Blofeld (Christoph Waltz)

“Ik. Ik was het helemaal, James. Ik ben het altijd geweest. De auteur van al je pijn.” – Franz Oberhauser tegen Bond – Luister (bestandsinfo)

Ernst Stavro Blofeld, geboren als Franz Oberhauser, is de fictieve oprichter en leider van de wereldwijde criminele organisatie SPECTRE. Losjes gebaseerd op het literaire personage van Ian Fleming, is Blofeld de belangrijkste antagonist in EON Productions’ 2015 James Bond film, Spectre, en werd vertolkt door de beroemde Oostenrijks-Duitse acteur, Christoph Waltz. Het personage zal opnieuw verschijnen in de film No Time to Die uit 2021 als een van de belangrijkste antagonisten.

Heruitgevonden voor de Daniel Craig continuïteit van James Bond films (2006-heden), is Waltz’ Blofeld de pleegbroer van 007 en de leider van SPECTRE, die uit is op het controleren van de wereldwijde bewaking via het “Nine Eyes” programma. Bovendien wordt Blofeld in de film expliciet in verband gebracht met de activiteiten van Bond’s antagonisten sinds Casino Royale uit 2006, waaronder Le Chiffre, Dominic Greene en Raoul Silva.

Biografie

Achtergronden

“Franz Oberhauser is twintig jaar geleden gestorven, James. In een lawine, samen met zijn vader. De man met wie je nu praat, de man in je hoofd, is Ernst Stavro Blofeld.” – Blofeld onthult zijn nieuwe identiteit. – Luister (file info)

Geboren als Franz Oberhauser, was hij de zoon van de Oostenrijkse klim- en ski-instructeur, Hannes Oberhauser, en zijn niet nader genoemde vrouw. In 1983 kreeg Hannes de tijdelijke voogdij over de 12-jarige Britse wees, James Bond, na de dood van zijn ouders in een klimongeluk. Gedurende twee jaar leerde hij de jongen skiën, klimmen en jagen. Franz werd jaloers op de sterke vaderlijke relatie van zijn vader met Bond; een obsessie die culmineerde in de moord door de jongeman op zijn vader in een geënsceneerde lawine in Kitzbühel. Franz, die ook als vermoord werd beschouwd, vluchtte en nam de meisjesnaam van zijn moeder aan: hij gaf zichzelf de naam “Ernst Stavro Blofeld”. Jaren later dook hij weer op als de leider van de grote en schimmige terroristische organisatie die bekend staat als SPECTRE. Blofeld is betrokken bij talloze onderwereldzaken op hoog niveau en was de architect van veel van de gebeurtenissen in Bond’s carrière bij de Geheime Inlichtingendienst; hij beweert verantwoordelijk te zijn voor de acties van Le Chiffre, Dominic Greene, Raoul Silva, evenals de dood van Vesper Lynd en voormalig SIS-hoofd, Olivia Mansfield (“M”).

In 2012-15 was Blofeld steeds utilitairder en meedogenlozer geworden. Naast namaakmedicijnen, mensenhandel en prostitutie, maakte zijn organisatie steeds meer gebruik van terrorisme. Samenwerkend met de directeur-generaal van de Joint Security Service, Max Denbigh, orkestreerde SPECTRE een reeks wereldwijde terroristische bomaanslagen om interesse te wekken voor Denbigh’s voorgestelde wereldwijde bewakingsinitiatief, “Nine Eyes”. In ruil daarvoor zou SPECTRE onbeperkte toegang krijgen tot inlichtingen die door het zeer invasieve systeem werden verzameld. Rond dezelfde tijd gaf Blofeld opdracht tot de dood van een voormalig hooggeplaatst ondergeschikte, Mr. White, die ontgoocheld was geraakt over de organisatie en haar koers. Nadat hij er niet in slaagde hem met thallium te doden, stuurde Blofeld huurmoordenaars om het karwei af te maken.

