Hoe overleef je de slaapregressie van je baby na vier maanden

Photo:

Delphine Nicholls Golan wist dat schadebeperking op zijn plaats was. Dus plaatste ze bij de deur van het appartement naast het hare een fles wijn, een doos oordopjes en een briefje: “Beste buren: Bij voorbaat excuses voor eventueel nachtelijk geschreeuw. Ik ben aan het leren om de hele nacht door te slapen,” ondertekend met “Aleph, 4 maanden.” De moeder van twee kinderen uit Toronto zat midden in de gevreesde slaapregressie van vier maanden, de fase waarin baby’s die ’s nachts langere stukken sliepen, plotseling ophielden. “Aleph ging van drieënhalf uur slapen naar elke 45 minuten wakker worden,’ zegt ze. “Je begint gek te worden.”

Alle baby’s krijgen in hun eerste twee jaar te maken met talloze slaapproblemen, maar de slaapregressie van vier maanden voelt extra wreed aan. Je hebt een enorm slaaptekort omdat je de klok rond voor je pasgeborene zorgt, en net als je denkt dat je op weg bent naar een volledige nachtrust, slaat de terugval toe.

Hoewel het makkelijk is om het gevoel te hebben dat je iets verkeerd doet, is wat er in dit stadium gebeurt eigenlijk heel juist. “De hersenen van je baby worden wakker,” zegt Pam Edwards, een gecertificeerde pediatrische slaapconsulent uit Grand Prairie, Alta. Zijn slaapcycli worden “volwassener” en dankzij de grote cognitieve en ontwikkelingssprongen die rond de vier maanden worden gemaakt, is hij zich ook steeds meer bewust van zijn wereld. Dat is misschien niet geruststellend om 3 uur ’s nachts, maar wees gerust. Een terugval in slaap is heel natuurlijk, zelfs voorspelbaar, en duurt niet eeuwig (meestal twee tot zes weken).

Dus, wat gebeurt er?

Een beetje simpel gezegd: heel veel. Je merkt misschien dat je baby nu wakker schrikt van geluiden waar hij vroeger doorheen sliep – het is nu veel, veel moeilijker om hem over te plaatsen naar een wiegje. “Zuigelingen slapen het grootste deel van de tijd in een rustige slaap zonder duidelijke slaapcycli,” zegt Edwards. “Maar na vier maanden begint het brein van een baby, net als wij, lichte (REM) en diepe (niet-REM) slaapfasen te doorlopen. De slaapcycli van baby’s zijn echter veel korter dan die van kinderen of volwassenen (ongeveer 30 tot 50 minuten, vergeleken met 90), en baby’s brengen ongeveer de helft van hun slaapcyclus in lichte slaap door nadat ze in slaapregressie zijn gekomen, wat de reden is waarom ze zo gemakkelijk wakker worden.

Ontwikkelingsgericht beginnen baby’s te rollen. Ze doen het in hun slaap, en ze kunnen halverwege vast komen te zitten, waardoor ze wakker kunnen worden. Abstracte begrippen, zoals afstand, worden begrijpelijk. Daarom is kiekeboe spelen ineens zo cool, maar ook begint de verlatingsangst toe te slaan. Ze kunnen een speeltje pakken en het in hun mond stoppen, waarbij ze twee handelingen coördineren. “Dit klinkt misschien niet zo erg, maar als je je realiseert dat ze de wereld bewust beïnvloeden,” zegt Isabela Granic, hoogleraar ontwikkelingspsychopathologie aan de Nederlandse Radboud Universiteit en co-auteur van Bedtiming: The Parent’s Guide to Getting Your Child to Sleep at Just the Right Age. En net zoals jij er langer over doet om in slaap te komen na een dag vol stress en actie, kun je er zeker van zijn dat het drukke brein van je baby ook moeite heeft om tot rust te komen.

Als die grote cognitieve sprongen al niet genoeg zijn, eet je baby overdag waarschijnlijk ook niet zo veel omdat hij zo druk is met rollen, grijpen en misschien zelfs zitten. Als je daarbij ook nog doorkomende tandjes krijgt, is het geen wonder dat je de hele nacht op bent. Om slaapregressie te overwinnen, moet je baby wennen aan deze nieuwe ontwikkelingen; en omdat veel van die ontwikkelingen blijvend zijn, gaat het er in deze fase niet zozeer om een probleem op te lossen, maar om zich aan te passen (en je baby te helpen zich aan te passen) aan deze veranderingen.

