Scoliose Chirurgie (spinale fusie)

Wij gebruiken “houdingsgeheugen” retraining om de gehele scolioseconditie te behandelen, niet alleen de kromming van de wervelkolom. De meeste gevallen van scoliose zijn idiopathisch, wat betekent dat ze geen bekende oorzaak hebben. Meer dan 80 procent van de kinderen met scoliose heeft een idiopathische scoliose die optreedt tussen de leeftijd van 10 en 18 jaar. Sommige kinderen worden geboren met congenitale scoliose, die ontstaat terwijl ze in de baarmoeder zijn. Het is vaak moeilijk te zien bij de geboorte en wordt pas ontdekt als ze ouder zijn. Een paar kinderen ontwikkelen infantiele scoliose tussen de geboorte en de leeftijd van drie jaar (die zichzelf kan corrigeren). Anderen ontwikkelen juveniele scoliose tussen de leeftijd van 3 en 10 jaar.

Het is belangrijk te vermelden dat de meeste artsen de verouderde Cobb-hoek zullen gebruiken om de kromming van de ruggengraat van uw kind te meten. De Cobb-hoek is de mate van zijwaartse buiging die zichtbaar is op een röntgenfoto. Dit is slechts een tweedimensionale meting, terwijl de scoliosecurve een driedimensionaal probleem is. Het is een verdraaiing en verbuiging die een torsie veroorzaakt, die meer verdraaiing, verbuiging en knikken van de wervelkolom veroorzaakt. We noemen deze zelfvoedende lus een “coil down effect.” Stelt u zich de wervelkolom eens voor als een elastiekje dat van boven naar beneden wordt gedraaid tot er in het midden een spiraal ontstaat.

Oefeningen bij de wortel van scoliose

Hoewel we de precieze oorzaken van idiopathische scoliose niet kennen, toont onderzoek aan dat miscommunicatie tussen de hersenen en de wervelkolom de progressie van de kromming veroorzaakt. De centra voor houdingscontrole in de hersenen zouden automatische reacties moeten creëren en een signaal moeten afgeven dat het lichaam niet in balans is, maar dat doen ze niet. Hierdoor ontstaat een foutief “houdingsgeheugen” dat de hersenen gebruiken om de wervelkolom (onjuist) uit te lijnen ten opzichte van de zwaartekracht.

Wij gebruiken gepatenteerde scoliose-apparatuur en oefeningen om de hersenen (en de wervelkolom) te hertrainen, zodat ze het lichaam vertellen de onbalans te corrigeren en dit na verloop van tijd als een nieuw “houdingsgeheugen” gaan onthouden. Onze behandelingen verminderen ook de weerstand van de weke delen om de wervelkolom te ontsluiten. De hersenen en het lichaam van uw kind leren hoe ze de wervelkolom rechter kunnen houden. Deze behandeling kan een kromming verminderen, progressie stoppen, en pijn verminderen voor een kind of een volwassene. Het stopt het progressieve afroleffect. Als we met deze revalidatie beginnen voordat de kromming van uw kind 30 graden is, hoeft u waarschijnlijk nooit met een arts over een operatie te praten. Voorkomen dat de curve erger wordt – dat is ons eerste doel voor elke patiënt.

Studies tonen de vele risico’s van scoliosechirurgie

Verschillende studies tonen aan dat wervelkolomchirurgie vol zit met complicaties. Deze risico’s lijken buitensporig omdat spinale chirurgie scoliose niet “geneest”, de progressie ervan niet stopt (op lange termijn), of de functies van het hart en de longen verbetert. De volgende uittreksels uit verschillende onderzoeken voeden onze passie voor een niet-chirurgische behandeling van de wervelkolom.

