Waarom we niet weg kunnen kijken van voor-en-na foto’s

Voormalig pornoactrice Jenna Jameson is een steunpilaar op sites als People, US Weekly, en de Daily Mail. Gezien haar geschiedenis in wat sommigen beschouwen als een wellustige industrie, klinkt aandacht in roddelbladen waarschijnlijk niet verrassend. Maar Jameson duikt ook bijna wekelijks op in verkooppunten als Women’s Health. In feite heeft de fitness- en wellnesssite sinds juli 2018 ongeveer 50 verhalen over haar geplaatst.

“De belangrijkste reden dat ze resoneert, is dat ze voortdurend zulke impactvolle voor-en-na-foto’s van haar reis naar gewichtsverlies post,” zegt Amanda Woerner, de uitvoerend redacteur van WomensHealthMag.com.

Zie het zelf:

Jameson, 44, heeft zichzelf getransformeerd tot het gezicht – en lichaam – van het controversiële keto-dieet. Ze is meer dan 80 kilo afgevallen sinds ze beviel van haar nu peuter dochter Batel. Op Instagram, waar haar volgers meer dan 400.000 zijn, heeft ze het allemaal gedocumenteerd, compleet met Trader Joe’s aanbevelingen en keto vriendelijke recepten voor “woeste kool.” Begin december begon ze zelfs een aparte Instagram-pagina gewijd aan het keto-dieet, die nu meer dan 47.000 volgers heeft en voornamelijk recepten, motiverende memes en gere-geramde keto-informatie bevat. Maar het zijn de echt oogverblindende transformatiefoto’s die Jameson aandacht van de pers opleveren en uiteindelijk haar aanhang doen groeien.

Mensen kunnen een transformatieverhaal niet weerstaan, en sociale media hebben een perfecte thuisbasis geboden voor gewone mensen om hun eigen gewichtsverlies en andere vormen van gedaanteverwisseling te documenteren, waaronder de recente “10-Year Challenge” en plastische chirurgische veranderingen. Zelfs niet-menselijke “verbeteringen”, zoals teruggevonden voorheen ziekelijke reddingshonden en Mandy Moore’s ademloos gedocumenteerde keuken renovatie, worden gretig geconsumeerd. Een zoekopdracht op de hashtag #BeforeAndAfter op Instagram levert meer dan 12 miljoen resultaten op, variërend van gewichtsverlies tot haarkleurveranderingen. (De meer niche #KitchenReno hashtag levert meer dan 128.000 berichten op.)

Zeker, Jameson’s opkomst als “keto koningin” vertegenwoordigt een kruising van het meest populaire dieet op de planeet met de meest populaire dieet motivatie – een “holy shit, hoe heeft ze dat gedaan??” voor-en-na beeld. Maar het is ook gewoon de nieuwste iteratie van de eeuwenoude allure van de transformerende foto. We weten nog steeds niet of voor-en-na foto’s nuttig of juist schadelijk zijn, en zelfs niet welke je kunt geloven. Velen – zelfs bedrijven die gewichtsverlies proberen te verkopen in de wellness-industrie – verzetten zich tegen voor-en-na foto’s als mogelijk schadelijk, zeggende dat ze onrealistische verwachtingen scheppen en de harde realiteit verdoezelen. Hoeveel kan een foto (of twee) je echt vertellen?

Waarom we een transformatie niet kunnen weerstaan

Voor veel mensen zijn de beelden motiverend. Op Reddit heeft een populaire subreddit genaamd r/progresspics bijna 650.000 abonnees; het toont voor-en-na “doel” gewichtsverlies foto’s, maar strekt zich ook uit tot niet-gewicht-gerelateerde onderwerpen, volgens de regels van de subreddit: “Vooruitgang komt in vele andere vormen dan gewichtsverlies, zoals verslavingsherstel, fitnesstransformaties, geslachtsveranderingen, enz.” Deze subreddit is zelfs zo ingericht dat je mensen kunt zoeken met ongeveer dezelfde demografische kenmerken.

