Louisa May Alcott’s Orchard House krijgt steeds meer bezoekers – maar er is meer aan de hand dan ‘Little Women’
Louisa May Alcott’s Orchard House is een van de zeldzame plaatsen die zowel in fictie als in werkelijkheid bestaat. Het voormalige huis van de geliefde schrijfster staat in Concord, Massachusetts, 20 mijl ten noordwesten van Boston. Alcott schreef en zette haar baanbrekende roman Little Women in haar familiehuis, dat een toename van bezoekers heeft gezien dankzij een 2018 PBS-bewerking en, meest recentelijk, Greta Gerwig’s Academy Award genomineerde 2019 film gecentreerd rond de fictieve March familie.
Hoewel geen van Gerwig’s Little Women in of rond Orchard House is opgenomen, heeft Jess Gonchor, de productieontwerper van de film, 10 bezoeken aan het pand gebracht. Hij bracht dagen door met Jan Turnquist, de uitvoerend directeur van Orchard House, om de afmetingen van het huis, de verfkleuren en andere ontwerpdetails in zich op te nemen. “Het is verbazingwekkend,” zegt Turnquist. “Ze hebben een perfecte replica gemaakt en ik vond het gewoon prachtig.”
Dit jaar schat Turnquist dat het aantal bezoekers van over de hele wereld is verdrievoudigd, zelfs tijdens het doorgaans rustige winterseizoen. “Ik denk dat de film zo’n positieve reactie heeft gekregen dat veel mensen zich erg gelukkig voelen als ze komen”, zegt Turnquist. “Ik bedoel, de sfeer in het huis is echt vreugdevol. De mensen die op bezoek komen, glimlachen.”
Een kijkje in Orchard House
Voor fans van Little Women is een bezoek aan Orchard House bijna als thuiskomen of een bezoek aan een oude vriend. De rondleiding door het huis begint bovenaan de trap in de slaapkamer van Alcott. Hoewel ze Orchard House pas betrok toen ze in de twintig was, bracht Alcott veel tijd door in haar slaapkamer, vooral nadat ze in 1862 terugkeerde naar Concord, ernstig ziek nadat ze als verpleegster had gediend in de Burgeroorlog.
Alcott’s zus May – zelf een beroemd kunstenares – schilderde uilen op de muren en de mantel van Louisa’s kamer omdat dit haar lievelingsvogel was; ze hoopte dat ze Louisa troost en inspiratie zouden geven. De kamer zelf is eenvoudig maar gezellig ingericht, met een houten bed, een wastafel, en borduurgaren en -gereedschap. Het beroemde bureau in de vorm van een halve maan, waar Alcott in 1868 Little Women schreef, is door haar vader gebouwd.
Alcott baseerde het personage van Jo March op zichzelf en verweefde haar eigen worstelingen en ervaringen als schrijfster in de 19e eeuw in haar personage. De drie overgebleven zussen March zijn geïnspireerd op Alcott’s echte broers en zussen, May, Anna, en Lizzie.
Download de mobiele app om onderweg te plannen.
Deel en plan reizen met vrienden terwijl je miljoenen plaatsen langs je route ontdekt.
Haal de app
De volgende stop op de rondleiding is Mays slaapkamer, waar ze op de muren mocht tekenen. De meeste oppervlakken in de kamer, van het raamkozijn tot de kast, zijn bedekt met tekeningen van alles, van engelen tot Romeinse soldaten. Verschillende van haar ingelijste schilderijen hangen in de kamer. Louisa’s ouders, Bronson en Abigail Alcott, hadden een grote kamer aan de overkant van de hal van die van hun dochters. Tegenwoordig hangt hier de trouwjurk van hun oudste dochter Anna, en is er een doorgang naar de kinderkamer. Anna trouwde in Orchard House en trok na de dood van haar man in 1870 weer in het huis in.
-
Parlor and dining room. | Foto: Herb K. Barnett, met dank aan Louisa May Alcott’s Orchard House -
De keuken. | Foto: Herb K. Barnett, met dank aan Louisa May Alcott’s Orchard House -
Bureau in Alcott’s slaapkamer waar Little Women werd geschreven. | Foto: Trey Powers, met dank aan Louisa May Alcott’s Orchard House -
Louisa May Alcott’s slaapkamer. | Foto: Trey Powers, met dank aan Louisa May Alcott’s Orchard House -
May Alcott’s slaapkamer. | Foto met dank aan Louisa May Alcott’s Orchard House -
Bronson Alcott’s studeerkamer. | Foto: Trey Powers, met dank aan Louisa May Alcott’s Orchard House
Op de begane grond worden bezoekers door May’s schildersatelier geleid, waar het originele afgietsel van haar voet is te zien. Naast de bescheiden keuken van de familie is een eetkamer die ook dienst doet als galerie voor veel van May’s schilderijen, waaronder een schilderij dat in 1877 op de prestigieuze Parijse Salon werd tentoongesteld. Hoewel Louisa’s zuster Lizzie kort voordat de Alcotts naar Orchard House verhuisden overleed, is haar aanwezigheid in het huis groot; haar melodeon staat nog steeds in de eetkamer naast de achtertrap.
