Patricia Bath

Na het afronden van haar coschap aan de NYU begon Bath aan een hoornvlies fellowship programma aan de Columbia University, dat zich richtte op hoornvliestransplantatie en keratoprothese chirurgie (1973 tot 1974). Terwijl ze fellow was, werd ze aangeworven door zowel het UCLA Jules Stein Eye Institute als de Charles R. Drew University om mee te werken aan de oprichting van een oftalmologisch residentieprogramma in het Martin Luther King Jr. Hospital. Zij begon haar loopbaan in Los Angeles en werd de eerste vrouwelijke oogarts aan de faculteit van het Jules Stein Eye Institute van de UCLA. Op de vraag wie haar mentor was, antwoordde Bath dat haar relatie met huisarts Dr. Cecil Marquez haar had geïnspireerd om deze specifieke carrière na te streven. In 1974 werd zij benoemd tot assistent-chef van het King-Drew-UCLA Ophthalmology Residency Program, en in 1983 werd zij benoemd tot chef.

Bij beide instellingen klom zij op tot de rang van universitair hoofddocent. Bij UCLA richtte zij in 1978 het Oftalmic Assistant Training Program (OATP) op. De afgestudeerden van het OATP zijn belangrijk personeel voor screening, gezondheidsvoorlichting en ondersteuning van strategieën ter voorkoming van blindheid.

Toen zij verbonden was aan het UCLA Jules Stein Eye Institute, richtte zij het Keratoprosthesis Program op om een geavanceerde chirurgische behandeling voor blinde patiënten mogelijk te maken. Het programma wordt vandaag de dag voortgezet als de KPRO en duizenden patiënten hebben hun gezichtsvermogen teruggekregen met deze innovatieve technologie. Op basis van haar onderzoek en prestaties met de keratoprothese werd Bath in 1983 gekozen om het eerste nationale keratoprothese-onderzoek te leiden.

In 1983 werd Bath benoemd tot voorzitter van het KING-DREW-UCLA Ophthalmology Residency Program en werd daarmee de eerste vrouw in de VS die aan het hoofd stond van een oftalmologie-residency programma.

Toen zij aan de UCLA studeerde, wilde Dr. Bath onderzoek doen, maar zij kreeg daarvoor geen subsidies en middelen van de National Institutes of Health en het National Eye Institute. Het was toen dat zij had besloten verder te zoeken naar de beste laboratoria ter wereld, om haar plannen voor innovatie in de wereld van de oogheelkunde te ondersteunen. In 1986 besloot Bath een sabbatical te nemen van klinische en administratieve verantwoordelijkheden en zich te concentreren op onderzoek. Zij legde haar functie als voorzitter van de oogheelkunde neer en vervolgde haar onderzoek als gasthoogleraar aan centra van uitmuntendheid in Frankrijk, Engeland en Duitsland. In Frankrijk was zij gastprofessor aan het ooginstituut Rothschilde in Parijs bij directeur Daniele Aron-Rosa. In Engeland was zij gastprofessor bij professor Emmony aan het Loughborough Institute of Technology. In Duitsland was zij gasthoogleraar aan de Vrije Universiteit van Berlijn en het laser-medisch centrum.

In 1993 ging zij met pensioen bij UCLA, dat haar vervolgens verkoos tot eerste vrouw in de ere-staf.

Zij was hoogleraar oogheelkunde aan de Howard University’s School of Medicine en hoogleraar telegeneeskunde en oogheelkunde aan het opleidingsprogramma voor oogheelkunde van de St. Georges University. Als groot voorstander van telegeneeskunde heeft Dr. Bath de innovatie van virtuele laboratoria gesteund, als onderdeel van het curriculum in opleidingsprogramma’s voor oogheelkunde, om chirurgen een meer realistische ervaring te bieden, mogelijk gemaakt door 3D-beeldvorming. In een artikel van Dr. Bath, in het Journal of Cataract and Refractive Surgery, had zij aangetoond dat met een betere opleiding en supervisie in residentieprogramma’s, studenten in staat waren om betere resultaten te bereiken bij hun operaties, wat leidde tot een grotere gezichtsscherpte.

Bath heeft internationaal lezingen gegeven en is auteur van meer dan 100 artikelen.

Studies naar blindheid en oogheelkunde in de gemeenschap

Op basis van haar waarnemingen in het Harlem Hospital publiceerde Bath het eerste wetenschappelijke artikel waaruit de hogere prevalentie van blindheid onder zwarten bleek. Bath ontdekte ook dat Afro-Amerikanen acht keer zoveel glaucoom als oorzaak van blindheid hadden.

Op basis van haar onderzoek begon ze in 1976 met de wereldwijde discipline van “community ofthalmology” na observaties van epidemieën van vermijdbare blindheid onder onderbedeelde bevolkingsgroepen in stedelijke gebieden in de VS en onderbedeelde bevolkingsgroepen in “derde-wereld” landen. Community ophthalmology werd beschreven als een nieuwe discipline in de geneeskunde die ooggezondheid en blindheidspreventie bevordert door programma’s die gebruik maken van methodologieën van volksgezondheid, gemeenschapsgeneeskunde en oogheelkunde om noodzakelijke oogzorg naar onderbedeelde bevolkingsgroepen te brengen.

