Einde van de Eerste Punische Oorlog

In 242 v. Chr., na een periode van patstelling en guerrillaoorlog, verzamelden de Romeinen een vloot van 200 oorlogsschepen om Lilybaeum, Sicilië, aan te vallen. Deze aanval was succesvol, ondanks het feit dat de stad eerder werd geblokkeerd dan veroverd. Dit was mogelijk omdat de Romeinen een vloot van Carthaagse schepen onderschepten die aankwamen om de stad te redden – 50 van Carthaagse schepen werden tot zinken gebracht, 70 werden gevangen genomen, en de Romeinen kregen controle over Sicilië. Gezien het strategische belang van het eiland en hun uitgeputte hulpbronnen, gaf Carthago zich over en begon vredesonderhandelingen.

Lutatius Catulus en zijn broer Lutatius Cerco, leidden de vredesonderhandelingen voor Rome in 241 BCE. Zij wisten te bereiken dat Carthago afstand deed van zijn grondgebied Sicilië en de Lipari (Eolie) eilanden, en een boete van 3.200 talenten betaalde. Sicilië was de eerste buitenlandse provincie die Rome ooit had gecontroleerd.

De vrede hield echter geen stand en veel inwoners van Carthago wilden wraak nemen voor de Eerste Punische Oorlog. Door de nederlaag verspreidde de onrust zich over andere Carthaagse gebieden, vooral in Libië, en in 238 v. Chr. probeerde Sardinië zich over te geven aan Rome.