• Een operatie verbetert de ademhalingsfunctie niet.
  “Scoliose-benaderingen die de borstwand schenden, laten een significante afname zien in de postoperatieve longfunctie.” “The effect of surgical approaches on pulmonary function in adolescent idiopathic scoliosis,” Journal of Spinal Disorders & Technieken (2009)

• Rugpijn wordt niet weggenomen.
  In een onderzoek onder 118 patiënten in de leeftijd van 10-17 jaar die minimaal vijf jaar geleden een correctie van de vervorming van de wervelkolom hadden ondergaan, “waren de meest voorkomende symptomen onder meer incidentele rugpijn (90, 76%), beperkte bewegingsvrijheid (52, 44%), activiteitsbeperkingen (54, 46%), onevenwichtigheid van de taille (41, 35%), uitstekende ribben (28, 24%), wond-/littekenproblemen (18, 15%) en kortademigheid (18, 15%). Er was een hoge incidentie van incidentele rugpijn en activiteitsklachten na chirurgie voor AIS …” “Health-related quality-of-life scores, spine-related symptoms, and reoperations in young adults 7 to 17 years after surgical treatment of adolescent idiopathic scoliosis,” American Journal of Orthopedics (2015)

• Je kind ziet er misschien beter uit (het litteken over de hele rug buiten beschouwing latend) maar met enorme risico’s.
  “Combined anterior and posterior instrumentation and fusion has double the complication rate of either anterior or posterior instrumentation and fusion alone. Gecombineerde anterieure en posterieure instrumentatie en fusie hebben ook een significant hoger percentage neurologische complicaties dan anterieure of posterieure instrumentatie en fusie alleen.” “Complications in spinal fusion for adolescent idiopathic scoliosis in the new millennium,” (2006)
  “In this review of a large multicenter database of surgically treated pediatric scoliosis, neuromuscular scoliosis had the highest morbidity, but relatively high complication rates occur in all groups.” “Complicaties bij de chirurgische behandeling van 19.360 gevallen van pediatrische scoliose,” (2011)

• De kwaliteit van leven wordt niet verbeterd.
  “Spinale fusie heeft een geïsoleerd negatief effect op de kwaliteit van leven van AIS-patiënten. … Het totale positieve effect van de operatie is afhankelijk van de afzonderlijke effecten van spinale fusie (lichte vermindering van de kwaliteit van leven) en deformiteitsreductie (bescheiden verbetering van de kwaliteit van leven).” “Dissecting the effects of spinal fusion and deformity magnitude on quality of life in patients with adolescent idiopathic scoliosis,” (2009)

• Surgery damages psychological health.
  “The psychological health status is significantly impaired.” “Quality of Life and Back Pain: Outcome 16.7 Years after Harrington Instrumentation,” (2002)

• Veel volwassenen met onbehandelde scoliose functioneren goed.
  “Voor sociaal functioneren, het krijgen van kinderen en het huwelijk werden geen duidelijke nadelige effecten gemeld in vergelijking met de gezonde populatie. De conclusie is dat de meeste mensen met AIS en een matige curveomvang rond de volwassenheid goed functioneren en een acceptabel leven leiden op het gebied van werk en gezin. Sommige patiënten met grotere krommingen hebben longproblemen, maar niet in die mate dat dit de levensduur beïnvloedt. Hiermee moet rekening worden gehouden bij de bespreking van chirurgie ……” “Natural history of adolescent idiopathic scoliosis: a tool for guidance in decision of surgery of curves above 50°,” Journal of Children’s Orthopaedics (2013)

Aanvullende risico’s van scoliose fusie

Tijdens een normaal leven zal naar schatting 40-55 procent van de patiënten met een spinale fusie op lange termijn complicaties ondervinden van een scoliose operatie. Deze kunnen variëren van chronische lage rugpijn tot blijvende invaliditeit.

De operatierisico’s omvatten:

• Implantaat falen
• Zenuwbeschadiging
• Chronische pijn
• Infectie
• Bot transplantaat procedures
• Wervelstrengbeschadiging

De geschiedenis van mislukte scoliosechirurgie

De geschiedenis van scoliosechirurgie staat bol van mislukkingen. De eerste scoliose-operatie in 1865 – het jaar waarin de burgeroorlog eindigde – had verschrikkelijke resultaten en eindigde in een rechtszaak, Guerin vs. Malgaigne.

Amerikaanse artsen voerden voor het eerst scoliose-operaties uit in 1914. Tegen 1941 werd chirurgie vrij routine. De Harrington staafoperatie, waarbij een roestvrijstalen staaf langs de wervelkolom wordt geïmplanteerd, werd in 1953 gecreëerd. Geschat wordt dat de komende 40 jaar een miljoen mensen dit type wervelkolomoperatie zullen ondergaan.

