Haaien in gevangenschap

De meeste haaiensoorten zijn niet geschikt voor huisaquaria en niet elke haaiensoort die door dierenwinkels wordt verkocht, is een goede bewoner voor een persoonlijk aquaria. Sommige haaiensoorten kunnen ook goed in zoutwateraquaria thuis worden gehouden. Onwetende of gewetenloze handelaars verkopen soms jonge haaien zoals de verpleegsterhaai, die bij het bereiken van de volwassen leeftijd de typische huisaquaria ver ontgroeid zijn. Openbare aquaria zijn over het algemeen niet geïnteresseerd in geschonken exemplaren die te groot zijn geworden voor hun behuizing en sommige haakeigenaren zijn in de verleiding gekomen om ze in het wild uit te zetten.

HuisvestingEdit

Echter, sommige haaiensoorten kunnen een waardevolle aanvulling zijn voor thuisaquaria. Soorten die geschikt zijn voor thuisaquaria vertegenwoordigen een aanzienlijke ruimtelijke en financiële investering, aangezien zij over het algemeen een volwassen lengte van 2 meter bereiken en tot 25 jaar oud kunnen worden. Haaien moeten worden gehuisvest in aquaria met een inhoud van meer dan 180 gallon, waarbij actievere soorten meer ruimte nodig hebben. De oppervlakte is voor aquarianen zelfs nog belangrijker dan het volume, aangezien deze de bepalende factor is voor de hoeveelheid zuurstof die uiteindelijk in het water wordt opgelost, en dus van cruciaal belang is voor de ademhaling van de haaien. Ook de keuze van het substraat is belangrijk, omdat een scherpe, ruwe bodem de zachte onderbuik van een haai kan irriteren, of in ernstige gevallen tot een dodelijke infectie kan leiden. Over het algemeen wordt geadviseerd haaienaquaria “behoudend” in te richten, zodat er ruimte overblijft voor het dier om zich tijdens de dagelijkse activiteiten vrijer te kunnen bewegen. Een grot is echter vaak een geschikte toevoeging voor sommige schuwe soorten.

Dieet en voedingEdit

Haaien worden zeer vaak overvoed door amateur-aquarianen, wat kan leiden tot zwaarlijvigheid of onnatuurlijk snelle groei. Haaien in gevangenschap zijn het gezondst als ze net zoveel voedsel binnenkrijgen als in het wild. Meestal komt dit neer op 1-3% van hun lichaamsgewicht per week. Gewetensvolle aquarianen houden bij het voeren van haaien in gevangenschap echter rekening met de omstandigheden in het aquarium en de aard van de soort. Relatief sedentaire soorten, zoals de wobbegong, kunnen leven met voeders die een- of tweemaal per week voorkomen. Actievere soorten moeten soms drie of vier keer per week worden gevoerd om gezond te blijven. Haaien die in koelere watertemperaturen leven, hebben een tragere stofwisseling dan haaien in warmere waterverblijven en hebben dus minder voedsel nodig.

Het meest voorkomende hoofdvoedsel dat in gevangenschap levende haaien in thuisaquaria krijgen, is bevroren vis. Het invriesproces dat wordt gebruikt om voedsel voor haaien op te slaan, leidt er vaak toe dat het voedsel zijn voedingswaarde verliest. Verloren voedingsstoffen worden vervangen door vitaminesupplementen, die in de handel worden gebracht, soms door bedrijven die doorgaans worden geassocieerd met meer typische voeders voor huisdieren (zoals Purina Mills). Niet-gecorrigeerde tekorten aan voedingsstoffen, die inherent zijn aan het dieet van diepvriesvoedsel, kunnen de gezondheid van in gevangenschap levende specimens ernstig schaden. Aandoeningen als Popeye, ascites en bloedarmoede komen voor bij in gevangenschap levende haaien die een tekort hebben aan een of andere essentiële vitamine. Een tekort aan vitamine B leidt tot een behandelbare aandoening waarbij de rug van de haai zich kromt en hij in een cirkelvormige beweging zwemt.

Haaien voeden met bevroren niet-mariene vis kan leiden tot tekorten aan omega-3 vetzuren, wat kan resulteren in “vetinfiltratie van de lever”, wat de functie van het orgaan ernstig genoeg kan belemmeren om grote gezondheidsproblemen te veroorzaken.

In gezelschapsaquaria

Soms worden haaien onbewust in gevaar gebracht wanneer aquarianen potentieel gevaarlijke soortgenoten in hetzelfde aquarium huisvesten. Hobbyisten denken over het algemeen niet dat andere vissen een bedreiging vormen voor haaien, maar trekkervissen, engelvissen, kogelvissen en lipvissen kunnen haaien allemaal verwonden. Een grote tandbaars is in staat om kleinere haaien te verorberen. Soms lopen volgzame bodemvoedende haaien gevaar door de vissen die zich op de oceaanbodem voeden; sedentaire haaien zijn gewoon een verlengstuk van de ondergrond.” Een ander probleem dat aquarianen die haaien samen met andere vissoorten houden, hebben ondervonden, is dat de kleinere, meer passieve aquariumvriendelijke haaiensoorten het vaak moeilijk hebben om met hun aquariumgenoten te wedijveren om het door de aquarianen verstrekte voedsel. De haaien zijn zelf roofzuchtig en kunnen hun bakgenoten, die kleiner of zwakker zijn dan zijzelf, verscheuren of verorberen.