Louisiana Echtscheidingswetten | Verlating, Kinderbescherming, & Meer
De staat Louisiana heeft unieke echtscheidingswetten voor mensen die hun huwelijk willen beëindigen.
Wij bieden u deze online echtscheidingsinformatie aan als een eenvoudige naslaggids om u te helpen bij uw eigen echtscheiding in Louisiana.
Verblijfsvereisten: Om een echtscheiding in Louisiana aan te vragen, moet u of uw echtgenoot voldoen aan de strenge woonplaatsvereisten. Deze eisen zorgen ervoor dat de rechtbank jurisdictie heeft over uw zaak, waardoor u gebruik kunt maken van hun rechtssysteem. Deze eisen zijn alleen van belang voor echtgenoten die onlangs verhuisd zijn of in de nabije toekomst van plan zijn te verhuizen. Zij luiden als volgt:
De aanvragende echtgenoot moet ten minste 12 maanden voorafgaand aan het indienen van de echtscheiding inwoner zijn. De echtscheiding moet worden aangevraagd in de parochie waar een van beide echtgenoten woont.
Behoudens in het geval van een convenantenhuwelijk, wordt de echtscheiding toegestaan op verzoek van een echtgenoot wanneer één van beide echtgenoten een verzoek tot echtscheiding heeft ingediend en na bewijs dat er honderdtachtig dagen zijn verstreken na de betekening van het verzoekschrift.
De Ontbinding van het Huwelijk wordt meestal ingediend bij de parochie waar de aanvragende echtgenoot woont. (Louisiana Code of Civil Procedure – artikel: 42)
Gronden zonder schuld: De meeste niet-betwiste echtscheidingen worden aangevraagd op een “geen-fout” grond. We gebruiken de term “buiten schuld” op een algemene manier door alle gronden die niet daadwerkelijk een “fout” aangeven als “buiten schuld” te bestempelen. In de staat Louisiana zijn de “geen-schuld” gronden als volgt:
Dat een echtgenoot een echtscheiding wenst is een echtscheidingsgrond in Louisiana. Er zijn geen vereisten voor het aantonen van een echtelijke scheiding, schuld, gescheiden leven, of enige andere basis voor een echtscheiding. Na het indienen van het verzoekschrift, zal de echtscheiding worden toegekend na een periode van 180 dagen na de datum van indiening en als de echtgenoten gescheiden en apart hebben geleefd sinds het indienen van het verzoekschrift tot echtscheiding. Verzoening is in wezen de enige verdediging tegen een echtscheiding die op deze gronden wordt aangevraagd.
Algemeen: Een echtgenoot in een convenantenhuwelijk kan alleen een echtscheidingsvonnis verkrijgen na bewijs van een van de volgende zaken: (1) De andere echtgenoot heeft overspel gepleegd. (2) De andere echtgenoot heeft een misdrijf begaan en is veroordeeld tot de doodstraf of tot een gevangenisstraf met dwangarbeid. (3) De andere echtgenoot heeft de echtelijke woonplaats verlaten voor een periode van één jaar en weigert voortdurend om terug te keren. (4) De andere echtgenoot heeft de echtgenoot die de echtscheiding aanvraagt of een kind van een van de echtgenoten lichamelijk of seksueel misbruikt. (5) De echtgenoten leven sinds twee jaar onafgebroken gescheiden van elkaar zonder verzoening. (6) De echtgenoten leven gescheiden en ononderbroken zonder verzoening gedurende een periode van één jaar vanaf de datum van ondertekening van het vonnis van scheiding van tafel en bed. (Louisiana Code of Civil Procedure – Artikel: 103)
Naam indienende partij: De verzoeker of eiser. Dit is de echtgenoot die wordt erkend als de initiatiefnemer van de echtscheiding en is degene die daadwerkelijk het verzoekschrift voor echtscheiding indient bij de parochierechter.
Niet-indienende Partij Naam: De verweerder of verweerster. Deze echtgenoot speelt een minder belangrijke rol in een niet-betwiste echtscheiding dan in een betwiste echtscheiding. Hij of zij zal de door zijn of haar echtgenoot ingediende stukken tijdig moeten ondertekenen en/of beantwoorden.
