijnen tegen misselijkheid worden gebruikt.
Sommige vrouwen komen na de procedure in de menopauze. Dit geldt vooral voor vrouwen ouder dan 45 jaar.
De baarmoeder wordt niet verwijderd tijdens de embolisatie van een baarmoederfibroom. U kunt dus nog steeds een baby krijgen. Maar er is meer onderzoek nodig om erachter te komen hoe deze procedure de vruchtbaarheid en zwangerschap kan beïnvloeden.
U kunt andere risico’s hebben die uniek zijn voor u. Bespreek eventuele zorgen vóór de procedure met uw arts.
Hoe bereid ik me voor op een baarmoederslagader embolisatie?
- Uw arts zal u de procedure uitleggen. Stel hem of haar alle vragen die u hebt over de procedure.
- U wordt mogelijk gevraagd een toestemmingsformulier te ondertekenen dat toestemming geeft voor de procedure. Lees het formulier zorgvuldig door en stel vragen als iets niet duidelijk is.
- Mogelijk moet u vóór de procedure lichamelijk worden onderzocht om te controleren of u in goede gezondheid verkeert. Het kan ook zijn dat u bloed moet laten prikken of andere onderzoeken moet ondergaan.
- U wordt gevraagd om 8 uur voor het onderzoek niet te eten en te drinken. Dit betekent meestal na middernacht.
- Vertel het uw zorgverlener als u zwanger bent of denkt zwanger te zijn.
- Vertel het uw arts als u allergisch bent voor contrastvloeistof of jodium.
- Vertel het uw arts als u gevoelig bent voor of allergisch bent voor geneesmiddelen, latex, tape of plaatselijke en algehele anesthesie.
- Vertel uw zorgverlener over alle geneesmiddelen die u gebruikt. Dit omvat recepten, vrij verkrijgbare geneesmiddelen en kruidensupplementen.
- Vertel uw arts als u een bloedingsstoornis hebt gehad. Vertel uw arts ook of u bloedverdunnende medicijnen (anticoagulantia), aspirine of andere medicijnen gebruikt die de bloedstolling beïnvloeden. Het kan zijn dat u voor de test met deze medicijnen moet stoppen.
- U krijgt medicijnen om u te helpen ontspannen en een plaatselijk pijnstillend middel op de plaats van de lies.
- U moet iemand regelen om u een dag of twee na de ingreep in huis te helpen.
- Volg alle andere instructies die uw zorgverlener u geeft om u voor te bereiden.
Wat gebeurt er tijdens een baarmoederslagader embolisatie?
U kunt poliklinisch een baarmoederslagader embolisatie ondergaan of u moet een nacht in een ziekenhuis blijven. De manier waarop het onderzoek wordt uitgevoerd kan variëren, afhankelijk van uw aandoening en de praktijken van uw zorgverlener.
In het algemeen verloopt een embolisatie van een baarmoederslagader als volgt:
- U wordt gevraagd sieraden of andere voorwerpen die in de weg kunnen zitten van de procedure te verwijderen.
- U wordt gevraagd uw kleding uit te doen. U krijgt een japon om aan te trekken.
- Er wordt een infuuslijn in uw arm of hand ingebracht.
- Het is mogelijk dat u voor de ingreep antibiotica krijgt toegediend.
- U ligt op uw rug op de operatietafel.
- De arts zal een lange dunne buis (katheter) in uw blaas plaatsen om urine af te voeren.
- Het medisch personeel zal uw hartslag, bloeddruk, ademhaling en zuurstofgehalte in het bloed tijdens de procedure in de gaten houden.
- De arts zal de liesstreek schoonmaken met een antiseptische oplossing.
- De arts zal een klein buisje (schede) in uw liesstreek plaatsen. Dit dient als geleider om de katheter in het af te sluiten (embolisatie) gebied te brengen.
- De arts spuit contrastvloeistof in de katheter. De contrastvloeistof helpt de arts bij het vinden van de af te sluiten slagader. De arts gebruikt röntgenstralen om de bloedvaten te vinden die elk myoom van bloed voorzien.
- De arts brengt een piepkleine katheter in de liesslagader (femoraal). Hij of zij zal zeer kleine deeltjes in de bloedvaten injecteren.
- De arts zal meer röntgenfoto’s maken om er zeker van te zijn dat de slagaders geblokkeerd zijn.
- Sommige artsen zullen, indien nodig, één liesplaats gebruiken om zowel de linker als de rechter baarmoederslagader te behandelen. Andere artsen kunnen twee liesplaatsen gebruiken.
