Tantrum vs Autistische Meltdown: Wat is het verschil?
Veel ouders en verzorgers hebben het vuurwerk van woede en emotie gezien bij iemand met autisme, en aan de buitenkant lijken ze precies op de driftbuien van jonge kinderen. Hoewel ze uiterlijk op elkaar kunnen lijken, is het belangrijk om het verschil tussen de twee te begrijpen. Een driftbui is opzettelijk gedrag bij jongere kinderen en kan daarom worden vormgegeven door gewenst gedrag te belonen, terwijl een inzinking levenslang kan voorkomen en niet wordt beïnvloed door een beloningssysteem. Tantrums verdwijnen langzaam naarmate een kind opgroeit, maar meltdowns gaan misschien nooit meer weg. Natuurlijk kunnen kinderen met autisme ook klassieke driftbuien hebben, maar het verschil begrijpen is belangrijk omdat driftbuien een soort reactie nodig hebben, maar diezelfde reactie zal het alleen maar erger maken voor iemand die een autistische inzinking heeft omdat hij overweldigd wordt door zintuiglijke prikkels.
Hoe kun je een autistische inzinking onderscheiden van een driftbui?
1)Doelgericht vs. overbelasting. Een driftbui bij jonge kinderen komt meestal voort uit frustratie omdat ze niet krijgen wat ze op dat moment willen: of dat nu speelgoed is, of dat ze hun eigen overhemd mogen dichtknopen, of dat ze niet naar bed willen. Hoewel driftbuien bij jonge kinderen vaker voorkomen als ze moe zijn, honger hebben of zich niet lekker voelen, zijn ze altijd doelgericht. Ofwel is het de frustratie dat ze niet krijgen wat ze willen, dat ze niet kunnen doen wat ze willen, of zelfs dat ze niet goed kunnen communiceren wat ze willen. Een autistische inzinking daarentegen gaat over overweldigd zijn. Voor iemand met autisme, wanneer ze het punt bereiken van zintuiglijke, emotionele, en informatie overbelasting, of zelfs gewoon te veel onvoorspelbaarheid, kan het een verscheidenheid van extern gedrag triggeren dat vergelijkbaar is met een driftbui (zoals huilen, schreeuwen, of uithalen), of het kan een volledige uitschakeling en terugtrekking veroorzaken.
2)Tantrums hebben een publiek nodig. Een driftbui stopt meestal als de ouder het gedrag negeert, als het kind wordt verwijderd uit de openbare ruimte waar het gedrag plaatsvindt, of als het kind krijgt wat het wil (hoewel dit niet noodzakelijk de beste manier is om met driftbuien om te gaan). Een autistische meltdown vindt plaats met of zonder publiek. Ze kunnen voorkomen wanneer de persoon met autisme helemaal alleen is. Ze zijn de reactie van een externe stimulus overbelasting die leidt tot een emotionele explosie (of implosie).
3)Om het eenvoudig te zeggen: driftbuien zijn een boze of gefrustreerde uitbarsting, terwijl autistische meltdowns een reactie zijn op overweldigd worden. Een persoon met autisme heeft geen controle over zijn of haar uitbarstingen, en zal geen baat hebben bij de normale maatregelen om uitbarstingen te verminderen, zoals afleiding, knuffels, stimulansen om zich te ‘gedragen’, of welke vorm van discipline dan ook.
Wat kan ik doen om een persoon te helpen die een autistische uitbarsting heeft?
Zoals Judy Endow zegt in haar prachtige blogpost over dit onderwerp:
autistische meltdown is de poging van het lichaam om in evenwicht te komen door energie te verbruiken, waarbij veiligheidsoverwegingen vaak een grote rol spelen. In feite wordt veiligheid het middelpunt van de aandacht tijdens de autistische meltdown. Het doel voor de ondersteunende persoon op het hoogtepunt van een meltdown is om de veiligheid te waarborgen, wetende dat de meltdown door zal gaan totdat de energie op is. Een meltdown die aan de gang is, is niet te stoppen.
1)Zorg voor veiligheid. Personen met autisme kunnen zichzelf of anderen onbedoeld verwonden tijdens hun meltdowns. Zorg voor een strategie om de persoon en jezelf te beschermen tegen letsel. Persoonlijk ben ik dol op de geweldloze Low Arousal Approach, die naar mijn mening een van de beste strategieën is om met meltdowns om te gaan.
2)Ontwikkel een kalmerende routine. Het is heel nuttig om een effectieve kalmeringsroutine te hebben voor zowel kinderen als volwassenen. Sommige mensen hebben nog steeds hulp nodig om zichzelf te kalmeren, zelfs nadat de energie van de inzinking is uitgewerkt. Dit kan visuals zijn, of muziek… wat het beste werkt. Een goed boek dat ik hiervoor heb gevonden is When My Worries Get Too Big van Kari Dunn Buron.