Gerechtshof voor familierecht of huiselijke relaties: __________ Judicial District Court, Parish of _________, Louisiana. Alle echtscheidingszaken in de staat Louisiana worden via deze rechtbank voor de desbetreffende parochie afgehandeld.
Naam van de griffier: Alle correspondentie met een griffier van de rechtbank van Louisiana moet hem of haar formeel als volgt adresseren: District Clerk’s Office.
Property and Debt Division: Louisiana wordt beschouwd als een “gemeenschap van goederen” staat. Als u en uw echtgenoot geen overeenstemming kunnen bereiken over de verdeling van de gemeenschapsgoederen, zal de rechtbank een proces in drie stappen volgen. Ten eerste zal de rechtbank bepalen welke goederen gemeenschappelijk zijn. Ten tweede wordt een waarde vastgesteld voor de gemeenschappelijke goederen.
In een staat met gemeenschap van goederen blijven alle afzonderlijke goederen, zoals schenkingen, erfenissen en goederen van voor het huwelijk, bij elk van de echtgenoten en worden alle andere goederen gelijkelijk verdeeld. De rechter zal rekening houden met de behoeften van elke echtgenoot bij het bepalen hoe het onroerend goed moet worden verdeeld en elke echtgenoot heeft het recht om de rechter te vragen om toekenning van de echtelijke woning. Bij de beslissing wie de echtelijke woning krijgt toegewezen, is de echtgenoot die de voogdij over de kinderen krijgt, meestal de favoriet van de rechter. Bij het nemen van deze beslissing over de echtelijke woning zal de rechtbank de volgende factoren in overweging nemen: de waarde van de bezittingen van de echtgenoten, de economische behoeften en omstandigheden van elke echtgenoot; de behoeften van de kinderen; en ook zal de rechtbank van geval tot geval de bijdragen bekijken die elke echtgenoot heeft geleverd aan de verwerving van de gemeenschappelijke bezittingen, alsmede de toekomstige verdienmogelijkheden. (Louisiana Code of Civil Procedure – Artikel: 121)
Spousal Support, Alimentatie, of Alimentatie: Het bepalen van de hoogte van een eventuele partneralimentatie is niet zo objectief als het bepalen van kinderalimentatie. Alimentatie, permanent of tijdelijk, wordt meestal van geval tot geval bepaald, omdat het zeer waarschijnlijk is dat unieke omstandigheden en factoren met betrekking tot het huwelijk en de toewijzing van de goederen een belangrijke rol zullen spelen bij het bepalen van het juiste bedrag.
De rechtbank zal alle relevante factoren in overweging nemen bij het bepalen van het recht op, de hoogte van en de duur van partneralimentatie. Deze factoren kunnen zijn: (A) De behoeften van de partijen. (B) Het inkomen en de middelen van de partijen, met inbegrip van de liquiditeit van deze middelen. (C) De financiële verplichtingen van de partijen. (D) De verdiencapaciteit van de partijen. (E) Het effect van de voogdij over kinderen op de verdiencapaciteit van een partij. (F) de tijd die de eiser nodig heeft om passend onderwijs te volgen, een passende opleiding te volgen of passend werk te vinden G) de gezondheid en de leeftijd van de partijen (H) De duur van het huwelijk. (I) De fiscale gevolgen voor een van beide of voor beide partijen.
Voogdij en omgangsregeling: Gedeelde of gezamenlijke voogdij over kinderen is steeds populairder geworden bij de rechtbanken in Louisiana. Als u en uw echtgenoot verzoeken om een gezamenlijke of gedeelde “wettelijke” voogdij, zal dit bijna altijd worden toegekend. Wat betreft gezamenlijke of gedeelde “fysieke” voogdij, zal de rechtbank dit een beetje nauwkeuriger onderzoeken om te bepalen of het een realistische keuze is die zou resulteren in een regeling die het beste is voor de kinderen.
