Morgan Freeman
Morgan Porterfield Freeman, Jr. is een Amerikaans acteur, filmregisseur, en verteller. Hij staat bekend om zijn gereserveerde houding en gezaghebbende spreekstem. Freeman kreeg Academy Award-nominaties voor zijn optredens in Street Smart, Driving Miss Daisy, The Shawshank Redemption en Invictus en won in 2005 voor Million Dollar Baby. Hij won ook een Golden Globe Award en een Screen Actors Guild Award. Morgan Freeman werd geboren in Memphis, Tennessee, als zoon van Mayme Edna (née Revere) en Morgan Porterfield Freeman, Sr., een barbier die in 1961 overleed aan levercirrose. Freeman werd als kind naar zijn grootmoeder van vaderskant in Charleston, Mississippi gestuurd. Hij heeft drie oudere broers en zussen. Freeman’s familie verhuisde vaak tijdens zijn jeugd, hij woonde in Greenwood, Mississippi; Gary, Indiana; en tenslotte Chicago, Illinois. Freeman maakte zijn acteerdebuut op 9-jarige leeftijd, toen hij de hoofdrol speelde in een schooltoneelstuk. Daarna ging hij naar Broad Street High School, tegenwoordig Threadgill Elementary School, in Mississippi. Op 12-jarige leeftijd won hij een toneelwedstrijd en toen hij nog op Broad Street High School zat, trad hij op in een radioshow in Nashville, Tennessee. In 1955 studeerde hij af aan Broad Street High School, maar wees een gedeeltelijke toneelbeurs van Jackson State University af en koos in plaats daarvan voor een baan als mecanicien bij de Amerikaanse luchtmacht. Freeman verhuisde begin jaren zestig naar Los Angeles en werkte als klerk aan het Los Angeles Community College. In deze periode woonde hij ook in New York City, waar hij als danser werkte op de Wereldtentoonstelling van 1964, en in San Francisco, waar hij lid was van de muziekgroep Opera Ring. Freeman acteerde in een rondreizende bedrijfsversie van The Royal Hunt of the Sun, en was ook te zien als figurant in de film The Pawnbroker uit 1965. Hij maakte zijn off-Broadway debuut in 1967, tegenover Viveca Lindfors in The Nigger Lovers (over de “Freedom Riders” uit de tijd van de burgerrechten), voordat hij zijn debuut maakte op Broadway in 1968 in de geheel zwarte versie van Hello, Dolly!, met in de hoofdrollen Pearl Bailey en Cab Calloway. Freeman was getrouwd met Jeanette Adair Bradshaw van 22 oktober 1967 tot 1979. Hij trouwde met Myrna Colley-Lee op 16 juni 1984. Het paar scheidde in december 2007. Freeman’s advocaat en zakenpartner, Bill Luckett, kondigde in augustus 2008 aan dat Freeman en zijn vrouw in een echtscheidingsproces zitten. Hij heeft twee zonen uit eerdere relaties. Hij adopteerde de dochter van zijn eerste vrouw en het echtpaar kreeg ook nog een vierde kind. Freeman woont in Charleston, Mississippi, en New York City. Hij heeft een privé vliegbrevet, dat hij behaalde op 65-jarige leeftijd, en is mede-eigenaar en uitbater van Madidi, een fine dining restaurant, en Ground Zero, een bluesclub, beide gelegen in Clarksdale, Mississippi. Op 24 april 2008 opende hij officieel zijn tweede Ground Zero in Memphis, Tennessee. Freeman heeft de viering van Black History Month publiekelijk bekritiseerd en neemt niet deel aan aanverwante evenementen, zeggende: “Ik wil geen zwarte geschiedenismaand. Zwarte geschiedenis is Amerikaanse geschiedenis.” Hij zegt dat de enige manier om een einde te maken aan racisme is om er niet meer over te praten, en hij merkt op dat er geen “white history month” bestaat. Freeman zei ooit tijdens een interview met Mike Wallace van 60 Minutes: “Ik ga je geen blanke meer noemen en ik ga je vragen om me geen zwarte meer te noemen.