Gezonde slaapgewoonten versterken

“Kijk eens naar de manier waarop je je baby in slaap brengt,” zegt Edwards. “Als het 50 minuten duurt om hem in slaap te wiegen, terwijl dat vroeger vijf minuten was, moet er iets veranderen.” Is je levensstijl bevorderlijk voor een goede nachtrust? Als je kleine jongen bijvoorbeeld niet zo goed slaapt in een wandelwagen, heeft hij misschien een meer consistente slaapplek nodig. Probeer positieve slaapassociaties te introduceren, zoals een liefje of een geluidsmachine, en door hem te kalmeren met kalmerende activiteiten, zoals samen een boek lezen.

Granic raadt slaaptraining af in deze gevoelige periode. “Als je het doet tijdens deze grote overgangsperiodes in de ontwikkeling, is de kans groter dat het mislukt,” zegt ze. Ze raadt echter wel aan om gezonde gewoonten en routines in te voeren of te versterken. Voor Nicholls Golan betekende dat de implementatie van dezelfde slaapstrategieën die ze gebruikt voor haar tweejarige zoon Laurier: een regelmatige bad- en boekenroutine ’s nachts, voldoende dutjes overdag (want slaap brengt slaap voort) en haar zoontje neerleggen terwijl hij nog wakker is om zichzelf te kunnen kalmeren – een onschatbare vaardigheid wanneer je je eigen slaapreserves aanspreekt. “Hij slaapt de hele nacht door,” zegt ze. “

Ben flexibel

Ben bereid om de parameters die je hebt ingesteld (of waaraan je gewend bent geraakt), zoals duttijden, bedtijden en slaaplocaties, aan te passen. Toen de zoon van Kavita Brignall Kumar in Hamilton (Ont), die voor het eerst moeder werd, rond de leeftijd van vier maanden om de 30 tot 40 minuten wakker werd, werd ze geobsedeerd door slaap en las ze elk slaapboek dat ze te pakken kon krijgen. Maar na weken worstelen besloot ze haar zoon gerust te stellen in een omgeving die voor hen beiden comfortabel was. “Ik was zo moe dat ik bang was dat ik hem zou laten vallen terwijl ik borstvoeding gaf, dus stelde mijn moeder voor hem bij me in bed te leggen”, zegt ze. “Hij begon automatisch beter te slapen.”

Toen Brignall Kumar begreep dat het ’s nachts wakker worden van haar zoontje geen gedrag was dat verholpen moest worden, werd ze meer gerustgesteld over haar beslissing om te co-slapen. “Mensen zullen je vertellen dat je kind in dit stadium de hele nacht door zou moeten slapen,” zegt ze. “Maar zelfs volwassenen worden ’s nachts meerdere keren wakker.” Zelf kalmerende vaardigheden moeten opnieuw worden aangeleerd of geëvalueerd naarmate een kind groeit en zich ontwikkelt.

In plaats van een rigide slaapschema te volgen, let je op de natuurlijke signalen van je baby – gapen, ogen wrijven, huilbuien – en leg je hem neer voordat hij oververmoeid raakt. En de voeding? Probeer uw baby overdag zo veel mogelijk aan de borst of aan de fles te houden om nachtvoedingen te voorkomen. Uw baby groeit snel, dus ontzeg hem ’s nachts ook niets.

Diep ademhalen

“Ik denk dat deze fase niet zozeer een regressie wordt genoemd omdat je kind niet slaapt, maar omdat de ouders tegen de muur lopen,” zegt Granic. Als je eenmaal weet dat je kind niet ziek is, je de wetenschap achter hun waakzaamheid begrijpt en je weet dat er een einde in zicht is, kun je reageren op een manier die voor jou het beste werkt. Uiteindelijk slaapt elk kind, zegt Edwards. “Het is geen goocheltruc. Het is een biologische behoefte.”

Wist je dat?

Als je baby eenmaal in staat is om beide kanten op te rollen in zijn wiegje, kan hij veel beter gaan slapen, zegt Pam Edwards, een gecertificeerde pediatrische slaapconsulent. Als je kleine jongen wakker wordt omdat hij rolt en halverwege blijft steken, kun je de tijd met zijn buikje wat opvoeren.