Kan anesthesie haaruitval veroorzaken? Evidence Review

Als u de afgelopen maanden anesthesie heeft ondergaan, kunt u een alarmerend symptoom opmerken dat u niet eens in verband had gebracht met anesthesie: haarverdunning en haarverlies.

Weliswaar zijn veel vormen van alopecia te wijten aan een onderliggende aandoening of oorzaak, maar het type dat het gevolg is van anesthesie staat bekend als telogeen effluvium en wordt in verband gebracht met stress of anderszins traumatische gebeurtenissen.

Gelukkig genoeg is dit plotselinge dunner worden en haarverlies een veel voorkomende bijwerking en niet iets om je al te veel zorgen over te maken.

In dit bericht lees je meer over de haarcyclus, uitleg over de effecten van anesthesie op het lichaam en hoe je je haar kunt helpen om sneller van deze aandoening te herstellen.

Uitleg over Telogeen Effluvium

Telogeen effluvium is een veel voorkomende vorm van haaruitval (de op één na meest voorkomende volgens de American Hair Loss Association). In de meeste gevallen gaat het om een tijdelijke vorm van haaruitval waarbij de hoofdhuid plotseling dunner wordt.

Om het haarverlies te begrijpen van mensen met telogeen effluvium, is het belangrijk om de haargroeicyclus te begrijpen.

Tijdens de groei doorloopt het haar vier belangrijke stadia. Deze zijn:

Anagene fase (actieve groei) – Dit is de langste fase van de haargroei, die twee tot zes jaar kan duren en elk jaar tot ongeveer 5 cm haargroei leidt. In deze fase van de cyclus delen de dermale papilla cellen (DPC’s) zich snel om de groei te bevorderen.

Catagen (overgang) – Deze fase duurt enkele dagen tot slechts twee weken. In deze fase stopt de actieve haargroei en worden de haarzakjes uit de papil geduwd.

Telogen (rustend/inactief) – Duurt drie tot zes maanden. Dit is het stadium waarin de celactiviteit minimaal is en het knophaar op de hoofdhuid rust. De term “inactief” is echter een beetje misleidend, want onder de oppervlakte beginnen zich nieuwe anagene haren te vormen.

Exogeen (laatste) – Hoewel niet altijd opgenomen in de haargroeicyclus, is de exogeenfase een cruciaal onderdeel van het begin van de telogene en anagene overgang. Dit is het punt in de cyclus waar telogeen haar begint uit te vallen, ergens tussen 50 en 100 haren per dag. Dit maakt op zijn beurt plaats voor de nieuw gevormde anagene haren, waarna de cyclus opnieuw begint.

Bij telogeen effluvium is er iets gebeurd waardoor het haar ofwel te vroeg in de telogene fase terechtkomt ofwel gedurende een langere periode in de telogene fase blijft.

Volgens de American Hair Loss Association zijn er drie manieren waarop telogeen effluvium zich kan voordoen.

Bij de eerste is er sprake van een externe schok. Dit kan van alles zijn, van een traumatisch ongeval tot een operatie, en het leidt tot een plotselinge overgang van haar van de anagene fase naar de telogene fase. Dit leidt tot een schijnbaar plotselinge kaalheid in de komende maanden.

De tweede is veel subtieler en treedt op als haren die van nature in de telogene fase zijn gekomen, te lang in die fase blijven. Dit kan worden veroorzaakt door ziekte, chronische stress of een onderliggend medisch probleem.

De derde manier waarop telogeen effluvium zich voordoet, is in de vorm van verkorte, snel veranderende haarfasen. Dit resulteert in de aanmaak van korter haar, wat uiteindelijk leidt tot dunner worden en merkbaar haarverlies.

De effecten van anesthesie op het haar

Telogeen effluvium is haarverlies dat voor een groot deel te wijten is aan mentale of fysiologische stress. Men kan stellen dat het ondergaan van een narcose tot heel wat stress kan leiden.

Algemene narcosemiddelen worden al meer dan 150 jaar gebruikt, en hoewel er nog veel onduidelijk is over de werking ervan, weten we dat het een rol speelt bij de verandering van het zenuwstelsel en het vrijkomen van hormonen.

Anesthesie en het zenuwstelsel

In tegenstelling tot plaatselijke anesthesie, die alleen de zenuwoverdracht in het geïnjecteerde gebied blokkeert, is algehele anesthesie een ervaring voor het hele lichaam die resulteert in verlies van bewustzijn en bewustwording. Deze narcosemiddelen blokkeren op vergelijkbare wijze zenuwen, maar op grotere schaal.

Wanneer dit gebeurt, gaan de vitale fysiologische functies – waaronder ademhaling en het op peil houden van de bloeddruk – gewoon door. Veel van deze functies worden echter onderdrukt – met inbegrip van de spijsvertering en het slikken – zodat zij de hulp van een opgeleide medische professional (een anesthesist) nodig hebben om gedurende de procedure toezicht te houden en te controleren.

Als een niet-vitale functie is het niet moeilijk te zien hoe telogeen effluvium kan ontstaan. Anesthesie is immers fysiologische stress die op uw lichaam wordt uitgeoefend, en uw haar kan voortijdig de telogene fase ingaan wanneer het met een dergelijke ervaring wordt geconfronteerd.