Reünie met Bond

“Welkom, James. Het heeft lang geduurd… en nu zijn we er eindelijk ! Waarom duurde het zo lang?” – Blofeld begroet 007 tijdens de bijeenkomst – Luister (bestandsinfo)

Ondanks de geheimzinnigheid waren de activiteiten van SPECTRE niet onopgemerkt gebleven bij het hoofd van de Geheime Inlichtingendienst. M stuurt 007 postuum om een van hun agenten, Marco Sciarra, te vermoorden, met de bedoeling de leden van SPECTRE uit hun schuilplaats te lokken. Zoals voorspeld, woont Blofeld zijn begrafenis in Rome bij en, beseffend dat ze een risico vormt, regelt hij een mislukte aanslag op het leven van Sciarra’s weduwe. Later die avond zit Blofeld een zeldzame bijeenkomst van de organisatie voor in het Palazzo Cardenza; tijdens deze bijeenkomst wordt Mr. Hinx met geweld gekozen als Sciarra’s vervanger. Net als zijn voorganger, wordt Hinx gestuurd om Mr. White te elimineren. Bond infiltreert discreet in de vergadering, maar Blofeld merkt zijn aanwezigheid op en roept de spion en stuurt een ondergeschikte om hem aan te houden. Een schermutseling volgt, en tijdens de commotie, vertrekt Blofeld snel naar zijn Sahara hoofdkwartier.

Hij is niet verbaasd als 007 en White’s dochter, Madeleine Swann, de locatie van zijn uitvalsbasis bepalen. Ze worden formeel ontvangen en Blofeld geeft hen een rondleiding door zijn datacollectie-eenheid. Hij probeert het tweetal psychologisch te intimideren door de enorme reikwijdte van zijn organisatie aan te tonen, en treitert Bond op sadistische wijze met intieme kennis van zijn mislukkingen in het verleden. Tenslotte laat hij Bond bewusteloos slaan en bindt hem vast op een neurochirurgische stoel. Terwijl hij zijn nieuwe identiteit onthult, verklaart het meesterbrein dat hij Bond intiem wil martelen door in zijn schedel, de zetel van zijn ziel, te boren, hem het vermogen te ontnemen om gezichten te herkennen en, uiteindelijk, zijn visuele cortex te vernietigen, waardoor hij volledig blind wordt. Hij wordt gered door Swann, die het explosieve polshorloge van de spion naar Blofelds controlepaneel slingert, dat met geweld ontploft en hem door de kamer werpt. In de chaos ontsnapt Bond en schiet op een brandstofleiding – waardoor het hele complex in een enorme vuurbal wordt opgeblazen. Op de een of andere manier overleeft Blofeld de vuurzee, maar hij houdt er ernstige littekens aan de rechterkant van zijn gezicht aan over en, ironisch genoeg, is hij blind aan zijn rechteroog.

Verslag

“Ik heb je er echt doorheen gesleept, hè? Oh, dat zijn broers voor jou; ze weten altijd op welke knoppen ze moeten drukken.” – Blofeld tegen Bond voordat hij de timer van de ontsteker activeert. – Luister (file info)

Bond keert terug naar Londen om “Nine Eyes” te voorkomen, met Blofeld achter hem aan om zijn wraak te nemen. Hij ontvoert Swann en Bond afzonderlijk; neemt ze beiden mee naar de ruïnes van het oude SIS-gebouw, dat op de nominatie staat om gesloopt te worden. 007 bevrijdt zich en confronteert Blofeld binnen. Gescheiden door een ruit van kogelvrij glas, onthult de schurk dat hij Madeleine ergens in het gebouw heeft verstopt. Het gebouw zal over 3 minuten ontploffen: Bond krijgt de sadistische keuze om samen met haar te sterven, of zichzelf te redden en met de pijn te leven. 007 bevrijdt Swann en ze ontsnappen ternauwernood uit het gebouw. Blofeld denkt dat ze dood zijn en vertrekt per helikopter – niet wetend dat ze hem achtervolgen in een boot over de Theems. Eén van Bond’s geweerschoten start een motorbrand, waardoor het vliegtuig neerstort op Westminster Bridge. De gewonde Blofeld kruipt uit het wrak en wordt geconfronteerd met 007. Onder schot gehouden, zegt hij de spion hem te doden. Maar Bond weigert, schiet zijn magazijn uit, maakt de kamer leeg, en zegt dat hij geen kogels meer heeft. Terwijl Bond vertrekt met Madeleine, houdt SIS chef, Gareth Mallory, de schurk vast namens Hare Majesteits regering, onder de Special Measures Act van 2001. Met Denbigh dood en het “Nine Eyes” plan verijdeld, accepteert Blofeld zijn lot met berusting.

Opsluiting

Blofeld wordt vervolgens opgesloten in HM Prison Wakefield, Verenigd Koninkrijk, in afwachting van zijn proces, maar hij houdt nog steeds corrumperende invloed tegen Bond, verklarend dat hij op de hoogte is van Swann’s geheim en gelooft dat het hem voor eens en voor altijd zou vernietigen.

