Toepassingsinstructies

Krystol T1® & T2® waterdichtingssysteem

Vanwege de porositeit van typische betonblokken en de hoeveelheid mortelvoegen die mogelijk zwakke verbindingen met de blokken hebben, is deze toepassing moeilijker dan het waterdicht maken van ter plaatse gestorte of geprefabriceerde betonconstructies. Het is mogelijk dat reparaties meer dan eens moeten worden herhaald om ervoor te zorgen dat alle zwakke voegen worden ontdekt en verholpen en dat alle poreuze voegen de juiste hoeveelheid behandeling krijgen.

LIMIETATIES

Het Krystol T1 en T2 waterdichtingssysteem is alleen een effectief waterdichtingssysteem voor stijve betonconstructies en is mogelijk niet betrouwbaar voor constructies die constant of herhaaldelijk bewegen. Raadpleeg een vertegenwoordiger van Kryton voor projectspecifieke aanbevelingen. De lucht- en oppervlaktetemperatuur op het moment van aanbrengen moet ten minste 4°C (40°F)

Veiligheidsvoorzorgen

Lees de veiligheidsinformatiebladen (MSDS) voor deze producten. Alleen voor professioneel gebruik. Deze producten worden extreem bijtend als ze worden gemengd met water of transpiratievocht. Vermijd contact met huid of ogen. Vermijd het inademen van stof. Draag lange mouwen, een veiligheidsbril en ondoorlatende handschoenen

STAP 1: ONDERGROND VOORBEREIDING

1. Voordat Krystol T1 wordt aangebracht, moet de ondergrond schoon zijn en open poriën vertonen. Betonnen oppervlakken moeten schoon zijn en vrij van verf, afdichtmiddelen, ontkistingsmiddelen, vuil, kalkaanslag of andere verontreinigingen. Het oppervlak voorbehandelen door zandstralen, hogedrukstralen (minimaal 3.000 psi), verticuteren, kogelstralen of een andere methode van mechanische oppervlaktevoorbereiding om loszittend beton en verontreinigingen te verwijderen. Beton met enig blootgesteld aggregaat is ideaal. Was en spoel het oppervlak met een reinigingsmiddel of betonontvetter indien nodig.
2. Zelfs voor niet-verontreinigde oppervlakken, zal de mechanische voorbereiding van het oppervlak helpen door het openen van poriën die zijn afgesloten als gevolg van gladde troffeloppervlakken, bekisting etc. Het vers opgeruwde oppervlak zal zorgen voor een maximale hechting en een betere penetratie van de waterdichtmakende chemicaliën. ip: Zuur etsen wordt niet aanbevolen. Als zuur etsen moet worden gebruikt, moeten alle sporen van zuur geneutraliseerd en weggespoeld worden voordat Krystol T1 en T2 wordt aangebracht.
3. Oppervlakken waarop Krystol T1 en T2 wordt aangebracht, moeten in een verzadigde-oppervlakte-droge (SSD) toestand worden gebracht. Het beton moet volledig verzadigd zijn met water om de Krystol chemicaliën diep te laten doordringen en te laten reageren. Het buitenoppervlak mag echter slechts licht vochtig zijn, om het beton niet te verdunnen en te verzwakken. Maak het oppervlak grondig nat met water; verwijder vervolgens het overtollige water met een spons of stofzuiger vlak voordat u Krystol T1 aanbrengt.

STAP 2: BEHANDEL ALLE LEKKENDE MORTAR JOINTS EN NIET-MOVING COLD JOINT

1. Repair alle defecten, inclusief scheuren en honingraten, voordat u Krystol T1 en T2 aanbrengt met behulp van de volgende procedures:
   a. Scheuren en voegen: Toepassingsinstructie 5.12 – Waterdicht maken van scheuren, gaten & Voegen
   b. Leidingdoorvoeren: Toepassingsinstructie 5.32 – Waterdicht maken van leidingdoorvoeren (bestaande bouw).
   BELANGRIJK: Alle lekkende gebreken moeten worden gerepareerd. Echter, zelfs defecten die nu niet lekken, kunnen in de toekomst gaan lekken als ze niet worden gerepareerd voordat de oppervlaktecoating wordt aangebracht. In de meeste gevallen moeten alle defecten worden gerepareerd, of ze nu lekken of niet. Raadpleeg uw Kryton vertegenwoordiger voor projectspecifieke aanbevelingen

STAP 3: KRSTOL T1 AANBRENGEN (1e LAAT)

PAS OP: Zorg ervoor dat Krystol T1 en T2 alleen wordt aangebracht op een vochtig (SSD) oppervlak. Terwijl u de Krystol T1 en T2 coatings aanbrengt, kan het nodig zijn om het beton dat voor u ligt opnieuw nat te maken om een vochtig (SSD) oppervlak te behouden. Het niet op een SSD conditie brengen van het oppervlak zal resulteren in een zwakke hechting tussen de Krystol coating en het beton, en kan leiden tot stuiven, schilferen en delamineren van de Krystol behandeling.