Dit komt omdat de haarfollikel omgeven is door zenuwen. Bij stress zenden deze zenuwen een noodsignaal uit.

Dit kan ertoe leiden dat het anagene haar “uitschakelt”, zoals blijkt uit een studie uit 2003 bij muizen, althans tot de stressfactor is verdwenen.

Zoals hierboven beschreven, zou door anesthesie geïnduceerd telogeen effluvium als het eerste type worden geclassificeerd. Dat komt omdat het wordt veroorzaakt door een externe ervaring – in dit geval de narcose – en plotseling optreedt.

Anesthesie en hormoonreacties

Zoals u zich kunt voorstellen, is het zenuwstelsel niet al te vriendelijk voor interventies. Een van de manieren waarop het lichaam terugvecht, is door het vrijkomen van cortisol.

Cortisol staat bekend als het “stresshormoon”. Wanneer het wordt geactiveerd, veroorzaakt het een reactie in het hele lichaam die niet erg bevorderlijk kan zijn voor de haargroei.

Een van de belangrijkste symptomen van de activering van cortisol is vaatvernauwing. Dit is een onvrijwillige vernauwing van de bloedvaten, waardoor minder voedingsstoffen en zuurstof de hoofdhuid en de haarzakjes kunnen bereiken.

Interessant is dat uit een onderzoek uit 2005 is gebleken dat haarzakjes het equivalent van een bijnier hebben. Dit is de klier die cortisol afgeeft, wat betekent dat haar direct wordt beïnvloed door de afgifte ervan.

Hoe te handelen bij door anesthesie veroorzaakte telogene effluvium

Het dunner worden en kaal worden dat gepaard gaat met telogene effluvium kan alarmerend zijn. Dit is vooral het geval wanneer het maanden na de oorzaak in kwestie gebeurt, waardoor je het dunner worden van je haar niet eens in verband brengt met verdoving.

Gelukkig is telogeen effluvium een tijdelijke aandoening die geen behandeling of interventie nodig heeft.

Er zijn natuurlijk wel een paar dingen die je kunt doen om het proces te versnellen en je hoofdhuid en haarzakjes gezond te houden terwijl je haar zijn oorspronkelijke glorie terugkrijgt.

Diep ademhalen

Lange stress – hetzij als na-effect van de operatie of als gevolg van het dunner worden van het haar zelf – kan leiden tot chronisch telogeen effluvium. Dit leidt weer tot meer stress en nog meer haaruitdunning.

Om dit tegen te gaan, zou je moeten overwegen om meditatie (of anders mindful ademen) eens te proberen.

Diepe, doelgerichte ademhalingen kunnen uw stressniveaus verlagen, en het kan u ook helpen om toekomstige stress effectiever te beheersen.

Eet een uitgebalanceerd dieet

Dieet kan een grote rol spelen bij haaruitval, zelfs als die in eerste instantie wordt veroorzaakt door stress of externe trauma’s.

Om de kwaliteit van je haar te verbeteren en het proces van haargroei te versnellen, moet je je richten op een dieet dat gericht is op de inname van voedingsstoffen en mineralen.

Izer is een belangrijke, omdat studies hebben aangetoond dat ijzersupplementen – zelfs als er geen sprake is van een ijzertekort – een gunstige behandeling kunnen zijn voor telogeen effluvium.

Natuurlijk is het raadzaam om eerst met uw arts te overleggen, want een teveel aan ijzer is ook een reële – en zeer gevaarlijke – mogelijkheid.

Andere mineralen en voedingsstoffen die u zeker aan uw dieet moet toevoegen zijn vitamine A en D, koper, calcium en foliumzuur. Dit kan worden gedaan met een speciaal ontwikkeld supplement, of door voedingsrijke voedingsmiddelen aan uw dieet toe te voegen.

Be Patient

Het is waar dat het dunner worden van het haar direct invloed kan hebben op uw gevoel van eigenwaarde. En hoewel telogeen effluvium een noodsituatie kan lijken, is uw haar in de meeste gevallen binnen enkele maanden weer in de oorspronkelijke staat.

Voor sommigen kan het proces van volledig haarherstel wel een jaar duren. Toch zult u in de eerste maanden steeds minder haar in het doucheputje of op uw borstel zien.

Als u een actieve rol in uw behandeling moet spelen, blijf dan bij natuurlijke methoden. Deze zijn gericht op de gezondheid van het hele lichaam en algemene hoofdhuidverzorging en bieden uw haar een gezonde omgeving waarin het kan groeien.

Conclusie

Haarverlies – ongeacht de oorzaak – kan verwoestend zijn. En zelfs als je er van tevoren op bent voorbereid, kan het nog steeds ernstige gevolgen hebben voor je gevoel van eigenwaarde.

Wanneer het gaat om telogeen effluvium, is het belangrijkste dat je stressfactoren vermindert en je geen zorgen maakt. Aanhoudende stress zal het haarverlies alleen maar verlengen en dit kan leiden tot chronisch telogeen effluvium, een aandoening die het beste door een medische professional kan worden behandeld.

Als je op zoek bent naar een meer praktische benadering van de behandeling, blijf dan bij de natuurproducten. Dit omvat vitamine- en mineralensupplementen, evenals de ontwikkeling van een zachte haarverzorgingsroutine.