Virgil (worstelaar)
Championship Wrestling Association (1985-1987)Edit
Na een uitstekende amateurcarrière begon Jones in 1985 professioneel te worstelen als Soul Train Jones in de Championship Wrestling Association die gevestigd was in Memphis, Tennessee. Hij vocht met Chick Donovan en Big Bubba. Hij verscheen ook in ICW met de Soul Train Jones gimmick.
World Wrestling Federation (1986-1994)Edit
Ted DiBiase’s bodyguard en Million Dollar Champion (1986-1991)Edit
Toen hij overstapte naar de World Wrestling Federation (WWF), verscheen hij voor het eerst als jobber onder de naam Lucius Brown en verloor een squashpartij van “Mr. Wonderful” Paul Orndorff in Salisbury, MD op 17 september 1986.
Hij debuteerde vervolgens in de zomer van 1987 als Virgil, de lijfwacht van “Million Dollar Man” Ted DiBiase. Zijn artiestennaam, bedacht door Bobby Heenan, was bedoeld als een grap tegen toenmalig World Championship Wrestling (WCW) worstelaar en boeker Virgil Runnels, beter bekend als Dusty Rhodes. Virgil droeg DiBiase’s geld waar hij graag mee pronkte en was degene die in elkaar werd geslagen terwijl DiBiase wegliep na een slinkse actie tegen een gezicht. Hij zou ook af en toe worden gebruikt in een worstel hoedanigheid tegen DiBiase’s rivalen om te proberen hen te verzwakken; hij zou wedstrijden verliezen van namen als Randy Savage, Hercules en Jake Roberts.
Virgil werd steeds meer vernederd door DiBiase en keerde zich uiteindelijk tegen hem en sloeg hem met zijn eigen Miljoen Dollar Titel riem tijdens de Royal Rumble in januari 1991, waardoor hij een fan-favoriet werd. Na bevriend te zijn geraakt met Roddy Piper en met hem te hebben getraind, versloeg hij DiBiase met count-out op WrestleMania VII en pinde hem voor de gordel op 26 augustus 1991 op SummerSlam. Hij verloor de gordel terug aan DiBiase in november van dat jaar als gevolg van inmenging van buitenaf door de Repo Man. Op de This Tuesday in Texas PPV, versloegen Repo Man en DiBiase Virgil en Tito Santana.
Diverse verhaallijnen en vertrek (1992-1994, 1995)Edit
Op WrestleMania VIII, vormde Virgil een team met Big Boss Man, Sgt. Slaughter, en Jim Duggan om The Nasty Boys (Brian Knobs en Jerry Sags), Repo Man, en The Mountie te verslaan. Virgil pinde Knobs na een miscommunicatie van de hiel. Hij zou dan voornamelijk gebruikt worden om tal van opkomende talenten om de tuin te leiden, waarbij hij verloor van Nailz op SummerSlam en Yokozuna op Survivor Series. Hij kreeg echter wel een kans op Bret Hart’s WWF World Heavyweight Championship tijdens de 21 november 1992 aflevering van WWF Superstars. Na een dappere poging, onderwierp Virgil zich aan Hart’s Sharpshooter. Na de wedstrijd, schudden de twee elkaar de hand uit respect. Virgil bleef daarna op de undercard en verloor van Johnny Polo op een tournee door Ontario in november 1993.
Virgil’s laatste optreden op een PPV evenement was de 1994 Royal Rumble waar hij een late vervanger was voor Kamala. Zijn laatste noemenswaardige vete was met een terugkerende Nikolai Volkoff in de zomer van 1994. Hij bleef echter optreden op televisie en in het house show circuit voor de WWF tot hij in augustus werd ontslagen.
Hij werd geboekt per optreden in mei/juni 1995 voor house show matches tegen Jean-Pierre LaFitte in West-Canada en de US Midwest.
World Championship Wrestling (1996-2000)Edit
New World Order (1996-1999)Edit
Na twee jaar in de independent scene verscheen hij in 1996 als Vincent in WCW, waar hij de “Head of Security” was voor de nWo. Zijn naam was bedoeld om WWF eigenaar Vince McMahon belachelijk te maken. Zijn rol was oorspronkelijk bedoeld voor Charles Wright en WCW had mondeling ingestemd met een contract met Wright, maar tekende Jones in plaats daarvan, naar verluidt nadat Jones had aangeboden voor minder te werken dan Wright.
Jones had een klein succesje toen hij voor het eerst kwam, hij won een paar wedstrijden op de low-profile WCW Saturday Night. Zelden worstelde hij, hij was vaak bediende van nWo leden zoals Scott Norton, Scott Steiner, Konnan, en Brian Adams. Jones, net als zijn rol in de WWF, zou weer de zwaarste klappen krijgen als andere nWo leden wegvluchtten. Vincent’s eerste PPV wedstrijd bij WCW was op Starrcade 1997, toen hij samen met Norton en Randy Savage The Steiner Brothers en Ray Traylor versloeg. Zijn volgende wedstrijd op pay-per-view kwam in november 1998, toen hij zonder succes deelnam aan de 60-man Battle Royal wedstrijd op World War 3. Zijn eerste (en enige) WCW PPV single wedstrijd was een “Harlem Street Fight” wedstrijd (die hij verloor) op Uncensored in maart 1999 tegen mede nWo Black & White lid Stevie Ray.
