Please Yell at Me
Hoe zou u schreeuwen omschrijven? Heb je wel eens iemand horen schreeuwen? Beschouwt u zichzelf als iemand die vaak schreeuwt? Heb je ooit geschreeuwd om een ander te berispen, te corrigeren of te berispen? Heb je jezelf ooit oncontroleerbaar zien schreeuwen? Zo ja, dan bevind je je in goed gezelschap, want een groot percentage van onze samenleving blijft schreeuwen. Maar wat voor goeds komt er van schreeuwen en het verliezen van persoonlijke zelfbeheersing?
Een recente studie in het Journal of Child Development heeft uitgewezen dat kinderen die worden opgevoed in een omgeving waar schreeuwen de normale manier van leven is, een grotere kans hebben op het ontwikkelen van psychologische problemen en aandoeningen. Bovendien, wanneer ouders en verzorgers schreeuwen doelbewust gebruiken als een bron van correctie en discipline; hebben de kinderen een verhoogd risico op het ontwikkelen van een aantal psychologische problemen: met inbegrip van gedragsproblemen, angst, stress en depressie.
Onderzoekers en clinici zijn het oneens over de voordelen en de nadelen van schreeuwen. Natuurlijk zijn ze het er bijna allemaal over eens dat schreeuwen om iemand te beschermen tegen reële en zekere schade, dreiging of zelfs een vermeend gevaar aanvaardbaar is. Hoewel er verschillende redenen zijn waarom iemand kan schreeuwen, gaat dit artikel specifiek in op schreeuwen als middel om een ander te kastijden, te berispen of te corrigeren.
Onderzoekers ontdekken nu dat schreeuwen net zo verachtelijk kan zijn als elke andere vorm van mishandeling. Verder hebben onderzoekers ontdekt dat schreeuwen zelden een probleem elimineert of verlicht; noch zorgt het ervoor dat de triggers van de schreeuwer afnemen.
WAAROM schreeuwen wij?
“Woede is een zuur dat meer schade kan aanrichten aan het vat waarin het is opgeslagen dan aan alles wat het overgiet.” -Mark Twain
Voor velen is schreeuwen, gillen, gillen, kleineren en persoonlijk uitschelden gerechtvaardigd. In feite is het heel gewoon voor een schreeuwer om te schreeuwen, te kleineren, en een schelder te zijn. Als samenleving rechtvaardigen wij dergelijk gedrag door het te zien als zorg, bescherming en motivatie, maar de realiteit is dat er zelden een omgeving is waarin schreeuwen te rechtvaardigen is. Wat zou worden beschouwd als een gerechtvaardigde reden om te schreeuwen? Als samenleving hebben we een gerechtvaardigde lijst gemaakt van redenen waarom schreeuwen toelaatbaar en aanvaardbaar is. De lijst omvat vaak:
- ouderlijke correctie en discipline
- een coach, leraar, of instructeur wil zijn of haar leerlingen inspireren
- een werkgever berispen en corrigeren
- de aandacht van een ander krijgen
- zich over een ander laten gelden
- emoties oproepen of aanwakkeren
- een bepaald resultaat aanmoedigen of stimuleren
Als soort, zijn we emotioneel gedreven, impulsief, confronterend, en fundamenteel beïnvloed door oppositie. Terwijl wij als soort gedreven worden door oppositie; schreeuwen en verbale confrontaties inspireren of motiveren zelden een ander positief. Wanneer men probeert te motiveren door negatieve bekrachtiging, roept de stimulus sterke emoties op en lokt deze uit. Dergelijke emoties zijn eerder negatief en resistent van aard dan positief beïnvloed. Als we motiveren door middel van een positieve, aanmoedigende en overtuigende aanpak, zijn we meer geneigd om een positief beïnvloede omgeving te creëren
Schreeuwen heeft de eigenschap om degenen die het ontvangen of ermee bezig zijn, te conditioneren. Door de aard van het schreeuwen komt het overeen met andere vormen van lijfstraffen. De bedoeling van lijfstraffen is om een ander opzettelijk en streng te corrigeren, te kastijden, te berispen of te berispen. De complexiteit van schreeuwen is de tweeledigheid van de doelstellingen. Schreeuwen kan worden gebruikt als een bron van berisping en straf; het kan worden gebruikt als een bron van uiting van opwinding, gretigheid en uitbundigheid; en/of het kan worden gebruikt om de aandacht te vestigen op een bedreiging, risico, en/of een noodsituatie te communiceren.
Schreeuwen is zelden een eenmalige gebeurtenis. Mensen die ervoor kiezen om te schreeuwen, vaak en herhaaldelijk gebruiken schreeuwen als een vorm van conditionering anderen om te voldoen aan een specifieke set van verwachtingen of verlangens. De conditionering wordt gebruikt om gehoorzaamheid of meegaandheid van een ander te ontwikkelen. Schreeuwen in de corrigerende vorm is altijd onnodig, buitensporig, en vermoeiend. Als clinicus aarzel ik niet om te zeggen dat schreeuwen de menselijke geest aantast. Het breekt de essentie van de persoon die de ondeugd ontvangt, en het is ongepast voor de persoon die de driftbui uitvoert of er aan meedoet. Ja, in de meeste gevallen is schreeuwen een driftbui die door de ene persoon wordt voortgestuwd en door de andere wordt ontvangen. Schreeuwen is een van de meest verwerpelijke vormen van mishandeling.