Bij het bepalen van een voogdij toewijzing, zal de rechtbank alle relevante factoren in overweging nemen om het belang van het kind te bepalen. Dergelijke factoren kunnen zijn: (A) De liefde, genegenheid en andere emotionele banden tussen elke partij en het kind. (B) het vermogen en de aanleg van elke partij om het kind liefde, genegenheid en geestelijke begeleiding te geven en de opvoeding en verzorging van het kind voort te zetten. (C) Het vermogen en de beschikking van elke partij om het kind voedsel, kleding, medische zorg en andere materiële behoeften te verschaffen. (D) De duur van de tijd dat het kind in een stabiele, toereikende omgeving heeft geleefd, en de wenselijkheid van het handhaven van de continuïteit van die omgeving. (E) de duurzaamheid, als gezinseenheid, van de bestaande of voorgestelde voogdijwoning(en). (F) de zedelijke geschiktheid van elke partij, voor zover die van invloed is op het welzijn van het kind. (G) De geestelijke en lichamelijke gezondheid van elke partij. (H) De geschiedenis van het kind thuis, op school en in de gemeenschap. (I) de redelijke voorkeur van het kind, indien het gerecht van oordeel is dat het kind de leeftijd heeft bereikt om een voorkeur uit te spreken. (J) De bereidheid en het vermogen van elke partij om een nauwe en duurzame relatie tussen het kind en de andere partij te vergemakkelijken en aan te moedigen. (K) De afstand tussen de respectieve woonplaatsen van de partijen. (L) De verantwoordelijkheid voor de zorg en opvoeding van het kind die eerder door elke partij is uitgeoefend. (Louisiana Code of Civil Procedure – Artikel: 131, 132, 133, 134)
Bepaling van kinderalimentatie: De basis voor het bepalen van een maandelijks alimentatiebedrag kan het best worden bereikt door het werkblad voor kinderalimentatie van Louisiana te raadplegen. Het werkblad maakt gebruik van de richtlijnen voor kinderalimentatie die in de staatswet zijn vastgelegd. De rechtbank zal ditzelfde werkblad gebruiken als bouwsteen voor het vaststellen van de alimentatieverplichting, dat wil zeggen als u en uw echtgenoot niet tot overeenstemming kunnen komen over deze kwestie.
Elke ouder heeft de verantwoordelijkheid om een kind te onderhouden. Als de ouders het niet eens kunnen worden, zal de rechtbank de richtlijnen voor kinderalimentatie van de staat toepassen om de te betalen alimentatie te berekenen. De rechter kan naar eigen goeddunken afwijken van de richtlijnen, door de volgende factoren in overweging te nemen: (A) Het gecombineerde aangepaste bruto-inkomen van de partijen is niet binnen de bedragen die op het werkblad schema. (1) Indien het gezamenlijk aangepast bruto-inkomen van de partijen lager is dan het laagste op het werkblad vermelde bedrag, bepaalt de rechter een bedrag aan kinderalimentatie op basis van de feiten van de zaak, met dien verstande dat het toegekende bedrag niet lager mag zijn dan het toegestane minimumbedrag voor kinderalimentatie. (2) Indien het gecumuleerde gecorrigeerde bruto-inkomen van de partijen hoger is dan het hoogste bedrag dat in de tabel is vermeld, bepaalt de rechterlijke instantie het bedrag van de kinderalimentatie dat passend wordt geacht. (B) De wettelijke verplichting van een partij om personen ten laste te onderhouden die niet het onderwerp zijn van de vordering voor de rechtbank en die deel uitmaken van het huishouden van die partij. (C) Dat in een zaak waarbij een of meer gezinnen betrokken zijn, bestaande uit kinderen die geen van allen in het huishouden van de niet-verzorgde of niet-verzorgde ouder wonen, maar die wel een bestaand bevel tot kinderalimentatie hebben. (D) De buitengewone medische kosten van een partij, of buitengewone medische kosten waarvoor een partij verantwoordelijk kan zijn, die niet anderszins in aanmerking worden genomen onder de richtlijnen. (E) Een buitengewone schuld van de partijen aan de gemeenschap. (F) De noodzaak van onmiddellijke en tijdelijke ondersteuning van een kind wanneer een volledige hoorzitting over de kwestie van ondersteuning aanhangig is maar niet tijdig kan worden gehouden. (G) De permanente of tijdelijke totale invaliditeit van een echtgenoot in de mate dat deze invaliditeit zijn huidige en toekomstige verdiencapaciteit vermindert. (H) Elke andere overweging waardoor de toepassing van de richtlijnen niet in het belang van het kind of de kinderen zou zijn of onbillijk voor de partijen. (Louisiana Revised Statutes – Artikel 9 – Secties: 302)