Humanitair werkEdit

Baths belangrijkste humanitaire inspanningen zijn te zien door haar werk bij The American Institute for the Prevention of Blindness. Deze organisatie, die in 1976 werd opgericht samen met Alfred Cannon, een Amerikaanse psychiater en gemeenschapsorganisator, en Aaron Ifekwunigwe, een in Nigeria geboren kinderarts en voorvechter van mensenrechten, werd opgericht vanuit het principe dat “gezichtsvermogen een fundamenteel mensenrecht is”. Via deze organisatie was Bath in staat oogzorg over de hele wereld te verspreiden door pasgeborenen gratis oogdruppels, vitamines tegen ondervoeding en vaccinaties tegen ziekten die blindheid kunnen veroorzaken, zoals mazelen, te verstrekken. Bath kon haar tijd als directeur besteden aan het reizen over de hele wereld om operaties uit te voeren, les te geven en lezingen te geven op hogescholen. Bath beweert dat haar “persoonlijk beste moment” was toen ze in Noord-Afrika was en met behulp van een keratoprothese het zicht kon herstellen van een vrouw die al meer dan 30 jaar blind was.

Door deze organisatie reisde Bath in 2005 naar Tanzania, waar in die tijd cataract de belangrijkste oorzaak van blindheid bij kinderen was geworden. In Afrika voorzag het American Institute for the Prevention of Blindness in computers en andere digitale hulpmiddelen voor visueel gehandicapte leerlingen, met name aan de Mwereni School for the Blind in Tanzania en de St. Oda School for the Visually Impaired in Kenia.

Bath werd voor haar filantropische werk op het gebied van oogheelkunde ook erkend door president Barack Obama. In 2009 stond ze op het podium met president Obama en kreeg ze een plaats in zijn commissie voor digitale toegankelijkheid voor blinde kinderen.

In april 2019 getuigde Bath in een hoorzitting genaamd de “Trailblazers and Lost Einsteins: Women Inventors and the Future of American Innovation” in het Senate Office Building in Washington D.C. Hier toonde Bath de genderongelijkheden in het STEM-veld en het gebrek aan vrouwelijke uitvinders.

UitvindingenEdit

In 1986 deed Bath onderzoek in het laboratorium van Danièle Aron-Rosa, een pionier op het gebied van lasers en oogheelkunde aan het Rothschilde Eye Institute in Parijs, en vervolgens in het Laser Medical Center in Berlijn, waar ze een begin kon maken met vroege studies op het gebied van lasercataractchirurgie, waaronder haar eerste experiment met excimer laser photoablatie met behulp van menselijke oogbankogen.

Bath bedacht de term “Laser phaco” voor het proces, kort voor laser PHotoAblative Cataract surgery, en ontwikkelde de laserphaco probe, een medisch apparaat dat het gebruik van lasers voor het verwijderen van cataract verbetert, en “voor het ableren en verwijderen van cataractlenzen”. Bath had het idee voor dit type apparaat voor het eerst in 1981, maar vroeg pas enkele jaren later octrooi aan. Het apparaat werd in 1986 voltooid nadat Bath in Berlijn onderzoek naar lasers had verricht en in 1988 gepatenteerd, waardoor zij de eerste Afro-Amerikaanse vrouw werd die een patent voor een medisch doel kreeg. Het apparaat – dat snel en bijna pijnloos de cataract oplost met een laser, het oog irrigeert en reinigt en het gemakkelijk mogelijk maakt een nieuwe lens in te brengen – wordt internationaal gebruikt om de ziekte te behandelen. Bath is het apparaat blijven verbeteren en heeft met succes het gezichtsvermogen hersteld van mensen die al tientallen jaren niet meer konden zien.

Bath bezit vijf patenten in de Verenigde Staten. Drie van Bath’s vijf octrooien hebben betrekking op de Laserphaco Probe. In 2000 werd haar een octrooi verleend voor een methode om met gepulseerd ultrageluid staar te verwijderen, en in 2003 een octrooi voor het combineren van laser en ultrageluid om staar te verwijderen.

Lijst van Amerikaanse octrooienEdit

• U.S. patent 4744360, “Apparaat voor het ableren en verwijderen van cataractlenzen”, uitgegeven op 17 mei 1988
• U.S. patent 5843071, “Methode en apparaat voor het ableren en verwijderen van cataractlenzen”, uitgegeven op 1 december 1998
• U.S. patent 5919186, “Laser apparatus for surgery of cataractous lenses”, afgegeven op 6 juli 1999.
• U.S. patent 6083192, “Pulsed ultrasound method for fragmenting/emulsifying and removing cataractous lenses”, afgegeven op 4 juli 2000.
• U.S. patent 6544254, “Combinatie van ultrageluid en laser methode en apparaat voor het verwijderen van cataractlenzen”, afgegeven 8 april 2003.