3)Het in kaart brengen van het gedragspatroon van je kind of afdeling om te zien hoe escalatie optreedt kan heel nuttig zijn. Als u zich bewust bent van de symptomen van escalatie, is het misschien mogelijk om een kalmerende routine te beginnen voordat het kind volledig in elkaar stort. Symptomen kunnen zijn meer dan normaal stotteren, of schommelen, vragen om een omgeving te verlaten, of gewoon wegrennen om te ontsnappen, enz… Als je begrijpt wat je kind, leerling of afdeling triggert, kun je misschien een inzinking stoppen voordat die plaatsvindt. Een uitstekende bron hiervoor is No More Meltdowns van Jed. E. Baker.
4)Blijf zelf kalm. Dit is een belangrijke – meltdowns hebben normaal gesproken een escalatie die bijgehouden kan worden, dus jezelf kalm houden zodat je niet bijdraagt aan die escalatie is essentieel. Als je een persoon met autisme in je leven hebt, is de kans groot dat er zich meltdowns zullen voordoen. Leren om er rustig mee om te gaan en een strategie te hebben die voor jou werkt is de beste manier om te helpen. From Anxiety to Meltdown van Deborah Lipsky is een fantastische bron.
door Judy Endow
De meeste jonge kinderen hebben wel eens driftbuien. Typisch als ze nieuwe vaardigheden onder de knie krijgen en meer vertrouwd raken met uitgebreide communicatiemogelijkheden, nemen de driftbuien af. Autistische kinderen hebben ook wel eens een driftbui, en deze driftbuien kunnen gedurende het hele leven voorkomen. Bij sommige autisten verdwijnen ze nooit helemaal. Voor de toevallige toeschouwer lijken een autistische inzinking en een driftbui misschien hetzelfde gedrag te zijn. Dat is het niet. Hier zijn enkele dingen die je kunt overwegen als je probeert uit te zoeken of het gedrag een driftbui of een autistische meltdown is. De strategieën die helpen bij driftbuien verschillen van die bij meltdowns, dus het is belangrijk om te begrijpen waar je mee te maken hebt om de situatie effectief te beïnvloeden.
Doelgedreven driftbui versus reactie op overweldiging
T driftbuien bij jonge kinderen komen meestal voor wanneer de jongen iets niet kan krijgen wat hij wil of iets niet kan doen wat hij wil doen. Een driftbui is doelgericht gedrag om de verantwoordelijke volwassene over te halen toe te geven aan de verlangens van de jongere.
Autistische inzinkingen komen meestal voor als reactie op overweldigd worden. Zintuiglijke overbelasting is één manier waarop overweldiging optreedt, maar overweldiging kan in vele andere situaties optreden. Omdat de verwerking van het autistische brein vaak niet synchroon loopt met de werkelijke tijd, kan alles, van te veel keuzes tot het niet kunnen vinden van oplossingen voor een probleem in het nu, tot een intense emotie die blijft hangen in plaats van te verdwijnen in de tijd, aanleiding zijn voor een inzinking.
Voorbeeld:
Laten we zintuiglijke input als voorbeeld gebruiken. Stel je een glas voor dat zich vult met water. Het glas is als de autistische persoon en het water is als de zintuiglijke input. Als de zintuiglijke input zich ophoopt, vult het glas zich. Als het glas vol is, loopt het over. Het overlopen is de inzinking. Er zijn veel manieren om meltdowns te voorkomen – om te voorkomen dat het glas volloopt, maar als een meltdown eenmaal begonnen is, is er geen manier om het te laten stoppen – we kunnen de overloop niet ongedaan maken als er eenmaal te veel water is voor het glas. Net zoals het water het glas moet laten overlopen als er niet genoeg ruimte voor is in het glas, zo moet er ook energie worden besteed of weggewerkt om de overweldiging te verminderen zodat het leven weer beheersbaar wordt.
Gedrag tijdens de driftbui versus gedrag tijdens de meltdown
Terwijl driftbuien een doelgerichte keuze zijn die een peuter maakt, zijn autistische meltdowns niet doelgericht. Dit speelt met een aantal merkbare verschillen. Bijvoorbeeld, een peuter die bezig is met een driftbui zal het gedrag alleen vertonen als iemand dichtbij genoeg is om het gedrag te zien of te horen. Als er geen publiek is zal het gedrag stoppen. In feite zal de peuter vaak het gedrag pauzeren, controleren of de ouder er nog is, en dan het driftbui gedrag hervatten.