Heb je ooit het volgende kinderrijmpje gehoord? “Stokken en stenen kunnen mijn botten breken, maar woorden zullen mij nooit pijn doen.” Stokken en stenen kunnen je botten breken, maar ze zijn wel te repareren en te genezen. Als clinicus heb ik zelden iemand ontmoet die ervoor kiest om zich alleen op het fysieke misbruik of letsel te concentreren. In plaats daarvan richt de meerderheid van degenen die ik heb geholpen zich op het spervuur van emotionele, psychologische en verbale retoriek.
Lieve te begrijpen dat niet al het schreeuwen ontoelaatbaar is, maar schreeuwen om te kleineren, te kleineren, te minimaliseren, of te corrigeren, zou altijd onaanvaardbaar moeten zijn. Als clinicus kan ik zonder voorbehoud zeggen dat schreeuwen een van de meest flagrante vormen van woede is. Woede ontstaat wanneer we oncontroleerbaar zijn, onhandelbaar, en agressief handelen. We kiezen ervoor om woede te gebruiken, wanneer we geen andere bekende alternatieven hebben.
Stijlen van schreeuwen
Er zijn verschillende stijlen, vormen en motiverende factoren die ons aanzetten om te schreeuwen. Schreeuwen gebeurt vaak wanneer iemand opgewonden is, blij, verrast of pijn heeft. Schreeuwen kan worden ingegeven door een persoonlijke overwinning of verlies. Het kan zich voordoen wanneer we een gebrek aan vertrouwen, zelfbeheersing of zekerheid hebben.
We schreeuwen door een luide of schurende kreet, schreeuw, waarschuwing, dreigement of als een expressief verlangen. Het verlangen kan worden gestimuleerd door goede bedoelingen of het kan vol kwaadaardigheid, bitterheid of woede zijn. Schreeuwen is niet altijd slecht of schadelijk, maar het is een objectieve zaak om het goede van het slechte te onderscheiden.
- Schreeuwen ALS WAARSCHUWING: Kan worden gegeven als een waarschuwing vooraf over de mogelijkheid of waarschijnlijkheid dat iets zal gebeuren. We kunnen ervoor kiezen om onze stem te gebruiken als een indicator van een dreigend gevaar, probleem of dreiging. Een voorbeeld van zo’n schreeuw zou kunnen zijn: “Amanda, kijk uit voor die vallende boom!”
- GEGIL ALS SCHREEUW OF PLEEK OM HULP: Als we schreeuwen of om hulp schreeuwen; kunnen we onze stem gebruiken om te dienen als een hulp om een ongeluk of een kritiek incident te voorkomen; of we hebben misschien hulp nodig om een nijpende gebeurtenis of situatie te voorkomen. Een voorbeeld van zo’n schreeuw zou kunnen zijn: “Help, ik ben gevallen en ik kan niet opstaan!”
- Gillen als een daad van intimidatie, bedreiging of geweld: We hebben allemaal persoonlijk of plaatsvervangend ervaren schreeuwen op een flagrante manier. Iemand uitschelden of bedreigen kan emotioneel schadelijk zijn en is een vorm van misbruik. “Als je dat nog eens doet, zal ik je vriend niet meer zijn.”
- Schreeuwen als straf of correctie: Schreeuwen als discipline komt vaak voor als ouders ten einde raad zijn. Ouders kiezen vaak voor schreeuwen als een middel tot discipline, omdat het is wat ze kennen en persoonlijk hebben ervaren. Bovendien wordt schreeuwen vaak een noodzaak voor ouders of paren wanneer zij zich overweldigd en verergerd voelen, en wanneer zij merkbaar de controle hebben verloren.
Schreeuwen geeft zelden blijk van weinig zorg voor de gevoelens en het persoonlijk welzijn van anderen. Het is hard en schurend en soms gekalibreerd om schade te berokkenen. Als schreeuwen niet voor constructieve doeleinden wordt gebruikt (b.v. iemand waarschuwen voor een dreigende bedreiging of dringend om hulp vragen), is het een emotionele en psychologische vorm van misbruik.
De voordelen van niet schreeuwen
Het vermijden van schreeuwen is geen teken dat we zwak, toegeeflijk, laissez-faire, of niet sterk genoeg zijn. Integendeel, door schreeuwen te vermijden, zijn we in staat tot persoonlijke zelfbeheersing en bekwaamheid in uitdagende tijden. Onderzoek heeft duidelijk en definitief aangetoond, dat schreeuwen in verband wordt gebracht met een lager gevoel van eigenwaarde bij kinderen. Als we schreeuwen vermijden, kiezen we doelbewust voor een alternatieve en gezondere vorm van communicatie. In wezen tonen we een hogere mate van respect, waardigheid en eerbied voor degenen met wie we omgaan. Als we persoonlijke zelfbeheersing hebben, zijn we in staat anderen op een gezonde manier te leiden, te sturen en te leiden.
