Skinhead

Skinhead, jeugdsubcultuur gekenmerkt door agressief mannelijk haar en kledingstijlen, waaronder kaalgeschoren hoofden en zware laarzen. In veel landen worden skinheads gezien als extreem-rechtse nationalisten of neofascisten die antisemitische en andere racistische opvattingen aanhangen, hoewel het skinhead-fenomeen niet altijd openlijk politiek is en niet alle skinheads racisten zijn.

De skinheads ontstonden in de jaren zestig in de volksbuurten van Londen. Zij verwierpen de jeugdige tegencultuurbeweging – met name haar ethos van vrede en liefde – en cultiveerden doelbewust aspecten van stijl en cultuur die daar het verst van af stonden. De skinheads kregen in 1969-70 uitgebreide media-aandacht in Groot-Brittannië, na oproepen van Pakistani die in het land woonden om bescherming tegen skinhead-aanvallen. Hoewel veel skinheads geneigd waren tot geweld, beschouwden anderen hun subcultuur in de eerste plaats als een uitdrukking van alternatieve waarden en solidariteit tussen de gemeenschappen en waren zij meer geïnteresseerd in feesten, concerten en sportevenementen dan in geweld. In de jaren ’70 en ’80 verspreidde de skinhead-beweging zich naar Australië, Noord-Amerika en West-Europa, met name Duitsland.

Hoewel de eerste skinheads niet politiek waren, werden velen van hen al snel aangetrokken tot extreem nationalistische, en vooral anti-immigranten, groepen. Sommige skinheads werden gerekruteerd als “stormtroopers” voor neonazi-organisaties, en de beweging werd steeds meer gepolitiseerd. Skinhead-bendes vielen vaak immigranten of raciale minderheden aan, met name Turken en Aziaten in Duitsland en Indiërs en Pakistani in Groot-Brittannië. Een klassiek gefictionaliseerd verslag van zo’n bende werd gepresenteerd in de Australische film Romper Stomper (1992), en soortgelijke thema’s kwamen ook naar voren in Amerikaanse films als American History X (1998). In de Verenigde Staten werden skinheads betrokken bij de ultranationalistische beweging van de blanke suprematie via groepen zoals White Aryan Resistance. Desondanks waren sommige skinheads in de Verenigde Staten en elders niet-politiek of namen ze zelfs linkse standpunten in.

Skinheads uitten hun racisme zowel in hun muziek als in hun geweld op straat. Hoewel veel vroege skinheads een voorkeur hadden voor West-Indische reggae, produceerden latere skinhead-muziekgroepen punkmuziek en Oi!, een variant van punk die zich richtte op “straat”-kwesties.