Bevolking Rome 2021
Rome is de hoofdstad van Italië en een bijzondere gemeente met een geschiedenis die meer dan 2500 jaar teruggaat sinds de stichting in 753 voor Christus. Daarmee is Rome, of de Eeuwige Stad, een van de oudste continu bewoonde steden van heel Europa. De bevolking van Rome in 2016 wordt geschat op 2.869.461 binnen de stadsgrenzen.
In 2016 wordt de bevolking van Rome geschat op 2.869.461, maar dit is alleen de stad zelf. Het stedelijk gebied telt 3,8 miljoen inwoners, waarvan er 4,3 miljoen in het grootstedelijk gebied wonen. De stad zelf heeft een dichtheid van 2.232 mensen per vierkante kilometer (5.781/vierkante mijl).
Interessant is dat Rome ooit de grootste stad ter wereld was tijdens het bewind van keizer Augustus met een bevolking van bijna 1 miljoen, of ongeveer de grootte van Londen in de 19e eeuw, toen het de grootste stad ter wereld was.
In 2016 is Rome de op drie na dichtstbevolkte stad van de Europese Unie wat betreft het aantal inwoners binnen de stadsgrenzen, en de grootste en dichtstbevolkte stad van Italië.
Demografie van Rome
Over 9,5% van de bevolking van Rome is niet-Italiaans, waarbij de helft van de immigranten van Europese afkomst is, met name Roemeense, Oekraïense, Poolse en Albanese, voor een totaal van 4,7% van de bevolking. De overige 4,8% bestaat uit immigranten van niet-Europese origine, met name Filippino’s, Bangladeshi’s, Peruanen en Chinezen.
De grootste immigranten buurt is de Esquilino rione, die vaak het Chinatown van Rome wordt genoemd, ondanks het feit dat de mensen er uit meer dan 100 landen komen.
Rome heeft ook een populatie van enkele honderden Romani zigeuners die illegaal kamperen langs de rand van de stad. Er zijn naar schatting 8.000 daklozen in Rome, voornamelijk niet-Italianen.
Vaticaanstad
Vaticaanstad is een soevereine stadstaat in een ommuurde enclave binnen de stad Rome met een bevolking van ongeveer 800. Het is de kleinste internationaal erkende onafhankelijke staat op aarde en staat volledig los van de stad Rome, ondanks dat het in de stad ligt.
Geschiedenis van de bevolking van Rome
Volgens de legende werd Rome gesticht toen Romulus en Remus (de tweeling die door een wolvin werd gezoogd) besloten samen een stad te bouwen, maar zij kregen ruzie en Romulus doodde Remus in 753 v. Chr. Dit betekent dat de stichting van Rome teruggaat tot de allereerste dagen van de beschaving, hoewel de meeste historici het erover eens zijn dat de stad eigenlijk in 625 v. Chr. werd gesticht. Deze nederzetting werd uiteindelijk de hoofdstad van het Romeinse Koninkrijk en vervolgens van het Romeinse Rijk. In de tijd van keizer Augustus telde Rome in 210 na Chr. 1 miljoen inwoners.
Tijdens de Middeleeuwen werd Rome erg belangrijk in de Katholieke Kerk, omdat de bisschop van Rome, of de Paus, belangrijk was in de begindagen van het Christendom. Na de plundering van Rome en de val van het West-Romeinse Rijk in 476 n.Chr. daalde de bevolking van Rome van 1 miljoen tot slechts 500.000 in 273 en vervolgens weer tot 35.000 in de vroege middeleeuwen.
Tijdens de 15e eeuw streefde het Pausdom ernaar de grootsheid van andere steden in Italië te overtreffen door meer extravagante kerken en gebouwen te bouwen. In 1870 annexeerde het Koninkrijk Italië Rome en groeide het uit tot bijna 200.000 inwoners. Langzaam begon de bevolking van Rome terug te klimmen naar het hoogtepunt van 1 miljoen, dat tussen WO1 en WO2 in het begin van de 20e eeuw werd overtroffen. Na de Tweede Wereldoorlog groeide Rome nog sneller en nam de bevolking een hoge vlucht tot het midden van de jaren tachtig, toen de stad meer dan 2,8 miljoen inwoners telde. De laatste dertig jaar is de bevolking van Rome langzaam gedaald doordat meer mensen naar de buitenwijken zijn verhuisd.
Bevolkingsgroei Rome
Italië als geheel heeft net als de rest van Europa te maken met een dalende bevolking, als gevolg van dalende geboortecijfers en een vergrijzende bevolking. Rome daalt langzamer dan de rest van het land, met een bevolking die ongeveer gelijk is aan het gemiddelde van het land.