1. Meng Krystol T1 tot een dikke pasta; ongeveer 3 delen poeder op 1 deel schoon water. Meng slechts zoveel als in 30 minuten geplaatst kan worden.
2. Zorg ervoor dat het oppervlak vochtig is (SSD).
3. Met een betonborstel brengt u met een agressieve, ronddraaiende schrobbeweging de Krystol T1 coating over het beton aan. Duw de coating in eventuele holtes in het betonoppervlak om een goede b ond te verzekeren. Aanbrengen met 0.8 kg/m2 (1.5 lb./sq. yd.).
   Tip: Maak het inschatten van de dekking gemakkelijk door vooraf emmers Krystol T1 te leggen, één per 31 m2
4. Harden en beschermen, zoals in Stap 5 hieronder

STAP 4: KRYSTOL T2 (2e LAAT)

Tip: Om een volledige dekking te verzekeren zonder ontbrekende of dunne plekken, raden wij u aan altijd twee lagen aan te brengen. Hoewel het toegestaan is om Krystol T1 voor beide lagen te gebruiken, zal het gebruik van Krystol T2 voor de tweede laag een hardere, duurzamere afwerking geven. In bepaalde gevallen kan het aanvaardbaar zijn om één enkele laag Krystol T1 te gebruiken en de tweede laag achterwege te laten. Raadpleeg uw Kryton vertegenwoordiger voor projectspecifieke aanbevelingen.

1. De tweede laag kan worden aangebracht zodra de Krystol T1 hard is geworden (meestal 6-24 uur, afhankelijk van de omstandigheden). Was en spoel de uitgeharde Krystol T1 om oppervlaktebloei te verwijderen voordat u Krystol T2 aanbrengt. Enig blootgesteld aggregaat in de Krystol T1 coating is ideaal.
2. Zorg ervoor dat het uitgeharde Krystol T1 oppervlak vochtig is (SSD).
3. Installeer Krystol T2 door dezelfde procedure te volgen als gebruikt om Krystol T1 aan te brengen. Het naborstelen van de tweede laag is in het algemeen niet nodig, tenzij een specifiek oppervlakteprofiel gewenst is.

STAP 5: UUREN & BESCHERMING

PAS OP: Krystol T1 en Krystol T2 moeten minstens 3 dagen vochtig gehouden worden en “nat uitgehard” worden om hun volledige eigenschappen te ontwikkelen. In de meeste gevallen zal uitharding gedurende meerdere dagen of zelfs weken gunstig zijn. Breng geen uithardingswater aan als de coating nog zacht aanvoelt; dit zal de coating uitwassen en slechte resultaten opleveren. Gebruik in plaats daarvan beschermende oppervlaktebedekkingen om vocht vast te houden tijdens de eerste uithardingsperiode.

1. Bedek de vers aangebrachte Krystol coating met dekzeilen of plastic om waterverlies als gevolg van verdamping te voorkomen. De natte uitharding moet beginnen zodra de Krystol-coating voldoende is uitgehard om niet te worden beschadigd door de toepassing van uithardingswater, meestal 6-24 uur, afhankelijk van de omstandigheden. Nat uitharden moet ook beginnen als de coating begint uit te drogen.
2. Laat geen water op het oppervlak gedurende de eerste 24 uur of totdat de coating hard is. Zodra de coating is uitgehard, vernevelt u het oppervlak met water als dat nodig is om de reparatie 3 dagen vochtig te houden. Uithardingswater moet gedurende drie dagen ten minste drie keer per dag worden aangebracht. Bij warm en droog weer kan het nodig zijn vaker te sproeien.
3. Houd tijdens de uithardingsperiode beschermende afdekkingen op hun plaats om vocht vast te houden. Naarmate de coating sterker wordt, het oppervlak grondig doordrenken om de coating volledig verzadigd te houden.
4. Bescherm de reparatie gedurende ten minste 24 uur tegen vorst, regen en verkeer. Zwaar verkeer moet worden vermeden tijdens de uithardingsperiode.

STAP 6: WACHTEN EN HERBEPALEN

Het kan meer dan één bezoek aan de locatie vergen om ervoor te zorgen dat alle lea kpunten worden ontdekt en behandeld. Het verdient aanbeveling ten minste twee weken te wachten om de kristallen de tijd te geven te groeien en te verouderen en vervolgens de plaats opnieuw te bezoeken om de waterdichtheid van de muur te controleren. Als er nog steeds vochtige/lekkende plekken zijn, pak die dan aan vanaf Stap 1: Oppervlaktevoorbereiding.

Belangrijk : Veel factoren zijn van invloed op het succes van de reparatie van een blokkenmuur, zoals de poreusheid van het blok, de juiste methoden die zijn gebruikt toen de muur werd gebouwd, of de blokken gevuld of hol zijn, de verbinding tussen de blokken en de mortel, de hydrostatische druk, en andere. Holle blokken kunnen water verzamelen en dit scenario is moeilijker te repareren. Het wordt aanbevolen om afvoergaten in de onderste blokken te boren om het opgehoopte water af te voeren.