Persoonlijkheid

Blofeld is een onvoorspelbare, gevaarlijke en een volstrekt meedogenloze megalomaan van het meest duivelse soort. Hij is ongelooflijk vindingrijk en kan toegang krijgen tot enorme hoeveelheden wapens, technologie, organisaties en illegale activiteiten – met andere woorden, hij is in staat SPECTRE op te richten en te controleren. Hij is een uitzonderlijk kalm en gereserveerd mens en pakt alle problemen aan met een verraderlijk ontspannen houding, zelfs als hij hulpeloos is terwijl hij onder schot wordt gehouden.

Hij is ook uiterst intelligent, maar op alle slechtste manieren. Hij is een meester in psychologische oorlogsvoering en kan mensen intimideren met zijn aanwezigheid, en net als in al zijn vorige incarnaties leidt hij SPECTRE als een absolute totalitaire en tirannieke dictator, die degenen veracht die hem in de steek hebben gelaten of hebben verraden, waarbij Mr. White een uitstekend voorbeeld is van wat er gebeurt als iemand SPECTRE durft te verlaten. Zijn intelligentie maakte hem tot een ongelooflijk strateeg en stelde hem in staat bijna elke tegenstander te slim af te zijn. Zijn genialiteit maakte hem vooruitziend en sluw tot op het bot, en hij kende alle details van de zetten van zijn tegenstanders, tot en met het plaatsen van een kogelvrije glasplaat tussen hem en James Bond in hun laatste confrontatie.

Blofeld is ook intens sadistisch, en hij beschrijft zichzelf tegenover James Bond als “de auteur van alle pijn”. Gedurende de film speelt hij meedogenloos een aantal wrede en uitgebreide spelletjes met James’ geest over zijn verleden en de mensen die hij zijn hele leven is kwijtgeraakt – Vesper, M, zijn ouders, enzovoort. Hij martelt Bond door gaten in zijn hoofd te boren en in zijn hersenen door te dringen, blijft kalm en glimlacht als James schreeuwt van de pijn, en veroordeelt Mr. White tot een zeer pijnlijke dood, door de vergiftiging met thallium. Blofeld heeft ook weinig zelfbehoud, ondanks zijn snode manier van doen.

Zelfs toen hij uiteindelijk onder schot werd gehouden door James, spoorde hij hem overmoedig aan om de trekker over te halen, hoewel James besloot hem te sparen, wetende dat hij het niet waard was. Zijn extreme sadisme was overigens zijn ondergang, want zijn behoefte om Bond te zien lijden, alleen maar omdat hij vindt dat zijn vader Bond bevoordeelde in plaats van hem, weerhoudt hem van een meer pragmatische moord, bijvoorbeeld door hem te doden als hij knock-out is geslagen in het hoofdkwartier van SPECTRE.

Daarnaast krijgt Blofeld een nog grotere corrumperende invloed op Bond als hij in hechtenis zit en lijkt te genieten van het feit dat hij ziet hoe zijn pleegbroer mentaal vernietigd wordt zodra hij onthult over Swann’s geheim in verband met de nieuwkomer Safin, wat ook een corrumperende invloed heeft.

Henchmen & medeplichtigen

Artikel over de lawine die het leven van zijn vader eiste, zoals te zien in Spectre (2015).

Oberhauser blaast 007’s dekmantel op tijdens de SPECTRE-bijeenkomst, zoals te zien in Spectre (2015).

Officiële promotieafbeelding van Oberhauser die de SPECTRE-vergadering leidt.

Oberhauser zit een vergadering van SPECTRE in Rome voor, zoals te zien in Spectre (2015).

Blofeld neemt Bond en Swann mee op een rondleiding door zijn Noord-Afrikaanse faciliteit, zoals te zien in Spectre (2015).

Oberhauser en Bond ontmoeten elkaar in de Saharaanse faciliteit, zoals te zien in Spectre (2015).

Het martelen van 007, onthult Oberhauser zijn nieuwe identiteit aan hem – “Ernst Stavro Blofeld”.

Bond en de onlangs verminkte Blofeld gaan de confrontatie met elkaar aan, zoals te zien in Spectre (2015).

Blofelds iconische witte Perzische kat in de martelkamer, te zien in Spectre (2015).

Een gewonde Blofeld moedigt Bond aan om “het af te maken”, zoals te zien in Spectre (2015).