Autistische meltdowns zullen plaatsvinden met of zonder publiek. Het publiek is grotendeels onbelangrijk. In feite, als de volwassene die de leiding heeft wegloopt tijdens een inzinking, zal de inzinking doorgaan totdat de energie op is. Het individu dat bezig is met een meltdown stopt niet om te kijken of er publiek is.
Omdat de autistische meltdown de poging van het lichaam is om in evenwicht te komen door energie te verbruiken, doemen veiligheidszorgen vaak op. In feite wordt veiligheid de focus van de aandacht tijdens de autistische meltdown. Het doel voor de ondersteuner op het hoogtepunt van een meltdown is om de veiligheid te waarborgen, wetende dat de meltdown door zal gaan totdat de energie op is. Er is geen stoppen aan een lopende meltdown.
De driftbui beëindigen versus de meltdown beëindigen
Alle ouders leren dat de snelste manier om een driftbui van een peuter te beëindigen is om toe te geven aan de eisen. De meesten van ons hebben de ervaring van het onmiddellijk afwenden van de driftbui in de supermarkt door het zetten van onze jongere item van keuze in onze winkelwagen! Wanneer een driftbui zich thuis voordoet, kunnen we er een eind aan maken door ons gewoon uit de onmiddellijke omgeving te verwijderen of door het gedrag op een andere manier te negeren. Als ouder of als volwassene die de leiding heeft, hebben wij de macht om de driftbui te stoppen door ons eigen gedrag. Onze keuze is om toe te geven aan de eisen of onze aandacht terug te trekken van het driftbui gedrag.
Een woede-uitbarsting kan gedurende het hele leven voorkomen en zal niet stoppen totdat de energie op is. In feite zal het geven van een favoriet voorwerp aan een individu of het beloven van een speciaal privilege een inzinking niet stoppen als het eenmaal begonnen is. Evenzo zal het terugtrekken van je aandacht de inzinking niet stoppen. Het is zelfs zo dat sommige mensen die een inzinking ervaren, niet in staat zijn om zichzelf te kalmeren, zelfs niet nadat de energie van de inzinking opgebruikt is. Zij kunnen hulp nodig hebben om te kalmeren. Dit is waar een aangeleerde kalmeringsroutine van pas komt. Velen hebben baat bij een routine om weer deel te nemen aan het dagelijks leven – een manier om weer op het goede spoor te komen na een inzinking.
De driftbui voorkomen versus de inzinking voorkomen
Ook al is de driftbui voorbij, hij wordt herinnerd en de ervaring wordt opgeroepen als de jongere de volgende keer iets wil wat hij niet kan krijgen. Als ouders hebben we allemaal wel eens meegemaakt dat we met de volgende grotere en betere driftbui te maken kregen, nadat we aan een eerdere driftbui hadden toegegeven! Dit komt omdat de driftbui doelgericht wilskrachtig gedrag is. Omdat het wilskrachtig gedrag is, kunnen we het vorm geven door gewenst gedrag te belonen en ongewenst driftbuiengedrag te negeren.
Meltdown gedrag wordt niet beïnvloed door beloningssystemen of door vormingsinspanningen, omdat het geen wilskrachtig, doelgericht gedrag is. Echter, meltdown gedrag, omdat het escalerend gedrag is met begin-, midden- en eindstadia, kan in kaart worden gebracht. Dit is belangrijk omdat in de verschillende stadia van escalatie verschillende vormen van ondersteuning effectief zijn om individuen in staat te stellen hun overweldigde ervaringen in de beginstadia te beheersen. Met meltdown gedrag kan effectief worden gewerkt door de escalatie te voorkomen (Endow, 2009).
REFERENCE
Endow, J. (2009). Het te slim af zijn van explosief gedrag: A Visual System of Support and Intervention for Individuals With ASD. Shawnee Mission, KS: AAPC Publishing.
How to Help Kids With Working Memory Issues door Rae Jacobson
Parents Guide to ADHD Medications door Child Mind Institute
The Most Common Misdiagnoses in Children door Linda Spiro, PsyD
How to Spot Dyscalculia door Rae Jacobson
Post-Traumatic Stress Disorder Basics door Child Mind Institute
How to Help Anxious Kids in Social Situations door Katherine Martinelli
Anxiety in the Classroom door Rachel Ehmke
The Benefits Of Unsupervised Play Will ervoor zorgen dat je de activiteiten van je kinderen drastisch terugschroeft
Hoe voorkom je dat je angst op je kinderen overbrengt
3 karakteristieke kenmerken van ADHD die iedereen over het hoofd ziet
door William Dodson, M.D.