De Pale Ale en de India Pale Ale: wat is het verschil?

Als het op ambachtelijk bier aankomt, zijn de stijlen eindeloos. Van stouts tot sours, van maibocks tot Märzens, drinkers kunnen tegenwoordig elke smaak vinden die ze maar wensen.

Terwijl sommige van deze stijlen volledig vreemd aan elkaar lijken, lijken andere heel weinig variatie te hebben. Zozeer zelfs dat sommigen zich afvragen, wat is nu eigenlijk het verschil tussen deze twee brouwsels?

Dit is vaak het geval met Pale Ales en India Pale Ales. Hoewel het voor de hand liggende antwoord lijkt te zijn dat India Pale Ales een hoppier versie van de Pale Ale zijn, is het niet zo eenvoudig.

Dus, we zullen het eens uit de doeken doen!

Welke kwam eerst?

Dat zou de Pale Ale zijn.

Het bleke amberkleurige brouwsel verscheen voor het eerst op het toneel in het begin van de jaren 1700. Engelse brouwers begonnen bier te maken met mout dat was gebrand met een brandstof met een hoog koolstofgehalte en een lage rookontwikkeling. Het resultaat was dat het bier er lichter, of bleker, uitzag dan de meer gebruikelijke donkere bieren uit die tijd. Zo werd de naam Pale Ale geboren. In de volksmond werden Pale Ales in tapbiervorm “bitters” genoemd, gezien hun meer uitgesproken hopsmaak in vergelijking met donkere ales. Het gebruik van lichter gekleurd mout, of “witte” mout, liet ook meer van de hop smaak doorschijnen.

Het was het enige “hoppige” bier voor ongeveer 100 jaar.

Fact vs. Fictie

Hoe de India Pale Ale tot stand is gekomen, heeft iets meer fantasie.

Het is bekend dat de eerste vermelding van een India Pale Ale werd gemaakt in een Australische krant in 1829, waar het werd beschreven als een hoppig bier dat speciaal voor India was gemaakt.

Een veelgebruikt verhaal dat velen wellicht hebben gehoord, is dat Engelse ambtenaren en werknemers van de East India Trading Company die in India woonden toen het werd gekoloniseerd, het bier van thuis misten. Dus begon men met het verschepen van exportbieren zoals Porter en Pale Ale. De handelaars waren bezorgd dat het bier besmet of muf zou aankomen, dus werd begonnen met extra hop en een verhoging van het alcoholgehalte. Toen het bier dan aankwam, was het een hoppier versie geworden van de pale ales die ze kenden. Het is onduidelijk of dit waar is of niet, aangezien andere bieren zonder toevoegingen werden verscheept.

Genetische Make-up

Van bij hun ontstaan tot op heden staan Pale Ales bekend om hun evenwichtige smaakprofiel met een medium body. Terwijl er een beetje hop smaak is, hebben ze de neiging om meer biscuit, cracker of brood tonen te hebben.

Door de eeuwen heen is de pale ale familie uitgegroeid tot American Pale Ales, English Pale Ales, Blonde Ales en nog veel meer. De Engelse Pale Ale blijft, net als onze Extra Pale Ale, trouw aan het originele recept. American Pale Ales hebben de neiging wat bitterder te zijn, terwijl Blonde Ales wat moutiger van smaak zijn.

IPA’s zijn ook gegroeid ten opzichte van hun eerste brouwsel. Net als in 1829 is de belangrijkste smaak van IPA’s afkomstig van de hop die in het brouwsel wordt gebruikt. De hopvariëteit kan zorgen voor een citrustoets, fruitige smaak of kruidige smaak.

Met de explosie van ambachtelijk bier zijn IPA’s uitgegroeid tot verschillende categorieën – Brits, West Coast, New England/Hazy, Juicy en meer. Bij Summit Brewing Company hebben we het hele jaar door drie van onze eigen IPA’s – Sága IPA, Slugfest Juicy IPA en Triumphant Session IPA. Wat al deze types gemeen hebben, is dat ze elk een vleugje fruit of citrusvruchten bezitten met een uitgesproken hopsmaak. Hoewel de laatste soms sterker is dan de eerste, heeft het brouwsel bijna altijd een zuivere afdronk.

De appel valt niet ver van de boom

Als het gaat om Pale Ales versus India Pale Ales, hebben de brouwsels een aantal kenmerken gemeen. Beide, bijvoorbeeld, laten het hop karakter een beetje meer schijnen dan bijvoorbeeld een pilenser of stout.

Hoppigheid en bitterheid worden echter vaak (en gemakkelijk) verward, en beide zijn subjectief voor de drinker. Dit kan lastig zijn als het gaat om IPA’s. Een drinker kan denken dat een pale ale bitterder is dan een IPA, en dat kan ook zo zijn als er een andere hopsoort wordt gebruikt dan bij de IPA. Diezelfde IPA kan echter meer hopsmaak hebben voor zijn specifieke variëteit. Wat de ene persoon een bittere IPA vindt, vindt de andere helemaal niet bitter. Of, de ene persoon vindt een IPA niet zo hoppig als hij zou willen, maar proeft de hop in een Pale Ale.

Als het er op aan komt, zou een Pale Ale een mooi hop karakter moeten hebben, maar medium van opbouw, terwijl IPA’s de neiging hebben om een hogere ABV en IBU te hebben.