Het snelste propellervliegtuig werd ontwikkeld tijdens de Tweede Wereldoorlog?
De wetenschap en de technologie gaan voortdurend vooruit, maar dat betekent niet dat sommige records zomaar verbroken zullen blijven worden. Hoewel er nog steeds vliegtuigen met zuigermotoren worden ontwikkeld, worden veel functies tegenwoordig vervuld door straaljagers. Het komt dan ook niet echt als een verrassing dat het snelste propellervliegtuig in feite werd geboren tijdens de Tweede Wereldoorlog. We weten echter niet precies welke het zou zijn.
U denkt misschien dat het eenvoudig is om zo’n record te beschrijven – wie het snelst was, is de recordhouder. Maar er zitten een paar lagen aan deze vraag die we graag willen onderzoeken. Maar eerst het volgende: de officiële recordhouder is de Grumman F8F Bearcat – een Amerikaans eenmotorig jachtvliegtuig op vliegdekschip.
Het steeg op voor zijn eerste vlucht in augustus 1944 en was een indrukwekkend vliegtuig. Het was zo krachtig, zo snel en zo veelzijdig dat het tot 1963 in dienst bleef, maar zelfs toen bleef het vliegen. Op dat moment wilden liefhebbers er een bemachtigen en velen deden dat ook. De Grumman F8F Bearcat werd populair bij acrobatische vliegers en luchtracers. Natuurlijk, voor deze doeleinden moest het vliegtuig zwaar worden aangepast. Zo ontstond de snelste van allemaal, de Rare Bear.
Rare Bear, een extreem gemodificeerde F8F Bearcat, domineerde decennia lang de Reno Air Races. Het was gewoon te snel voor anderen om zelfs maar te denken aan concurreren met hem. Zijn officiële record is 850,24 km/h en daarmee is het het snelste vliegtuig met zuigermotor ter wereld. Of toch niet?
Rare Bear is houder van het officiële record, maar een ander zwaar gemodificeerd vliegtuig, gebaseerd op de Britse Hawker Sea Fury. Dit gevechtsvliegtuig werd ook geboren aan het einde van de Tweede Wereldoorlog. Toen de oorlog zo goed als voorbij was, verloor de RAF de interesse in de Hawker Fury, maar de Royal Navy wilde het jachtvliegtuig nog steeds, dus werd er een Sea Fury versie ontwikkeld. Het was verbazingwekkend snel voor zijn tijd, maar werd nog sneller nadat het zijn dienst beëindigde en in handen kwam van acrobatische piloten en luchtracers. Het officieuze record van de hoogste snelheid van een propellervliegtuig behoort toe aan een zwaar aangepaste Hawker Sea Fury – 880 km/u.
Dus we weten welk vliegtuig het record in handen heeft. Maar beide kanshebbers waren zwaar gemodificeerd en het is interessant om te zien welk vliegtuig het snelst was direct uit de fabriek. Dat zou de Duitse Dornier Do 335 Pfeil zijn. Het werd in een zeer laat stadium van WO2 geïntroduceerd en het is er niet in geslaagd om zijn volledige potentieel te bewijzen. We weten echter wel dat het het snelste propellervliegtuig was in de hele oorlog.
Dornier Do 335 Pfeil had twee motoren in de romp en elke motor dreef een afzonderlijke propeller aan – de ene dreef het vliegtuig voort, terwijl de andere het trok. Deze eigenaardige opstelling betekende dat de Do 335 Pfeil snelheden kon bereiken tot 765 km/u en zelfs als een van de motoren was uitgeschakeld of uitgeschakeld kon het nog steeds vliegen met 563 km/u. Er werden slechts 11 gevechtsvliegtuigen geleverd in 1945 totdat de Amerikanen de fabriek overnamen, maar de geallieerde piloten die getuige waren van de Do 335 Pfeil konden zijn snelheid bij een horizontale vlucht niet geloven.
Nu staat het enige overgebleven exemplaar in een museum, dus we zullen nooit weten welke snelheid het in een duikvlucht kon halen. We weten echter wel dat een Britse Supermarine Spitfire in 1952 een snelheid van 1.110 km/u haalde in een duikvlucht. Dat is het dichtst dat een propellervliegtuig ooit bij de geluidssnelheid is gekomen. Dat is een indrukwekkende prestatie, maar het is bij lange na niet het daadwerkelijk snelste vliegtuig ter wereld.
Dat zou de Lockheed SR-71 Blackbird zijn, die in 1976 3.530 km/u haalde. Dit strategische verkenningsvliegtuig is in 1988 met pensioen gegaan, maar wordt nog steeds beschouwd als een van de beste vliegtuigontwerpen ooit.