Blofeld opgesloten in HM Gevangenis, Wakefield. Zoals te zien in No Time to Die trailer #1 (2019).

Voeg een foto toe aan deze galerij

Trivia

• Deze versie van Blofeld verschilt van het origineel in die zin dat hij een nauwere band heeft met Bond, omdat hij zijn pleegbroer is.
• Terwijl de voltooide film zwijgt over veel van Blofelds achtergrond en de oorsprong van Spectre, behandelde een eerdere schets het onderwerp in enig detail. In de kladversie vertelt Mr. White hoe hij en Oberhauser lid waren van een schurken eenheid van het Franse Vreemdelingenlegioen genaamd “Les Spectres de Pierre”. Na een zandstorm waren ze met tien man gestrand in het midden van de woestijn, zonder rantsoenen. Oberhauser doodde en kannibaliseerde de andere acht mannen terwijl ze sliepen, en spaarde alleen White om te helpen het “voedsel” te dragen.
• Blofeld gebruikt meestal het woord “Koekoek” in verwijzing naar James Bond op verschillende momenten in de film, zoals wanneer hij zich officieel aan Bond openbaart tijdens een ontmoeting met SPECTRE, maar ook wanneer hij op het punt staat Bond te martelen. Dit was een verwijzing naar het feit dat koekoeksvogels broedparasieten zijn die hun eieren in nesten van andere vogels leggen, waarbij het broedsel uiteindelijk zijn “broers en zussen” eruit schopt vanwege zijn snellere groei, wat een verdere toespeling is op zijn haat jegens zijn pleegbroer, omdat hij hem als zijn vervanger ziet.
• Een personage genaamd Franz ontdekte het bevroren lijk van Hannes Oberhauser aan het begin van de 1967-68 stripadaptatie van “Octopussy” in de Daily Express, geschreven door Jim Lawrence en getekend door Yaroslav Horak.
• In een interview met het Britse GQ in april 2015, verklaarde Christoph Waltz dat zijn personage “zeker niet” Ernst Stavro Blofeld was in welke vorm dan ook. Dit bleek een list te zijn bedacht door de studio om een lucht van mysterie rond de film te behouden.
• Dit markeert de eerste keer dat de oorsprong van Blofeld’s handelsmerk gezichtslitteken wordt onthuld. De filmmakers maakten gebruik van CGI Technology Animation om Blofeld’s afzichtelijke litteken te creëren.
• Het litteken dat hij halverwege de film krijgt, is een terugkeer naar Donald Pleasence’s vertolking van het personage. Zijn hoofdkwartier in een geïsoleerde woestijnkrater doet ook denken aan Blofelds hoofdkwartier in een slapende vulkaan in You Only Live Twice.
• Net als de incarnaties van Blofeld gespeeld door Donald Pleasence, Telly Savalas en Charles Gray, draagt Christoph Waltz’ Blofeld een jasje zonder revers en bezit hij een witte Perzische kat, hoewel het dier maar kort wordt getoond.
• In een eerdere opzet vermoordde Franz zijn vader door middel van brandstichting.
• Er wordt gesuggereerd dat Blofeld ermee instemt Silva te helpen bij zijn doel M te doden, niet alleen omdat zij weet wie SPECTRE-agent Marco Sciarra is, maar ook omdat hij er plezier in schept Bond ellende te bezorgen. Een eerdere versie is explicieter over Blofeld’s betrokkenheid, door te stellen dat hij Silva financiering verschafte en “de vlammen aanwakkerde”.
• Blofeld’s monoloog over marteling is identiek aan die van kolonel Sun Liang-tan in Kingsley Amis’ gelijknamige vervolgroman uit 1968.
• Het was oorspronkelijk de bedoeling dat Blofeld door Bond zou worden gedood tijdens hun laatste confrontatie op de brug, maar dat is eruit geknipt omdat het als anti-climax werd beschouwd, en vermoedelijk om te zorgen dat hij voor de volgende film kon terugkeren.
• Blofeld is de tweede Bond-schurk die Franz wordt genoemd. De eerste was Franz Sanchez.
• Deze uitbeelding van Blofeld en Generaal Koskov zijn de twee enige hoofdantagonisten die aan het eind van de film worden gearresteerd.
• Dit portret van Blofeld wordt door veel critici, publiek, fans en anderen beschouwd als verreweg de meest kwaadaardige, wrede, sadistische, destructieve of zelfs krachtige versie die in de loop der jaren uit een Bondfilm op het scherm is verschenen.