In de salon aan de voorkant, die werd gebruikt om mensen te vermaken, staan een piano en andere muziekinstrumenten, maar ook gezelschapsspellen. Dit was de kamer waar de zusters Alcott toneelstukken opvoerden voor familie en vrienden. Bronson’s studeerkamer ligt aan de andere kant van de begane grond en getuigt van zijn liefde voor filosofie, literatuur en vrij denken; op de vele boekenplanken staan titels van grote auteurs, waaronder zijn eigen dochter.
Bey beyond Little Women
In tegenstelling tot veel historische huizen die bewaard zijn gebleven om te laten zien hoe het leven voor de hogere klassen was, geeft Orchard House een kijkje in het alledaagse leven van een gewone familie. “Ze waren zeker niet rijk, en zelfs om ze middenklasse te noemen zou overdreven zijn,” zegt Turnquist. Turnquist zegt dat ze eerder “decent poor” waren, wat betekent dat de familie zelf geen geld had, maar wel rijke familieleden die hen afdankertjes konden geven en toegang tot andere middelen.
Hoewel Little Women de belangrijkste trekpleister is van Orchard House, wordt in het huis ook Bronsons werk als transcendentalist en onderwijshervormer tentoongesteld. Al het geld dat de familie Alcott had, ging naar de privéscholen van Bronson, die volgens Turnquist hun tijd een eeuw vooruit waren. Bronson weigerde niet alleen lijfstraffen toe te passen en liet de leerlingen vragen stellen en actief deelnemen aan het leerproces, maar was ook de eerste opvoeder in Boston die een Afro-Amerikaanse student toeliet in zijn klas. Bronson weigerde zijn idealen op te offeren om financieel solvabel te blijven en zag veel van zijn scholen sluiten, waardoor hij veel geld verloor.
De familie Alcott verhuisde 20 keer voor 1857, toen Bronson voor 945 dollar 12 hectare land kocht met een vervallen landhuis op het terrein. “Het Orchard House zelf werd er gratis bijgegooid toen het land werd gekocht, omdat het in een vreselijke staat verkeerde,” zegt Turnquist. “Iedereen dacht dat het gesloopt zou worden, maar het was het enige dat hij zich kon veroorloven. Ze hebben echt iets gered dat iemand anders als afval zou beschouwen.”
Bronson kon het niet opbrengen om het eens zo grote huis, dat in de jaren 1600 is gebouwd, af te breken. Hij besteedde een jaar aan het opknappen van het huis – omringd door 12 hectare appelboomgaarden – voordat hij zijn gezin liet intrekken in wat hij Orchard House noemde. Het gezin kreeg afdankertjes van rijke familieleden, zoals rollen behang of oud tapijt, en in de loop der jaren bleef Louisa verbeteringen aanbrengen aan het huis.
Transcendentalisten en toeristen
Leiders van de transcendentalistische beweging, waaronder Ralph Waldo Emerson, Henry David Thoreau, en Nathaniel Hawthorne, waren frequente bezoekers. Emerson steunde Bronson’s idee voor de Concord School of Philosophy, een van de eerste onderwijsprogramma’s voor volwassenen in het land. De school, open voor iedereen die wilde leren – ook vrouwen – kwam eerst bijeen in Bronson’s studeerkamer in Orchard House, en verhuisde later naar een schuurachtig gebouw op het landgoed, dat er nu nog staat.
“Hij wilde dat het er heel rustiek uitzag, want een van de uitgangspunten van het transcendentalistische gedachtegoed was dat de natuur de manier was om de ‘overziel’ te vinden, en alles wat er rustieker en natuurlijker uit kon zien, was geschikter voor dat soort bijeenkomsten,” zegt Turnquist.
De Alcotts bleven in Orchard House wonen tot 1877, toen Bronson het verkocht aan William Torrey Harris, een collega-filosoof, opvoeder en medeoprichter van de Concord School of Philosophy. Harris was niet in staat veel tijd in Orchard House door te brengen, en het huis raakte in verval. De buurvrouw van de Alcott’s, schrijfster Harriett Lothrop, wilde niet dat het huis werd gesloopt en kocht het pand. Met de hulp van de Concord Women’s Club stichtte Lothrop een huismuseum dat in 1911 voor het publiek werd geopend. Anna’s zonen schonken veel van het meubilair en de bezittingen van de familie terug aan het museum en vandaag de dag is ongeveer 80 procent van het meubilair origineel van de familie Alcott.
Hoewel Orchard House een populaire bestemming is geworden, is Turnquist blij met de toestroom van bezoekers. “Kom gewoon met een beetje flexibiliteit en weet dat we blij zijn met bezoekers,” zegt ze. “We vinden het gewoon geweldig.”
Als je gaat
Louisa May Alcott’s Orchard House is het hele jaar door zeven dagen per week geopend. De openingstijden variëren per seizoen.