De Harrington staafwervelkolomoperatie is vervangen door andere wervelkolomoperaties zoals de XLIF (Ultra Lateral Interbody Fusion), die alleen of in combinatie met PLIF (Posterior Lumbar Interbody Fusion) kan worden uitgevoerd. De XLIF wordt minder invasief genoemd omdat de chirurg een incisie in de zij van de patiënt maakt in plaats van een lange incisie in de wervelkolom. De PLIF voegt een fusie met bottransplantaat in de wervelkolom toe.

Toch blijkt uit een studie uit 2010 dat deze wervelkolomoperaties nog steeds aanzienlijke risico’s met zich meebrengen.

Pediculeschroefsystemen, voor het eerst ontwikkeld door Cotrel & Dubousset, kunnen de rotatie van de wervels corrigeren en het lichaam in balans brengen. Van dit systeem van schroeven wordt gezegd dat het veel beter bestand is tegen slijtage dan de oude ruggengraatstangen. Complicaties tijdens en na wervelkolomchirurgie zijn echter nog steeds een grote bedreiging. Ernstige complicaties zijn onder meer vocht in of rond de longen, ruggenmergletsels en overlijden. Pijn in de onderste ledematen, een wondbreuk of infectie en longontsteking behoren tot de minder ernstige complicaties en bijwerkingen van een operatie.

Alleen in zeldzame gevallen rechtvaardigt levensbedreigende scoliose een operatie

Scoliose is een ernstige aandoening. Het beïnvloedt u en/of uw kind zowel fysiologisch als psychologisch; het is echter zelden levensbedreigend (in tegenstelling tot de operaties die worden uitgevoerd om de vervorming van de wervelkolom te corrigeren). Bij ScoliSMART Clinics bieden we geen genezing of een snelle oplossing, maar wel realistische hoop en een niet-chirurgische behandeling die werkt. We kunnen de progressie van scoliose stoppen, krommingen verminderen en pijn verminderen. Met een vroegtijdige behandeling voor scoliose-interventie zal uw kind misschien nooit meer een duidelijke kromming, beugel of pijn ervaren.

De meest gestelde vragen van ouders & Patiënten hebben over Scoliose Chirurgie

Is de Scoliose Chirurgie Gevaarlijk?

Alle chirurgische ingrepen zijn inherent “gevaarlijk” en bevatten risico’s die inwendige bloedingen, beroertes, bloedtransplantaties, verlamming, infectie en zelfs de dood omvatten. Hoewel de moderne geneeskunde al deze risico’s heeft beperkt en geminimaliseerd, is het risico nooit nul en moet het zorgvuldig worden overwogen en grondig worden besproken met de orthopedisch chirurg voordat men zich verbindt aan een chirurgische ingreep voor scoliose.

Wat is de beste leeftijd voor scoliose-operatie?

Zoals alle aandoeningen die een chirurgische ingreep vereisen, zijn er veel individuele variabelen die patiënten (en hun ouders) moeten overwegen voordat zij zich verbinden aan een wervelkolomoperatie. De meeste orthopedische chirurgen geven er de voorkeur aan te wachten tot de patiënt klaar is met (of bijna klaar is met) groeien, omdat wervelkolomchirurgie de groeischijven verstoort en verdere groei van de wervelkolom voorkomt; de meeste jongere kinderen hebben echter niet genoeg botdichtheid om te voorkomen dat de chirurgische hardware uit de botten wordt getrokken (waardoor mogelijk een bottransplantaat nodig is) voordat ze 10 jaar oud zijn.

Is scoliose chirurgie een grote operatie?

Ja. De wervelkolom heeft 24 beweegbare segmenten die samenwerken op een hefboom manier om de torsie te produceren voor het aandrijven van het bekken en de schoudergordels voor lopen/rennen, de flexibiliteit voor buigen en tillen, en de kracht voor kernstabilisatie. Meerlagige wervelkolomfusie-operaties die gebruikt worden voor de behandeling van scoliose verstoren dit normale biomechanische proces enorm en beperken het natuurlijke koppel-producerende vermogen van de wervelkolom ernstig.

