The Independent

Worden atleten veel te veel betaald?

Robin Bridges

Een grafiek van de top vijf betaalde atleten in hun gerespecteerde sporten.

Of professionele atleten al dan niet overbetaald worden, is al een langlopende discussie. En in een wereld waar sommige professionele atleten bijna 100 keer het salaris van de gemiddelde Amerikaanse leraar krijgen uitbetaald, komt dat niet als een verrassing.

Of je atleten nu wel of niet overbetaald vindt, het gaat er niet om hoeveel ze betaald krijgen, maar waarom ze zo betaald worden.

In een artikel van februari 2015 voor Business Insider presenteerde Cork Gaines een salarisvergelijking voor de top-100 spelers in de vier grote Amerikaanse competities. Het is geen verrassing dat de MLB het hoogste gemiddelde salaris onder zijn topspelers heeft – ruwweg $ 16,4 miljoen per jaar – gezien het de enige competitie is zonder een salarisplafond. De NBA komt op de tweede plaats, met een gemiddelde van $11,9 miljoen. Het typische werkelijke salaris, exclusief grote tekenbonussen, voor de topspelers van de NFL was iets meer dan de helft van dat van de MLB met ongeveer $9 miljoen.

Het is duidelijk dat niet alle topsporters zoveel verdienen, maar zelfs de meeste beginnende sporters verdienen meer dan sommige andere topsporters in de wereld.

Waarom verdienen topsporters dan zoveel meer dan de meesten van ons ooit zouden kunnen dromen?

Er zijn veel factoren die meespelen, zoals de tijd die atleten steken in het perfectioneren van hun vaardigheden, de slijtage van hun lichaam en hun korte carrière.

Als fans moedigen we atleten aan en staan we toe dat ze elk jaar een hoger salaris krijgen, want we blijven terugkomen voor meer.

Volgens Steven Kutz in een artikel van Market Watch uit juli 2016 genereert de NFL elk jaar ruwweg 13 miljard dollar aan inkomsten. De MLB, NBA en NHL genereerden respectievelijk $ 9,5 miljard, $ 4,8 miljard en $ 3,7 miljard in 2016.

Hoewel een goed deel van dit geld afkomstig is van tv-deals getekend met grote netwerken, komt veel ook van de verkoop van tickets en merchandise. Als fan van Chicago sport, kan ik u vertellen dat ik heb gekocht krankzinnig geprijsd tickets voor Cubs en Blackhawks games, gemiddeld rond de $ 30-$ 60, zonder spijt. Ik heb zeker ten minste één vorm van kleding voor de Cubs, Hawks, Bulls, Bears, en ja, zelfs de Sox. Hoe graag ik hier ook zou willen zeggen dat atleten overbetaald worden, gezien het feit dat zelfs sommige rookies meer verdienen dan de president van de Verenigde Staten, ben ik medeverantwoordelijk voor het financieren van hun salaris.

De grote vier zijn allemaal multimiljard dollar bedrijven, en je moet ze zien in termen van een bedrijf. Een succesvol bedrijf betaalt zijn werknemers alleen wat ze waard vinden.

Dan heb je de middenmoot die boven het gemiddelde loon van het land verdient. Tenslotte zijn er de afdelingsbestuurders. Dit zijn spelers als Tom Brady, LeBron James en Patrick Kane, die niet alleen het gezicht van het bedrijf zijn, maar ook topverdieners.

Mijn vraag is echter waar blijft het topmanagement en de CEO van het bedrijf?

Wat de meeste mensen zich niet realiseren is dat professionele coaches en divisiecommissarissen net zo veel, zo niet meer, verdienen dan sommige van deze spelers. In een bedrijfstak als de NFL of MLB is dat geen verrassing, want ook hier gaat het om miljardenbedrijven; maar hoe zit het met universiteitssporten?

De best betaalde overheidswerknemers zijn college-coaches in 39 van de 50 staten. De best betaalde overheidsfunctionaris in de Verenigde Staten is de hoofd football coach van Alabama, Nick Saban. Met een winnend record en een footballteam dat de trots van Alabama is, harkt Saban een koele $7,09 miljoen per jaar binnen. Om dat in perspectief te plaatsen, de meeste gouverneurs van staten verdienen gemiddeld slechts $137.415, en volgens de Associated Press int Alabama’s eigen gouverneur, hoewel niet verplicht, geen salaris.

Als je kijkt naar de uitgaven van een college football team, zoals Alabama, vergeleken met de behaalde inkomsten, is het gemakkelijk om te zien waarom Saban zoveel betaald krijgt.

Alicia Jessup, een contributor voor Forbes, toonde deze vergelijking in een artikel van augustus 2013. Alabama gaf dat jaar 36,9 miljoen dollar uit, maar bracht 82 miljoen dollar binnen. Alabama werd alleen overtroffen door de Universiteit van Michigan en de Universiteit van Texas die minder uitgaven (respectievelijk $ 23,6 miljoen en $ 25,9 miljoen) en meer binnenbrachten ($ 85,2 miljoen en $ 103,8 miljoen). De coaches van deze beide teams zijn ook de best betaalde overheidsmedewerkers van hun staat.

Niet al dit geld komt echter van de overheid. In een artikel van september 2016 van 24/7 WallSt, Evan Comen zei:, “De inkomstenstroom van zeer lucratieve tv- en andere mediadeals en het feit dat college-atleten niet worden betaald, verklaren grotendeels de exorbitante salarissen voor coaches.”

Ik ben schuldig aan het kijken naar college football elke zaterdag tijdens het seizoen, en ik bezit spullen van ten minste drie verschillende colleges, dus nogmaals, ik, evenals andere fans, zijn nog steeds een deel van de reden dat deze coaches zo veel betaald krijgen.

Professionele atleten en coaches krijgen al jaren lucratieve salarissen betaald. Natuurlijk lijkt het gek dat een speler of coach meer verdient dan een dokter, advocaat, brandweerman, politieagent, leraar, of zelfs onze president. Maar als fans en consumenten blijven we het geld in hun zakken steken. We blijven terugkeren naar onze favoriete plek op de bank, met onze goede vrienden en onze gebruikelijke snacks elke week, alleen maar om te kijken hoe Tom Brady die touchdown gooit, LeBron James die driepunter slaat, Anthony Rizzo die homerun slaat en Patrick Kane dat doelpunt maakt.

Totdat wij als fans besluiten onze teams op te geven, zullen ze deze spelers blijven helpen dit soort geld te verdienen.

Maar zolang zij blijven spelen, blijf ik betalen.