Het onderscheid maken tussen schreeuwen en stemverheffing kan ook een uitdaging zijn. Schreeuwen is typisch een harde, schurende en bestraffende vorm van communicatie. Een verheven stem is een strenge, maar ondersteunende stem met de bedoeling te sturen of te leiden. Het is belangrijk te weten dat we ook vastberaden, ondersteunend en beslissend kunnen zijn zonder te schreeuwen. Schreeuwen is vernederend, vijandig en bedreigend met de bedoeling te straffen. Schreeuwen is neerbuigend en vernederend, terwijl een ferme stem geruststellend kan zijn, maar directief in stijl.
Wanneer iemand zich gedraagt, probeer dan de volgende vormen van verbale en non-verbale communicatie:
- PRACTICEER ACTIEF LUISTEREN. Zorg ervoor dat je betrokken bent bij het gesprek en er goed over nadenkt.
- WEES EMPATHETISCH. Probeer je in te leven in de ander; wees je bewust van zijn of haar verbale en non-verbale gevoelens, emoties en verlangens.
- SPREEK KALMATIG EN ZACHT. Spreek met zelfvertrouwen en zelfverzekerdheid. Als u communiceert, spreek dan met een rustige, kalmerende en verzorgende stem.
- BEWUST VAN UW DEMEANOR. Wees aandachtig voor uw persoonlijke verbale en non-verbale boodschappen die u overbrengt.
- BEDRIJF. Vermijd veroordelende of kritische uitspraken. Zorg ervoor dat u bemoedigende uitspraken doet en emotionele steun biedt wanneer dat nodig is.
- ZIJN UITDRUKKEND. Wees direct en duidelijk met uw wensen. Laat weinig ruimte voor verwarring of twijfel.
- BEWUST VAN UW PERSOONLIJKE BEPERKINGEN. Vermijd omgevingen waarin u zich niet zeker voelt of waarin u de vaardigheden mist om te communiceren. Aarzel niet om jezelf te verwijderen uit omgevingen waar je je niet geschikt voor voelt.
- BE VULNERABLE. Sta anderen toe uw menselijkheid te zien. Accepteer altijd de verantwoordelijkheid voor je fouten, vergissingen of verkeerde inschattingen. Het accepteren van persoonlijke verantwoordelijkheid zorgt voor persoonlijke groei en rijping.
- ZORG ALTIJD voor geruststelling. Stel een ander altijd gerust in zijn of haar eigenwaarde en persoonlijke waarde; zelfs als hij of zij zich aan het misdragen is. Concentreer je op het proberen weg te nemen van twijfels, angsten of onzekerheden die de ander misschien ervaart.
- KRACHT. Als we anderen empoweren, geven we hen de autoriteit of macht om verstandige keuzes te maken, feedback te geven en in staat te zijn om zonder aarzeling of voorbehoud te communiceren.
- ZIJN MINDFUL. Wanneer je met anderen omgaat, wees dan bedachtzaam en bewust van je persoonlijke houding. Overweeg het gebruik van ademhalingstechnieken, gebed of meditatie.
We moeten onszelf niet op de borst kloppen voor het maken van fouten, maar nieuwe manieren vinden om met onze woede, frustraties en persoonlijke uitdagingen om te gaan. De American Psychological Association stelt dat “Het maken van de veranderingen die je wilt kost tijd en inzet, maar je kunt het doen. Onthoud alleen dat niemand perfect is. Je zult af en toe een steekje laten vallen. Wees lief voor jezelf; kleine misstappen op de weg naar je doelen zijn normaal en oké. Neem je voor om te herstellen en weer op het juiste spoor te komen.” Als individuen moeten we opzettelijk haalbare doelen stellen. Het stellen van doelen zal ons helpen ons te concentreren op het positieve, productieve, en op het toepassen van nieuwe methoden om met anderen te communiceren.
Als individuen moeten we altijd op zoek zijn naar vormen van communicatie die opbeurend, inspirerend, bemoedigend en ondersteunend zijn. Zelfs als je iemand corrigeert die zich onbehoorlijk gedraagt, zorg er dan voor dat je ondersteunende en geruststellende uitspraken doet. Zorg voor een gezond verwachtingspatroon
Voor kinderen moet bijvoorbeeld worden verwacht dat zij hun speelgoed oprapen, een opdracht afmaken of dagelijkse klusjes doen. Het stimuleert een bron van trots en eigenaarschap. Je kind aanmoedigen begint met de woorden waarmee we kiezen te communiceren: “Je mag met je vrienden mee naar buiten, als je je huiswerk af hebt.”
Breng aandacht en verantwoordelijkheid voor je woorden. Als we onze aandacht doelbewust richten op het goede van een ander, richten we onze gedachten weer op de positieve aspecten van die persoon. Wees er altijd zeker van dat je het geschenk van onvoorwaardelijke acceptatie, goedkeuring en geruststelling aanbiedt. Het zal het leven verrijken van degenen met wie je omgaat, evenals je eigen leven.