Wat is het succespercentage van scoliose-operaties?

De huidige “haken en schroeven” dubbele stalen staaf chirurgische implantaten kunnen een uitstekende krommingsreductie produceren in krommingen van zelfs 90-100 graden; deze hoeveelheid geforceerde “correctie” komt echter met een prijs. De 15-20 jaar follow-up studies van post-scoliose fusie patiënten met matige tot ernstige pijn varieert van 40-55 procent, in tegenstelling tot een 50-jaar follow-up studie van volledig onbehandelde patiënten met scoliose, die slechts milde tot matige pijn rapporteerden de meerderheid van de tijd.

Is Scoliose Chirurgie de moeite waard?

Chirurgie is in de eerste plaats geïndiceerd voor cosmetische verbetering van de spinale misvorming en mogelijk het stoppen van verdere progressie. Het is niet aangetoond dat het consequent pijn vermindert of elimineert, de cardiale (hart) of pulmonale (longen) functie verbetert, of het psychologisch welzijn van de patiënt verbetert. Hoewel de meerderheid van de post-fusie patiënten tevreden is met hun beslissing om een operatie te ondergaan, geven veel van deze respondenten ook tegenstrijdige antwoorden bij het beantwoorden van meer specifieke vragen over hun kwaliteit van leven, wat wijst op een “cognitieve dissonantie” effect in verband met hun gegevens rapportage. De beslissing om een chirurgische ingreep te ondergaan is zeer persoonlijk, en overwegingen op korte en lange termijn moeten in aanmerking worden genomen voordat een beslissing wordt genomen.

Kan scoliose terugkomen na een operatie?

De scoliose-aandoening lijkt in de eerste plaats een neurohormonale aandoening te zijn met genomische variant-voorbestemdheden. De kromming van de wervelkolom die op röntgenfoto’s te zien is, is slechts het meest duidelijke en zichtbare symptoom van de algehele “scoliose-aandoening” – chirurgisch ingrijpen behandelt dus alleen het primaire symptoom van de aandoening en niet de onderliggende aandoening zelf. Zoals Dr. Paul Harrington (uitvinder van de Harrington staafchirurgie techniek die gebruikt werd in de jaren 1960 tot midden jaren 1980) zei: “Metaal geneest niet de ziekte van scoliose, die veel meer omvat dan alleen de wervelkolom.”

Na een scoliose operatie, kunt u uw rug buigen?

Patiënten met een vergroeide wervelkolom hebben een beperkt bewegingsbereik in het algemeen en geen beweging in de gebieden van de fusie. Hoewel het lijkt dat de meeste patiënten na een fusieoperatie een normaal bewegingsbereik hebben, komt de beweging in feite van de niet-gefuseerde segmenten, waardoor er meer stress, slijtage en vroegtijdige degeneratie optreedt – vooral op de segmenten onder het fusiegebied, omdat deze meer lichaamsgewicht dragen.

Bij welke mate van kromming is chirurgie nodig?

De Scoliosis Research Society (SRS) beveelt momenteel chirurgisch ingrijpen aan voor patiënten met een kromming van 50 graden of meer (dit is een toename van 10 graden ten opzichte van de vorige aanbeveling voor patiënten met een kromming van meer dan 40 graden); uit huidig onderzoek blijkt echter dat een significante longbeperking pas begint bij een kromming van 80-90 graden.

Is scoliosechirurgie pijnlijk?

Ja. Het is een van de meest uitgebreide en invasieve orthopedische ingrepen die bij kinderen of volwassenen wordt uitgevoerd. Er worden vijf lagen ruggenmergspieren doorgesneden, de achterste wervelgewrichten worden verwijderd en er wordt een uitgebreid systeem van chirurgische apparatuur ingebracht. Het bloedverlies is groot genoeg om bloedtransfusies, bottransplantaties en een ziekenhuisverblijf van 4 tot 6 weken in veel gevallen noodzakelijk te maken. Complicaties op lange termijn zijn onder meer chronische rugkrampen en mogelijke metaalimplantaattoxiciteit door afbraak van de hardware (wat leidt tot permanente ontsteking).