Er is een psychologische reden waarom dit concept populair is. “Sociale cognitieve theorieën zijn gebaseerd op mensen die leren van het observeren – niet alleen gedrag in de omgeving, maar ook het zien van uitkomsten,” schrijft Dr. Pamela Rutledge, een mediapsycholoog, in een e-mail aan mij. “We zijn eerder geneigd een gedrag te internaliseren of over te nemen als we geloven dat de uitkomst positief en haalbaar is.” Voor-en-achters geven ons zogenaamd ‘bewijs’ dat bepaalde uitkomsten mogelijk zijn.

Het idee dat inspiratie uiteindelijk is wat deze foto’s boeiend maakt, resoneert met de gebruikers van r/progresspics. “Een progressiefoto draagt inherent een beetje inspiratie in zich. Als je gewend bent om tegen jezelf te zeggen dat iets onmogelijk is, kan externe motivatie zeker helpen om het tij te keren,” vertelt Clayton, een subreddit moderator die meer dan 100 pond is afgevallen, in een e-mail.

Rutledge zegt dat er drie factoren zijn die een before-and-after zo overtuigend maken. Ten eerste moet het een relateerbaar conflict laten zien: iemand die 30 kilo wil afvallen of haar neus wil opknappen nadat ze door een softbalblessure een bult op haar neus heeft gekregen. Vervolgens moet er een nieuwsgierigheidskloof zijn waardoor je geboeid blijft: Hoe heeft hij dat sixpack gekregen? (Zie: Jersey Shore’s Vinny Guadagnino, die zichzelf nu de “Keto Guido” noemt en die ook een aparte Instagram heeft voor zijn keto achtervolgingen, met meer dan 700.000 volgers). Ten slotte biedt het een bevredigende oplossing, een “psychologische beloning in het zien hoe iets uitpakt.”

Als zodanig fungeren de side-by-sides als fantastische marketing. Plastisch chirurgen en dermatologen maken er nu gretig gebruik van op Instagram en winnen op die manier actief nieuwe patiënten. Het Meth Project en nieuwszenders hebben een omgekeerde vorm hiervan gebruikt om te proberen methgebruik te ontmoedigen, door te laten zien hoe verwoestend het gebruik ervan kan zijn voor je uiterlijk.

Maar voor-en-na-foto’s hebben een lange en soms misleidende geschiedenis, vooral in reclame voor de afslankindustrie. Om vele redenen hebben zowel WW (née Weight Watchers) als Facebook de afbeeldingen in hun advertenties verboden. Bedrijven en adverteerders weten hoe overtuigend ze kunnen zijn, maar het wrijven is dat ze valse reclame kunnen zijn en ook misschien mensen een slecht gevoel over zichzelf geven.

Voor-en-na foto’s zijn controversieel

Het gewichtsverlies voor-en-na beeld is een aloude traditie, en een lange tijd gebruikt door louche gewichtsverlies marketeers om supplementen en diëten te verkopen. De Federal Trade Commission heeft strikte richtlijnen voor de bewoordingen in dit soort advertenties. Diëten mislukken vaak, en daarom zie je zo vaak in de kleine lettertjes van dramatische foto’s over gewichtsverlies: “Results not typical.”

Facebook heeft dit soort foto’s ook verboden in advertenties op haar platform. In de richtlijnen staan voorbeelden van welk soort afbeeldingen wel acceptabel zijn. Je mag bijvoorbeeld wel een foto van iemands sixpack laten zien, maar niet ingezoomd. Het merkt enigszins vaag op: “Advertenties mogen geen ‘voor-en-na’-afbeeldingen of afbeeldingen met onverwachte of onwaarschijnlijke resultaten bevatten. De inhoud van advertenties mag geen negatieve zelfperceptie impliceren of proberen te genereren om dieet-, afslank- of andere gezondheidsgerelateerde producten te promoten.” Dus, bijvoorbeeld, het kan niet iemand tonen die verdrietig naar haar niet platte buik kijkt.

Dan is er WW, een bedrijf met een geschiedenis van het dramatisch debatteren van het gewichtsverlies van verschillende celebrity endorsers in grote advertentie onthullingen, zoals Jennifer Hudson in 2010. Maar begin 2018 verbood het bedrijf het gebruik van voor-en-na-beelden in zijn advertenties. Gary Foster, WW’s chief scientific officer, zegt over de beslissing: “Wat consumenten ons de afgelopen drie jaar hebben verteld, is dat het echt niet gaat om een duidelijk begin en een duidelijk einde. Het gaat om vooruitgang.”

