Diphtheroids-Important Nosocomial Pathogens

Inleiding: Difteroïden worden gedefinieerd als aërobe, niet-sporulerende, pleomorfe Gram-positieve bacillen die uniformer gekleurd zijn dan Corynebacterium diphtheriae, de metachromatische granula missen en op palissadewijze gerangschikt zijn. Het zijn gewoonlijk commensalen van de huid en de slijmvliezen. Zij verschillen van C. diphtheriae in biochemische rea-acties en in toxineproductie. Aangezien ze gewoonlijk als commensaal op de huid worden aangetroffen, worden ze vaak beschouwd als louter contaminanten wanneer ze uit klinische monsters worden geïsoleerd. Er zijn echter steeds meer berichten dat deze organismen in verband worden gebracht met verschillende infecties. Daarom vonden wij het nodig om de gewone soorten te bestuderen die geassocieerd worden met infecties en de eigenschappen te kennen van deze organismen die anders beschouwd worden als louter laboratoriumcontaminanten.

Doel: De verschillende soorten diphtheroïden identificeren die als pure groei werden geïsoleerd uit klinische specimens waarvan de Gram-uitstrijk talrijke ontstekingscellen met Gram-positieve bacillen aantoonde en klinische aanwijzingen hadden.

Materialen en methoden: Een totaal van 100 isolaten van Gram-positieve bacillen uit 16.242 klinische monsters ontvangen op de afdeling Microbiologie van Kasturba Medical College werden in aanmerking genomen voor deze studie van dec 2013-dec 2014. Gram-positieve bacillen die werden gezien in het uitstrijkje samen met puscellen, geïsoleerd als pure groei en gerapporteerd als “Corynebacterium spp met klinische betekenis” werden meegenomen voor deze studie, terwijl degenen die werden gerapporteerd als “Waarschijnlijke huidcontaminanten” werden uitgesloten van deze studie. Identificatie van de soorten Gram-positieve bacillen werd gedaan door biochemische reacties. Gevoeligheidstests voor antibiotica werden uitgevoerd met de Kirby-Bauer disk diffusie methode. Biofilm productie werd gedaan door de microtiterplaat methode van O’Toole en Kolter en statistische analyse werd gedaan door gebruik te maken van proportion test en Chi-kwadraat test.

Resultaten: Verschillende soorten difteroïden werden geïsoleerd uit verschillende klinische specimens. C. pseudotuberculosis, C. renale, C. ulcerans, C. striatum, C. minutissimum, Corynebacterium haemolyticum, geïsoleerd uit katheterpunten, sputum, tracheostomie-afscheidingen en wondinfecties waren zeer resistent tegen veel antibiotica, terwijl isolaten uit bloed, namelijk C. pseudotuberculosis, C. minutissimum, C. ulcerans en C. renale bijna gevoelig waren voor de meeste van hen. Het was ook interessant op te merken dat er een verhoogde biofilmproductie was bij deze isolaten.

Conclusie: Corynebacterium pseudotuberculosis, Corynebacterium ulcerans, Corynebacterium renale, Corynebacterium bovis, Corynebacterium striatum, Corynebacterium minutissimum, Corynebacterium pseudodiphtheriticum en Corynebacterium haemolyticum kunnen in de vorm van biofilms in ziekenhuizen overleven en multidrugresistente infecties veroorzaken. Daarom moeten we deze organismen oordeelkundig identificeren, hun antimicrobiële gevoeligheid vaststellen, ze behandelen en zo infecties in ziekenhuizen voorkomen.