- De schede en de katheter worden verwijderd nadat de embolisatie is uitgevoerd.
Wat gebeurt er na een baarmoederslagader embolisatie?
In het ziekenhuis
Medisch personeel zal druk uitoefenen op de inbrengplaats in de lies om de bloeding te stoppen. Dit duurt meestal ongeveer 20 minuten.
U wordt dan naar de uitslaapkamer gebracht. Het personeel houdt uw bloeddruk, polsslag en ademhaling in de gaten. Uw genezingsproces is afhankelijk van het soort medicijn dat wordt gebruikt om u te helpen ontspannen. Zodra uw vitale functies stabiel zijn en u alert bent, wordt u naar uw ziekenhuiskamer gebracht of naar huis gestuurd.
U kunt na de ingreep kramp in uw buik hebben. U kunt pijnmedicatie krijgen die door een verpleegkundige of via een apparaat dat op uw infuus is aangesloten, wordt toegediend.
U kunt gedurende enkele dagen kleine tot matige hoeveelheden vocht uit uw vagina hebben lopen. De verpleegster zal het maandverband controleren om te zien hoeveel vocht u heeft.
U wordt aangemoedigd om binnen een paar uur uit bed te komen. U moet ook hoesten en diepe ademhalingsoefeningen doen zoals de verpleegster u dat opdraagt.
U kunt een paar uur na de ingreep vloeistoffen te drinken krijgen.
Thuis
Als u eenmaal thuis bent, is het belangrijk om de liesincisie schoon en droog te houden. Uw zorgverlener zal u specifieke badinstructies geven. Als er plakstrips zijn gebruikt, moeten deze droog worden gehouden. Ze vallen er meestal binnen een paar dagen af.
U kunt pijn hebben op de plaats van de incisie en in uw buik- en bekkenspieren. Dit is vooral het geval als u lang staat. Neem een pijnstiller tegen de pijn zoals aanbevolen door uw arts. Aspirine of bepaalde andere pijnstillers kunnen de kans op bloedingen vergroten. Zorg ervoor dat u alleen de aanbevolen medicijnen inneemt.
Uw arts zal waarschijnlijk wandelen en beperkte beweging aanbevelen. Waarschijnlijk moet u inspannende activiteiten vermijden. Uw arts zal u vertellen wanneer u weer aan het werk kunt en uw normale activiteiten kunt hervatten.
Zorg ervoor dat u vezels en veel vloeistof in uw voeding opneemt. Dit helpt voorkomen dat u verstopt raakt. Inspannen om een stoelgang te krijgen kan problemen veroorzaken. Uw arts kan u een mild laxeermiddel aanraden.
U mag geen douche of tampons gebruiken en geen geslachtsgemeenschap hebben totdat uw arts zegt dat u dat wel mag. Ga ook pas weer aan het werk als uw arts zegt dat het goed is.
Stel uw arts op de hoogte als een van deze verschijnselen zich voordoet:
- Koorts of rillingen
- Roodheid, zwelling, of bloedingen of ander vocht dat uit de incisieplaats loopt
- Toename van pijn rond de incisieplaats
- Buikpijn, kramp, of zwelling
- Toename van vaginaal bloedverlies of het uitlopen van weefsel of andere drainage
U moet naar uw zorgverlener voor een vervolgbezoek. Dit is meestal 1 tot 2 weken na de procedure. De arts kan dan een echografie of MRI over 6 maanden inplannen om te zien hoe goed de procedure heeft gewerkt.
Uw zorgverlener kan u andere instructies geven, afhankelijk van uw situatie.
Volgende stappen
Voordat u instemt met het onderzoek of de procedure, moet u goed op de hoogte zijn:
- De naam van het onderzoek of de procedure
- De reden waarom u het onderzoek of de procedure ondergaat
- Welke resultaten u kunt verwachten en wat die betekenen
- De risico’s en voordelen van het onderzoek of de procedure
- Wat de mogelijke bijwerkingen of complicaties zijn
- Wanneer en waar u het onderzoek of de procedure moet ondergaan
- Wie het onderzoek of de procedure zal uitvoeren en wat de kwalificaties van die persoon zijn
- Wat er zou gebeuren als u het onderzoek of de procedure niet zou ondergaan
- Eventuele alternatieve onderzoeken of procedures waaraan u moet denken
- Wanneer en hoe krijgt u de resultaten
- Wie u na het onderzoek of de procedure kunt bellen als u vragen of problemen hebt
- Hoeveel moet u voor het onderzoek of de procedure betalen