Cheese Board Collective

Oprichting en collectiviseringEdit

The Cheese Board werd in 1967 als particuliere kaaswinkel opgericht door Elizabeth en Sahag Avedisian (1930-2007). In 1971 veranderden de eigenaren en hun zes werknemers hun zaak van een conventioneel particulier bedrijf in een egalitair arbeiderscollectief door de aandelen in de zaak gelijkelijk te verdelen tussen henzelf en hun werknemers en de lonen van alle nieuwe arbeiders/eigenaren gelijk te trekken. De semi-autonome pizzatent werd in 1990 opgericht. De gecombineerde operatie heeft momenteel meer dan 55 werknemers.

BroodEdit

Bij de oprichting verkocht de winkel voornamelijk kaas, maar in 1975 begon de Cheese Board te experimenteren met het bakken van brood. Brood werd aanvankelijk in kleine hoeveelheden geproduceerd als een informele, geïmproviseerde nevenactiviteit. Hoewel de verkoop van brood aanvankelijk gering was, markeerde deze een verschuiving van een puur commercieel bedrijfsmodel van aan- en verkoop van kaas naar een gemengd model dat ambachtelijke handproductie ter plaatse combineert met detailhandel in nationale en importproducten. De verkoop van gebakken producten groeide snel, met name de baguette. De Cheese Board heeft het stokbrood populair gemaakt bij klanten in de VS. Brood maakt nu een belangrijk deel uit van de activiteiten van de winkel. Naarmate de verkoop van bakkerijproducten groeide, nam ook de variëteit aan aangeboden broden, gebak en andere bakkerijproducten toe. Het kaasplankje: Collective Works meldt dat: “Het variërende broodschema zo complex is dat zelfs de werknemers moeite hebben het te onthouden.”

PizzaEdit

In 1990 werd een tweede semi-onafhankelijke operatie (die de leden een gemachtigd comité noemen), Cheese Board Pizza, opgericht om fulltime pizza te produceren (oorspronkelijk verkocht als een incidenteel lunch- en vrijdagavondaanbod door de Cheese Board bakkerij). Sindsdien is de pizzeria tot bloei gekomen en tijdens de lunch en het diner staat er vaak een rij voor de deur. Het bijzondere aan Cheese Board Pizza is dat er elke dag maar één soort pizza (altijd vegetarisch) wordt gemaakt en dat er geen andere pizza’s mogen worden geserveerd. Omdat er steeds hetzelfde product wordt gemaakt, krijgen de klanten hun pizza altijd vers uit de oven, zonder vooraf te bestellen. Zodra een nieuwe pizza klaar is, worden de overgebleven stukken van de vorige pizza in plakjes gesneden en als lagniappes uitgedeeld. Het personeel van Cheese Board Pizza geeft de voorkeur aan onconventioneel beleg en gebruikt alleen verse seizoensproducten. In 2007 heeft Cheese Board Pizza zijn zaak gerenoveerd en uitgebreid naar de ruimte op 1512 Shattuck waar voorheen University Plumbing and Hardware gevestigd was. De grotere eetzaal biedt plaats aan aanzienlijk meer mensen en maakt een snellere service mogelijk. Het restaurant heeft nog steeds een piano en reserveert vloerruimte voor de kleine jazzgroepen die vaak optreden tijdens piekuren. Ze hebben vaak speciale pizza’s om gelegenheden te vieren zoals Bastille Day en Indian Independence Day.

The Cheese Board and the “Gourmet Ghetto “Edit

The Cheese Board was een van de eerste gastronomische etablissementen in noord Berkeley (samen met Peet’s Coffee) en het succes ervan heeft sterk bijgedragen aan de ontwikkeling van het gebied tot de “Gourmet Ghetto” die het is geworden. Alice Waters, de oprichtster van Chez Panisse – een van de beroemdste restaurants in de Verenigde Staten – verklaarde dat ze haar restaurant in North Berkeley koos “zodat de Cheese Board in de buurt zou zijn, omdat ik wist dat ik dan onder vrienden zou zijn”.

Bijdrage aan de coöperatieve beweging

De Cheese Board heeft in de loop van zijn geschiedenis andere coöperaties helpen oprichten. In 1971 schreef de organisatie zich in voor de exploitatie van het Swallow Collective Café in het Berkeley Art Museum, dat aanvankelijk werd bemand door leden van de Cheese Board, maar uiteindelijk uitgroeide tot een eigen coöperatieve onderneming met wel 30 leden. In 1975 werd het Juice Bar Collective gefinancierd en opgericht, waarna ook dit bedrijf werd verzelfstandigd. In 1976 hielp de Cheese Board een lid een kaaswinkel te beginnen op Donner Pass. In de jaren tachtig droeg de Cheese Board geld en arbeidskrachten bij aan een coöperatief netwerk in de Bay Area dat bekend stond als het Intercollective, een voorloper van het huidige Network of Bay Area Worker Cooperatives. Via het Intercollective financierde het de druk van een gids, een kaart en essays over lokale coöperaties, en een conferentie in 1981.

In het midden van de jaren negentig, na de oprichting van de Cheese Board Pizza, zette het collectief zijn patroon van het opzetten van nieuwe bedrijven voort, in plaats van uit te breiden, door te helpen bij de oprichting van de Arizmendi Association of Cooperatives. Deze vereniging heeft drie bakkerijen opgezet en verfijnd volgens de recepten en de organisatiestructuur van de Cheese Board (in Oakland (1997), San Francisco (2000 en 2010), Emeryville (2003), en San Rafael (2010)). Alle zes coöperaties zijn onafhankelijk, maar delen een technische staf die financiële, juridische en organisatorische diensten verleent en die wordt betaald om het model te kunnen blijven toepassen. Alle Arizmendi Bakeries hebben tijdens hun bestaan een prijs voor “Beste Bakkerij” gewonnen in lokale kranten.

De Cheese Board is een actief lid van NoBAWC, het arbeiderscollectievennetwerk van San Francisco, en van de United States Federation of Worker Cooperatives.