Wat is connotatie? Definitie en voorbeelden in literatuur en film

Het kan nuttig zijn om connotatie en denotatie als tegengestelde begrippen te zien. Terwijl de ene berust op subjectieve, niet-letterlijke implicaties, berust de andere op objectieve, letterlijke inherente kwaliteiten.

Connotatie en denotatie voorbeelden

Connotatief taalgebruik in actie

Connotatie is het gevoel dat wordt overgebracht door een woord. Denk eens aan een woord dat je haat. Waarom haat je het? Waar doet het je aan denken? En een woord waar je van houdt? Waarom vind je het leuk? Waar associeer je het mee? De meeste woorden hebben een connotatieve betekenis. Als we begrijpen hoe connotatieve taal in de literatuur wordt toegepast, kunnen we zien welke invloed woordkeus heeft op het schrijven.

Denk bijvoorbeeld aan intelligentie:

Als een schrijver een negatieve connotatie van intelligentie wil overbrengen, zou hij het woord nerd kunnen gebruiken. Nerds worden over het algemeen verondersteld onderdanig te zijn, wat we als negatief beschouwen.

Omgekeerd, als een schrijver een positieve connotatie van intelligentie wil overbrengen, zou hij het woord briljant kunnen gebruiken. Briljant verwijst letterlijk naar de helderheid van licht, maar connotatief wordt het vaak gebruikt om grote intelligentie te suggereren.

We weten dat deze connotatieve woorden positief of negatief zijn, omdat ze ons in onze alledaagse cultuur worden aangeleerd. Ah, daar ligt de moeilijkheid – connotatie is subjectief en alleen van toepassing als mensen weten wat het betekent. Woorden hebben over de hele wereld verschillende betekenissen, maar er zijn er ook genoeg die een gemeenschappelijke betekenis hebben.

Hier zijn enkele voorbeelden:

Positief: kinderlijk – Negatief: kinderachtig
Positief: vintage – Negatief: vervallen
Positief: zelfverzekerd – Negatief: verwaand

We zien vaak gedeelde connotatieve woorden gebruikt in nieuwskoppen om reacties van lezers op te roepen. Neem deze beroemde oefening als voorbeeld – twee krantenkoppen gaan over dezelfde gebeurtenis, maar gebruiken verschillende connotaties om verschillende gevoelens op te roepen.

Vrijheidsstrijders neergeschoten bij pro-democratisch protest
Rebels geneutraliseerd voor illegale bijeenkomst

Twee totaal verschillende dingen toch? Het verschil in termen als “vrijheidsstrijders” vs “rebellen”, “neergeschoten” vs “geneutraliseerd”, of “protest” vs “illegale bijeenkomst” heeft een enorm effect op lezers.

CONNOTATIE LITERAARSE DEFINITIE

CONnotatievoorbeelden in literatuur

Nu we hebben gekeken naar hoe connotaties worden gebruikt in geschriften, laten we eens kijken naar een voorbeeld uit H. P. Lovecraft’s The Call of Cthulhu om te zien hoe connotatieve taal effectief wordt gebruikt in literatuur om stemming op te bouwen.

“Het meest barmhartige ding ter wereld, denk ik, is het onvermogen van de menselijke geest om al zijn inhoud te correleren. We leven op een rustig eiland van onwetendheid te midden van zwarte zeeën van oneindigheid, en het was niet de bedoeling dat we ver zouden reizen. De wetenschappen, elk in hun eigen richting, hebben ons tot nu toe weinig kwaad gedaan; maar op een dag zal het in elkaar passen van gescheiden kennis ons zulke angstaanjagende vergezichten van de werkelijkheid openen, en van onze beangstigende positie daarin, dat we ofwel gek zullen worden van de openbaring ofwel zullen vluchten voor het dodelijke licht naar de vrede en veiligheid van een nieuw duister tijdperk.”

Woordkeuze speelt een grote rol in Lovecraft’s verhalen. Wat bedoelt hij met woorden als “barmhartig, vreedzaam, angstaanjagend, dodelijk,” etc.? Gebruikt hij ze letterlijk? Speelt hij met ironie? Als een methode van juxtapositie? Niet al deze termen worden connotatief gebruikt, maar ze worden allemaal expressief gebruikt. Lees Lovecrafts fragment nog eens door en bedenk hoe hij termen letterlijk en niet-literaal gebruikt om deskundig effect te sorteren.

Voor meer specifieke connotatievoorbeelden kijken we naar William Shakespeare’s Romeo and Juliet, Act I, Scene III:

“Wat, lammetje! Wat, lieveheersbeestje! God verhoede! Waar is dat meisje? Wat, Juliet!” – Verpleegster

Heb je de connotatie gezien? De term “lieveheersbeestje” wordt connotatief gebruikt om Julia te vergelijken met een lieveheersbeestje – of zoals het in Shakespeare’s tijd heette, een lieveheersbeestje. Dit fragment uit Romeo en Julia is een goed voorbeeld van hoe je connotatieve taal kunt gebruiken in een dialoog. Laten we nog een paar connotatievoorbeelden bekijken om te zien hoe ze in film worden gebruikt.

Connotatieve woorden worden symbolen

Connotatievoorbeelden in film

We zien connotaties overal in de film – zoals in Sunset Boulevard als Norma Desmond zegt: “Ik ben groot! Het zijn de foto’s die klein zijn geworden”, waarbij “groot” een positieve connotatie heeft en “klein” een negatieve. Of wanneer Buddy the Elf per ongeluk Peter Dinklage’s personage een elf noemt. Natuurlijk is Dinklage’s personage geen elf – ook al denkt Buddy oprecht dat hij dat wel is. Denk eraan: bij connotatie is de context van belang.

Connotatie in film is een tak van de cinematografische semiotiek. Wat is semiotiek? Semiotiek is de studie van symbolen en hoe ze worden geïnterpreteerd. Dus, filmische semiotiek is de studie van symbolen als ze betrekking hebben op film. We connoteren dat een symbool iets kan betekenen gebaseerd op ons begrip van semiotiek. Ik weet dat het verwarrend is – laten we eens kijken naar een voorbeeld dat de zaken kan verduidelijken.