Het is consistent met de recente pivot van het bedrijf om (althans nominaal) te focussen op wellness in plaats van gewichtsverlies, ondanks het feit dat veel van haar gebruikers lid worden om gewicht te verliezen. Veel van de populairste berichten op het interne Connect social media-platform zijn dan ook foto’s van de voortgang en voor-en-na-foto’s.

“Hoewel je een behoorlijke hoeveelheid foto’s van de voortgang ziet, is onze nr. 1 meest voorkomende hashtag #NSV, wat staat voor ‘niet-afvallende overwinning’,” zegt Foster. Deze hashtag verwijst naar prestaties zoals in staat zijn om een trap op te lopen zonder buiten adem te raken. “Maar ik denk dat de redenen waarom consumenten het doen is dat een foto meer zegt dan duizend woorden. Het is een zeer tastbare manier om de mate van verandering te zien die is bereikt. Maar het is een heel oppervlakkig beeld.”

Wanneer het aankomt op door gebruikers gegenereerde foto’s, is er geen garantie dat wat je ziet ook echt is hoe het lichaam van die persoon eruitziet. Er zijn massa’s apps, zoals Facetune, waarmee je jezelf in een handomdraai een ander uiterlijk kunt geven, zonder dat je daarvoor op de loopband hoeft te staan. (De Kardashians worden voortdurend beschuldigd van het photoshoppen van foto’s.) En in de afgelopen jaren heeft een aantal influencers van Instagram het platform gebruikt om te laten zien hoe verlichting en hoeken kunnen worden gemanipuleerd, door “30-seconden transformatie” foto’s te plaatsen.

Maar dit alles heeft de foto’s er niet van weerhouden erg populair te zijn bij gewone mensen, vooral diegenen die proberen af te vallen.

Voor-en-na-foto’s zijn op de lange termijn waarschijnlijk niet zo geweldig voor onze psyche

Sommige professionals zijn ervan overtuigd dat progressiefoto’s en voor-en-na-foto’s geen positieve zaak zijn. Alexis Conason is een klinisch psycholoog in New York City die gespecialiseerd is in overeetstoornissen, lichaamsbeeld, en psychologische kwesties in verband met bariatrische chirurgie en die een programma aanbiedt dat het Anti-Dieet Plan heet.

Conason denkt dat deze foto’s fundamenteel onjuist zijn omdat ze voortkomen uit een “plaats van zelfhaat” en een giftige dieetcultuur aanmoedigen. Ze merkt ook op dat ze alleen een momentopname geven, en dat het onmogelijk is om te weten hoeveel tijd en moeite iemand in zijn uiterlijk steekt, of hij al dan niet worstelt met een eetstoornis, en of hij de resultaten op lange termijn zal volhouden. Ze maakte zich ook zorgen over de onrealistische verwachtingen die aan nieuwe moeders worden gesteld, aangezien veel van Jameson’s “voor”-foto’s zwangerschaps- en postpartumfoto’s zijn, genomen binnen een jaar na de geboorte van Batel.

“Waarom we ze zo fascinerend vinden, is dat ze inspelen op de fantasie dat het zo makkelijk zou zijn om ons leven te veranderen. En natuurlijk is het verhaal dat als we ons lichaam transformeren, we ons leven zullen transformeren: de ongelukkige, dikke voorfoto en de sexy, succesvolle, gelukkige nafoto,” zegt Conasan. “Ze bevorderen het idee dat één type lichaam slecht is en één type lichaam goed is.”

Erin Parks, een klinisch psycholoog aan de University of California San Diego Eating Disorder Center for Treatment & Research (en een zelfbeschreven fan van keuken before-and-afters op Instagram), zegt: “Er zijn geen gegevens om te suggereren dat ze mensen helpen motiveren om op een gezonde manier gewicht te verliezen. Als je kijkt naar veranderingsliteratuur, vinden we niet dat beelden mensen dwingen om te veranderen.”