Hij maakte deel uit van de nWo Hollywood factie toen de stal splitste in de lente van 1998, en vervolgens van de Black & White (B-Team) nadat de nWo herenigd was in januari 1999. Hij was een van de laatst overgebleven leden van de nWo toen het stilletjes werd ontbonden in de late zomer van 1999.
Diverse gimmicks (1999-2000)Edit
Vincent’s enige WCW singles wedstrijd op pay per view kwam op Uncensored 1999 toen hij aan de verliezende kant stond van een Harlem Street Fight tegen zijn nWo Black en White partner Stevie Ray. Tijdens de ‘Powers That Be’ hoek in de herfst van 1999, werd Jones omgedoopt tot Shane, een verwijzing naar WWF eigenaar Vince McMahon’s zoon Shane McMahon. In deze periode werkte Jones samen met Curt Hennig en de Harris Brothers (kort bekend als Creative Control), waarbij hij Vince Russo’s bevelen opvolgde. Eind 1999 sloot hij zich aan bij de West Texas Rednecks onder de naam Curly Bill, maar de groep splitste zich kort daarna. Zijn laatste rol in het bedrijf was het managen van Ernest “The Cat” Miller onder de naam Mr. Jones, maar hij werd al snel vervangen door een bediende genaamd Ms. Jones. Hij zou dan verder gaan onder zijn echte naam, Mike Jones, voor de rest van zijn dagen in WCW.
Onafhankelijk circuit (2000-heden)Edit
Na zijn vertrek bij WCW trok hij zich terug uit het worstelen en werkte hij als wiskundeleraar op een middelbare school in Pittsburgh, Pennsylvania. In april 2006 toerde Jones door Azië op verschillende Amerikaanse militaire installaties als onderdeel van het Morale, Welzijn en Recreatie programma voor overzeese soldaten. Hij worstelde als Vincent van de nWo tegen een van de Ballard Brothers verkleed als Doink the Clown in de een na laatste wedstrijd tijdens deze tour. Op 28 november 2008 keerde Jones terug in de ring als “Virgil” en worstelde voor Next Era Wrestling in Lockport, NY, in een tag match met Patrick O’Malley, en versloeg Ryot en Superbeast. Daarna verscheen hij op een Total Nonstop Action (TNA) show.
Kort voor 31 januari 2009 in Manchester, Engeland, had Virgil een promo gemaakt voor de UK fan conventie WrestleSlam 2 waarin hij de Liverpoolse onafhankelijke worstelaar The Vulture opriep voor een voorgestelde ‘shoot’. Toen The Vulture echter op het evenement aankwam, bood Virgil hem in plaats daarvan een T-shirt aan. Op 2 juli 2009 keerde Jones terug in de ring, opnieuw, in Summerside, Prince Edward Island, als Virgil, dit keer voor Ultimate Championship Wrestling (UCW). Op 5 april 2019 verscheen Virgil, verkleed als het personage Starman uit NES Pro Wrestling, voor Joey Janela’s Spring Break 3, waar hij Ethan Page versloeg.
Terugkeer naar WWE (2010)Edit
Op de 17 mei 2010 aflevering van Monday Night Raw uit Toronto, Ontario, Canada, keerde Jones terug naar WWE en hernam zijn Virgil bodyguard karakter, dit keer met Ted DiBiase, Jr. Hij voerde al zijn oude acties uit, zoals het openhouden van de touwen voor DiBiase en hem een microfoon brengen wanneer daarom werd gevraagd. In de aflevering van 14 juni van Raw namen Virgil en DiBiase het in een tag team wedstrijd op tegen Big Show en Raw gastheer Mark Feuerstein. Nadat Virgil werd gespeld en de wedstrijd verloor, stopte DiBiase een briefje van $100 in Virgil’s mond en liep op hem weg. De week daarop bood DiBiase eerst zijn excuses aan Virgil aan, maar ontsloeg hem vervolgens en verving hem door Maryse.
All Elite Wrestling (2019)Edit
In de aflevering van 6 november 2019 van AEW Dynamite verscheen Virgil, onder zijn oude ringnaam Soul Train Jones, in een videopakket voor All Elite Wrestling (AEW) als een bondgenoot van Chris Jericho en The Inner Circle. De promo, bedoeld om de spot te drijven met een eerdere promo van Cody Rhodes (waar Jericho op dat moment ruzie mee had) en waarin Jones Jericho’s talenten vergeleek met Olive Garden broodsten als “onbeperkt”, kreeg lovende kritieken van de fans. In de 27 november aflevering van AEW Dynamite, begon Jones de show door Jericho te introduceren voor Chris Jericho’s Thanksgiving Thanks You Celebration voor Le Champion, die uiteindelijk werd onderbroken door SoCal Uncensored.