Italiaans opleidingsschip Amerigo Vespucci
In 1925 bestelde de Regia Marina twee schoolschepen naar een ontwerp van generaal-luitenant Francesco Rotundi van het ingenieurskorps van de Italiaanse marine, geïnspireerd op de stijl van grote laat 18e-eeuwse 74-kanonnen linieschepen (zoals het Napolitaanse schip “Monarca”). De eerste, de Cristoforo Colombo, werd in 1928 in dienst gesteld en werd door de Italiaanse marine gebruikt tot 1943. Na de Tweede Wereldoorlog werd dit schip overgedragen aan de USSR als onderdeel van de oorlogsherstelbetalingen en werd kort daarna uit de vaart genomen.
Het tweede schip was de Amerigo Vespucci, gebouwd in 1930 op de (voorheen Koninklijke) Marinescheepswerf van Castellammare di Stabia (Napels). Het werd op 22 februari 1931 te water gelaten en in juli van dat jaar in de vaart genomen.
Het schip is een volgetuigde stalen driemaster van 82,4 m (270 ft) lang, met een lengte over alles van 101 m (331 ft) inclusief de boegspriet en een maximale breedte van 15,5 m (51 ft). Het schip heeft een diepgang van ongeveer 7 m (23 ft) en een waterverplaatsing bij volle lading van 4146 ton. Onder diesel-elektrische hulpaandrijving kan de Amerigo Vespucci 10 knopen (19 km/u) halen en heeft een bereik van 5450 mijl bij 6,5 knopen.
De drie stalen masten zijn 50, 54 en 43 meter hoog, en dragen zeilen met een totale oppervlakte van 2.824 m2 (30.400 sq ft). De Amerigo Vespucci heeft 26 zeilen – vierkante zeilen, stagzeilen en fokken: het zijn allemaal traditionele canvaszeilen. Als het schip onder zeil is in zware zee- en windomstandigheden kan het 12 knopen (22 km/u) halen. Voor de tuigage, zo’n 30 km touwwerk, worden alleen traditionele henneptouwen gebruikt; alleen de landvasten zijn synthetisch, om te voldoen aan de havenvoorschriften.
De romp is zwart geschilderd met twee witte strepen, als verwijzing naar de twee geschutsdekken van de schepen waarop haar ontwerp is gebaseerd, maar ze draagt slechts twee 6pdr saluutkanonnen in draaibare bevestigingen op het dek, voor de hoofdmast. De dekplanken zijn van teakhout en moeten om de drie jaar worden vervangen. Boeg en achtersteven zijn versierd met ingewikkelde ornamenten; ze heeft een levensgroot boegbeeld van Amerigo Vespucci. De galerij van het achterschip is alleen toegankelijk via de salon van de kapitein.
De standaard bemanning van de Amerigo Vespucci bestaat uit 16 officieren, 70 onderofficieren en 190 matrozen. In de zomer, wanneer ze de adelborsten van de Marine Academie (Accademia Navale) aan boord heeft, is de bemanning in totaal ongeveer 450.
In 1964 werd het schip uitgerust met twee 4-takt, 8-cilinder FIAT B 308 ESS dieselmotoren, die de oorspronkelijke 2-takt 6-cilinder FIAT Q 426 motoren vervingen. Deze motoren wekten elektrisch vermogen op voor één elektrische voortstuwingsmotor die tot ongeveer 1.471 kW (1.973 pk) produceerde.
Na update-werkzaamheden, tussen 2013 en 2016, is het schip uitgerust met twee 4-takt, 12-cilinder MTU, 1,32 MW elk dieselmotorgeneratoren en twee 4-takt, 8-cilinder MTU, 760 kW elk dieselmotorgeneratoren, en één NIDEC (Ansaldo Sistemi Industriali) elektromotor. Tijdens dezelfde werkzaamheden is het schip voorzien van een nieuwe radar GEM Elettronica AN/SPS-753(V)5, een nieuwe satellietantenne ORBIT AL-7103.
Wanneer het schip cadetten vervoert, wordt het gewoonlijk bestuurd vanaf het handbediende hekroerstation, dat wordt bediend door vier stuurwielen met elk twee man. Op andere momenten wordt de hydraulisch ondersteunde besturing op de brug gebruikt. Met uitzondering van de ankerlier zijn de lieren aan boord niet elektrisch aangedreven. De brug is uitgerust met geavanceerde moderne elektronische navigatie-instrumenten.
Behalve tijdens de Tweede Wereldoorlog is de Amerigo Vespucci voortdurend actief geweest. De meeste van haar trainingscruises zijn in Europese wateren, maar ze heeft ook naar Noord- en Zuid-Amerika gevaren, en de Stille Oceaan bevaren. In 2002 ondernam zij een reis rond de wereld.
De Amerigo Vespucci neemt vaak deel aan zeilparades en Tall Ships’ Races, waar zij in vriendschappelijke rivaliteit verkeert met de Gorch Fock. Wanneer ze in de haven ligt afgemeerd, worden meestal openbare rondleidingen op het schip aangeboden.
Op 7 juli 2018 kwam de Amerigo Vespucci aan in de haven van Almeria. Het is de derde keer dat het Almería aandeed: de eerste keer was in 1932, en de tweede keer in 1989. Hij verliet de stad op 10 juli. Daarna reist hij naar Ponta Delgada, op de Azoren, waar hij de Atlantische Oceaan oversteekt naar Noord-Europa.