Devaluatie
Wat is devaluatie?
Devaluatie is het opzettelijk neerwaarts bijstellen van de waarde van het geld van een land ten opzichte van een andere valuta, groep valuta’s, of valutastandaard. Landen met een vaste wisselkoers of een semi-vaste wisselkoers maken gebruik van dit monetaire beleidsinstrument. Het wordt vaak verward met depreciatie en is het tegenovergestelde van revaluatie, dat verwijst naar de heraanpassing van de wisselkoers van een valuta.
Key Takeaways:
- Devaluatie is de doelbewuste neerwaartse aanpassing van de valutawaarde van een land.
- De regering die de valuta uitgeeft, besluit een valuta te devalueren.
- De devaluatie van een munt verlaagt de kosten van de export van een land en kan het handelstekort helpen verkleinen.
Devaluatie
Devaluatie begrijpen
De regering van een land kan besluiten haar munt te devalueren. In tegenstelling tot depreciatie is dit niet het gevolg van niet-overheidsactiviteiten.
Een van de redenen waarom een land zijn valuta kan devalueren, is om een onevenwichtige handelsbalans tegen te gaan. Devaluatie verlaagt de kosten van de export van een land, waardoor deze concurrerender wordt op de wereldmarkt, wat op zijn beurt de kosten van de import verhoogt. Als import duurder is, zullen binnenlandse consumenten minder geneigd zijn het te kopen, waardoor binnenlandse bedrijven nog sterker worden. Omdat de uitvoer toeneemt en de invoer afneemt, is er meestal een betere betalingsbalans omdat het handelstekort daalt. Kortom, een land dat zijn munt devalueert, kan zijn tekort terugdringen omdat er meer vraag is naar goedkopere exportproducten.
Devaluatie en valutaoorlogen
In 2010 waarschuwde Guido Mantega, de Braziliaanse minister van Financiën, de wereld voor de mogelijkheid van valutaoorlogen.Hij gebruikte de term om het voortdurende conflict tussen landen als China en de Verenigde Staten over de waardering van de yuan te beschrijven.
Hoewel sommige landen hun valuta niet dwingen te devalueren, heeft hun monetaire en fiscale beleid hetzelfde effect, en blijven ze concurrerend op de wereldmarkt voor handel. Monetair en fiscaal beleid dat een devaluerend effect heeft, moedigt ook investeringen aan, waardoor buitenlandse investeerders worden aangetrokken naar (goedkopere) activa zoals de aandelenmarkt.
Op 5 augustus 2019 heeft de People’s Bank of China voor het eerst in meer dan tien jaar de dagelijkse referentiekoers van de yuan onder de 7 per dollar gezet. Dit was een reactie op de nieuwe tarieven van 10% op 300 miljard dollar aan Chinese invoer, opgelegd door de regering Trump, die op 1 september 2019 van kracht zouden worden. De wereldwijde markten gingen hierop in de verkoop, ook in de Verenigde Staten, waar de Dow Jones Industrial Average (DJIA) 2,9% verloor op zijn slechtste dag van 2019 tot dan toe.
De regering-Trump reageerde door China te bestempelen als een valutamanipulator. Dit was slechts het laatste salvo in de handelsoorlog tussen de VS en China, maar zeker niet de eerste keer dat China zijn munt had gedevalueerd.
De keerzijde van devaluatie
Terwijl het devalueren van een munt een aantrekkelijke optie kan zijn, kan het negatieve gevolgen hebben. Het verhogen van de invoerprijs beschermt de binnenlandse industrie, maar deze kan minder efficiënt worden zonder de druk van de concurrentie.
Een hogere uitvoer in verhouding tot de invoer kan ook de totale vraag doen toenemen, wat kan leiden tot een hoger bruto binnenlands product (bbp) en inflatie. Inflatie kan optreden omdat de invoer duurder wordt. De geaggregeerde vraag veroorzaakt vraaginflatie, en fabrikanten kunnen minder geneigd zijn om de kosten te drukken omdat de export goedkoper is, waardoor de kosten van producten en diensten na verloop van tijd stijgen.
Voorbeelden uit de echte wereld
China is ervan beschuldigd dat het een stille devaluatie van de munt beoefent en probeert zichzelf dominanter te maken op de handelsmarkt. Sommigen beschuldigden China ervan zijn munt in het geheim te devalueren, zodat het de munt na de presidentsverkiezingen van 2016 kon herwaarderen en leek samen te werken met de Verenigde Staten. Na zijn ambtsaanvaarding dreigde de Amerikaanse president Donald Trump echter met het opleggen van tarieven op goedkopere Chinese goederen, deels als reactie op het standpunt van het land over zijn munt. Sommigen vreesden dat dit zou kunnen leiden tot een handelsoorlog, waardoor China in een positie zou komen om agressievere alternatieven te overwegen als de Verenigde Staten door zouden gaan.
President Trump legde beperkingen op aan Chinese goederen, waaronder tarieven op meer dan $ 360 miljard aan zijn invoer. Volgens The New York Times zorgde de COVID-19 pandemie die in 2020 hard toesloeg er echter voor dat de strategie averechts werkte. De wereldwijde toeleveringsketens keerden niet terug naar de Verenigde Staten, en China’s sterke productiepositie werd versterkt doordat consumenten wereldwijd op slot werden gezet, thuis bleven en hun toevlucht namen tot het kopen van in China geproduceerde goederen via online e-commerce sites.
Egypte heeft te maken gehad met constante druk van de zwarte handel in Amerikaanse dollars, die begon na een tekort aan buitenlandse valuta dat het binnenlandse bedrijfsleven schaadde en investeringen binnen de economie ontmoedigde. De centrale bank devalueerde het Egyptische pond in maart 2016 met 14% ten opzichte van de Amerikaanse dollar om de zwarte marktactiviteit te verzachten.
Volgens een Brookings-artikel eiste het Internationaal Monetair Fonds de devaluatie van het pond voordat het Egypte zou toestaan een lening van $ 12 miljard over drie jaar te ontvangen. De Egyptische aandelenmarkt reageerde gunstig op de devaluatie. De zwarte markt reageerde echter door de wisselkoers van de Amerikaanse dollar ten opzichte van het Egyptische pond te laten dalen, waardoor de centrale bank gedwongen werd verdere actie te ondernemen.