GMA: Ruzie in bijzijn van kinderen, emotioneel schadelijk

Mei 7, 2001 — Ze luisteren misschien niet als hen wordt verteld dat ze hun kamer moeten opruimen, maar als pappa en mamma een ruzie hebben waarbij ze hun stem verheffen en met de deur slaan, zijn kinderen een en al oor.

En wat ze horen is niet goed voor ze, volgens een nieuwe studie van de Universiteit van Cardiff, die zegt dat ruzie maken in het bijzijn van kinderen hen ernstige schade kan toebrengen.

Dr. Gordon Harold, een onderzoeker aan de Cardiff University in Cardiff, Wales vertelt Good Morning America’s ouderschapsbijdrage Ann Pleshette Murphy dat ouders ruzie kunnen maken waar kinderen bij zijn, maar dat ze dat voorzichtig moeten doen.

“Het zou onrealistisch zijn om te zeggen dat, weet je, ouders nooit ruzie mogen maken of het nooit oneens mogen zijn waar hun kinderen bij zijn,” zegt Harold. “Ruzies en meningsverschillen zijn een natuurlijk onderdeel van alle relaties.”

In een drie jaar durend onderzoek onder meer dan 300 gezinnen, lieten onderzoekers kinderen filmpjes zien van volwassenen die op verschillende manieren ruzie maakten, en spraken ze met kinderen over de ruzies van hun ouders. Uit de studie blijkt dat ook al heeft je ruzie misschien niets met de kinderen te maken, als je op de verkeerde manier ruzie maakt, dit hun emotionele stabiliteit bedreigt.

Withdrawn or Drawn In

“Als kinderen op emotioneel niveau worden bedreigd, vertonen ze een toename van negatieve symptomen zoals depressie, angst, agressie, vijandigheid,” zegt Harold. Een kind dat reageert op ouderlijke ruzies kan teruggetrokken of stil zijn, en dergelijk gedrag wordt vaak over het hoofd gezien, zegt hij. Of het kind kan agressief en moeilijk worden, misschien zelfs uitvallen terwijl de ouders ruzie maken om hen af te leiden.

Als het hen afleidt, kan het kind het steeds opnieuw proberen.

Maar verrassend genoeg is het niet het aantal ruzies dat de kinderen het meest lijkt te beïnvloeden. In plaats daarvan hangt de mate waarin de ouderlijke ruzies invloed hebben op kinderen af van de vraag of de ruzies vervelend worden en of de ouders het goed maken.

Uit zijn onderzoek blijkt dat verbaal of fysiek agressieve ruzies, de “stille behandeling”, heftige ruzies en ruzies die over het kind gaan of waarbij het kind betrokken is, het ergst zijn voor kinderen. En het zijn allemaal ineffectieve ruzies, zegt hij.

“Ruzies die effectief worden afgehandeld, die kalm worden gevoerd en die een duidelijke boodschap van onderhandeling en oplossing laten zien, hebben positieve gevolgen voor kinderen,” zegt Harold. Een deel daarvan komt neer op de aard van de relatie tussen de ouders en elkaar.

“We weten nu echter dat het vermogen van een ouder om effectief op te voeden wordt bepaald door de kwaliteit van de relatie van die ouder met zijn of haar echtgenoot,” zegt Harold. “Stellen die gelukkig zijn en zich op hun gemak voelen in hun relatie zijn emotioneel meer beschikbaar en gevoelig voor de kinderen en hun behoeften dan stellen die verstrikt zijn of verwikkeld zijn in conflicten.”

Fight the Good Fight

Experts zeggen dat, ook al kan ruzie schadelijk zijn voor kinderen, er goede lessen zijn die kinderen van ruzie kunnen leren.

“Wanneer conflicten constructief worden aangepakt, leren kinderen compromissen te sluiten, medeleven te tonen en humor en warmte te gebruiken om meningsverschillen op te lossen,” zegt Murphy. “Ze leren ook dat een conflict met iemand van wie je houdt niet het einde van de wereld is.”

Het is niet nodig dat ouders hun ruzies achter gesloten deuren uitvechten. Ten eerste kunnen kinderen nog steeds horen en ze laten zich niet makkelijk voor de gek houden.

“Als papa en mama blij de kamer verlaten, ruzie maken en vervolgens overstuur de kamer weer binnenkomen, leiden kinderen daar meestal uit af dat zij iets hebben gedaan waardoor hun ouders ongelukkig zijn,” zegt Murphy.

Onderzoek heeft uitgewezen dat kinderen vanaf drie jaar spanningen tussen ouders oppikken. Als kinderen van streek raken door ruzies of spanningen, kunnen ze zich afreageren, verstijven of erg aanhankelijk worden.

De belangrijke conclusie van dit onderzoek is dat wanneer een kind zich afreageert of problemen heeft op school, ouders vaak worden opgeroepen en hulp krijgen aangeboden bij hun opvoedingsvaardigheden. Deze studie toont aan dat het belangrijker is om te focussen op de relatie van het koppel met elkaar, om het huwelijk in vorm te krijgen.

Boys and Girls React Differently

Bij conflicten tussen ouders zijn er verschillen in hoe kinderen reageren, afhankelijk van hun sekse: Jongens hebben de neiging om zich terug te trekken, en meisjes proberen betrokken te raken, zegt Murphy. Dit legt een grotere last op de kinderen, omdat ze zichzelf de schuld geven als de ruzies blijven oplaaien.

Murphy geeft de volgende tips voor ouders:

Tel tot 10 of verlaat de kamer om geen ruzie te maken als je erg overstuur bent. Als je toch boos wordt, stel je kinderen dan gerust door te zeggen dat ruzies nu eenmaal gebeuren, maar dat jullie wel van elkaar houden en dat het niet de schuld van de kinderen is. Maak het goed, maar doe niet alsof. Kinderen weten het als je doet alsof.