Maar voorstanders vinden dat ze wel nuttig zijn. “Er komt zoveel meer kijken bij afvallen dan dat mager gelijk staat aan goed en dik gelijk staat aan slecht,” schrijft Laura, een andere moderator van r/progresspics, in een e-mail. “Ik heb veel voor-en-na foto’s gezien, en bijna geen enkele laat mensen zien die alleen maar afvallen om hun uiterlijk te veranderen. Sommige mensen die ik heb zien afvallen, deden dat omdat ze meer met hun kinderen willen kunnen doen. Anderen hebben gezondheidsproblemen die kunnen worden verholpen door af te vallen.”

“Zelfvertrouwen” is een woord dat steeds weer terugkomt in dit discours; het verhaal is meestal dat de persoon zelfverzekerder wordt op de foto erna. Michelle, een andere moderator van r/progresspics, schrijft aan Vox: “Veel van deze progressiefoto’s laten vrouwen zien die zich zelfverzekerder voelen…Je kunt letterlijk zien dat mensen meer zelfvertrouwen krijgen.”

Het is de vraag of dit soort foto’s eetstoornissen veroorzaken. Voor-en-na foto’s zijn wijdverspreid op zogenaamde pro-ana blogs, die openlijk ongeordend eetgedrag promoten en anorexia aanmoedigen. Dergelijke foto’s worden vaak als inspiratiebron gebruikt. Instagram en andere social media-platforms hebben pro-ana hashtags en inhoud actief verboden en weggehaald.

De beelden kunnen een trigger zijn als je aanleg hebt voor eetstoornissen, maar ze zijn niet oorzakelijk. “Ons onderzoek heeft aangetoond dat eetstoornissen neurobiologisch gedreven ziekten zijn. Dus als je niet aanleg hebt om een eetstoornis te krijgen, krijg je er waarschijnlijk ook geen,” zegt Parks, die opmerkt dat de etiologie van eetstoornissen complex is.

“Wat me stoort aan de foto’s is dat het echte voor-en-na dat gebeurt niet iets is dat je kunt zien. Vaak is de grootste verandering die heeft plaatsgevonden in hun gedachten”, zegt Parks. Ze wijst op mensen met eetstoornissen die leren zich meer te richten op familie en sociale activiteiten en minder op het obsederen over hun lichaam, maar ook op mensen zonder eetstoornissen die beginnen met sporten en die minimale veranderingen in hun lichaam hebben, maar die wel meer energie krijgen en zich sterker voelen. (Op R/progresspics staan wel foto’s van mensen die herstellen van een eetstoornis, waarop ze hun vooruitgang laten zien en openlijk over hun reis praten.)

Moeten we de voor-en-na-foto’s van mensen dan waarderen?

Eindelijk is het moeilijk om een waarde toe te kennen aan voor-en-na-foto’s, omdat het afhangt van de bedrading van de kijker, het type foto dat het is, en de bredere context.

“Ze kunnen inspirerend zijn, een bewijs dat er iets goeds is in de wereld,” zegt Rutledge, die de voorbeelden aanhaalt van de broodmagere hondjes die weer donzig en blij worden als ze eenmaal zijn geadopteerd.

Maar er zijn duidelijk momenten waarop de motivatie kan omslaan in zelfhaat of erger.

“Als je na het bekijken van voor-en-na-foto’s geïnspireerd raakt, dan is dat goed voor je,” zegt Parks. “Maar wat we van veel mensen horen, zowel van mensen die aan eetstoornissen lijden als wanneer we met het grote publiek praten over deze chronische culturele conditie van mensen die hun lichaam niet mooi vinden, is dat ze naar die foto’s kijken en zich waardeloos voelen.”

Een goede vuistregel, volgens Rutledge, is dat foto’s van dingen die je kunt veranderen – tanden rechtzetten, kapsel, een kamer verven – inspirerend kunnen zijn. Kijken naar dingen die je niet kunt veranderen – lichaamsbouw, lengte, het feit dat je nooit een goddelijk mid-eeuws huis in LA zult bezitten zoals Mandy Moore – kan averechts werken.

Parks heeft een rechtlijnig advies: “

Wil je meer verhalen van The Goods van Vox? Meld je hier aan voor onze nieuwsbrief.

Bekijk alle verhalen in The Goods