Wat is de internationale servicevergoeding van Visa?
Niemand houdt ervan extra kosten te betalen, vooral handelaren niet die deze moeten betalen als onderdeel van het onderhouden van een handelsrekening zodat hun klanten creditcards kunnen gebruiken. Het lijkt wel of de verschillende instanties die zich bezighouden met de verwerking van creditcards een nieuwe manier verzinnen om elke keer dat je een afschrift ontvangt, een beetje meer geld uit je zak te kloppen.
In dit artikel bespreken we één van die vervelende kosten – de Visa International Service Assessment (ISA)-kosten. U denkt misschien dat u zich als in de VS gevestigde handelaar geen zorgen hoeft te maken over deze kosten. Maar zelfs als u geen zaken doet buiten de Verenigde Staten, kunt u deze kosten toch moeten betalen. Deze vergoeding is namelijk uitdrukkelijk van toepassing op transacties die binnen de VS plaatsvinden, maar worden betaald met een Visa-branded credit- of debitcard die door een buitenlandse bank is uitgegeven.
Wanneer wordt de Visa International Service Assessment Fee in rekening gebracht?
Over elke transactie tussen een in de VS gevestigde handelaar en een niet in de VS gevestigde kaartuitgever moet de International Service Assessment-fee worden betaald. De kosten zijn van toepassing ongeacht of een debet- of kredietkaart wordt gebruikt, en ongeacht of de transactie card-present (retail) of card-not-present (e-commerce of handmatig ingegeven) is. Als u een eCommerce-handelaar bent, wordt u de ISA-vergoeding in rekening gebracht wanneer uw buitenlandse klanten een aankoop doen met kaarten die in hun eigen land zijn uitgegeven.
Voor detailhandelaren is het meest gebruikelijke voorbeeld van de toepassing van deze vergoeding het geval wanneer een buitenlandse toerist die de Verenigde Staten bezoekt, zijn creditcard gebruikt om een aankoop te doen. Het staatsburgerschap van de klant is echter geen factor om te bepalen of deze vergoeding van toepassing is. Hoewel mensen in de meeste gevallen kaarten hebben die zijn uitgegeven door financiële instellingen in hetzelfde land als waar zij wonen, zijn er ook andere mogelijkheden. Hier volgt een voorbeeld: Laten we zeggen dat een Amerikaans staatsburger in Duitsland woont en werkt. Hij heeft kaarten van zowel een Amerikaanse bank als een bank in Duitsland. Als hij de kaart van de Duitse bank gebruikt om een aankoop te doen bij een in de VS gevestigde handelaar (in persoon of online), worden de ISA-kosten in rekening gebracht omdat Visa met de Duitse bank moet overleggen om de transactie te verwerken.
Hoe hoog zijn de ISA-kosten?
Toen Visa in april 2008 voor het eerst de International Service Assessment Fee (ISA) in rekening begon te brengen, stelde het de kosten vast op 0,40% als er geen valutawissel bij betrokken was. Met een valutawissel werden de kosten verdubbeld tot 0,80%. Opgemerkt zij dat deze vergoeding bovenop de standaardafwikkelingsprovisie komt die op de transactie van toepassing zou zijn. Op 18 april 2015 heeft Visa de ISA-vergoeding aanzienlijk verhoogd. Zonder een valutaomwisseling is de vergoeding nu verdubbeld tot 0,80%. Met een conversie is het nu 1,20%.
Visa’s rationale voor deze vergoeding was dat het extra moeite kostte om een transactie via een buitenlandse bank te verwerken dan via een binnenlandse bank. Hoewel dit waar kan zijn, is de werkelijke reden voor de extra kosten waarschijnlijk het extra risico dat verbonden is aan het doen van een transactie met een buitenlandse bank. Laten we duidelijk zijn: dit is niet altijd een terechte zorg. Ja, veel banken over de hele wereld zijn niet zo stabiel en veilig als die in de Verenigde Staten. Maar er zijn er nog veel meer – vooral in Europa, Canada en Australië – die net zo streng (zo niet strenger) gereglementeerd zijn als die in de VS. Natuurlijk is het voor Visa gemakkelijker om een algemene vergoeding te vragen voor alle betrokken transacties in plaats van individuele landen of financiële instellingen te selecteren op basis van het werkelijke risico.
Hoe zit het met de Visa International Acquirer Fee (IAF)?
Ja, dat klopt: er zijn eigenlijk twee extra kosten die Visa in rekening brengt voor het gebruik van een in het buitenland uitgegeven kaart in de VS. De Visa International Acquirer Fee (IAF) werd voor het eerst in oktober 2009 ingevoerd en geldt onder precies dezelfde omstandigheden als de Visa International Assessment Fee. Deze vergoeding is vastgesteld op 0,45% en komt bovenop de reguliere interchange rate en eventuele andere vergoedingen die van toepassing kunnen zijn.
Dus, als u een getroffen transactie hebt, kunt u verwachten dat beide vergoedingen aan uw verwerkingskosten worden toegevoegd. Aangezien Visa altijd een standaardafwikkelingsprovisie van 0,13% aanrekent, kunt u verwachten dat u 1,38% (0,13% + 0,45% + 0,80%) extra betaalt voor alle betrokken transacties, zelfs zonder een valutaomwisseling. Met een conversie betaalt u 1,78% extra.
Wie betaalt de International Assessment Fee?
Vanuit het perspectief van de handelaar lijkt het misschien eerlijk dat de klant deze extra verwerkingskosten moet betalen. Sorry, handelaren, het leven is niet eerlijk – en dat geldt ook voor deze vergoeding. Aangezien Visa u de ISA-vergoeding niet rechtstreeks kan aanrekenen, wordt deze aan uw verwerker aangerekend. In de meeste, maar niet alle gevallen, zal uw verwerker dan de kosten aan u doorberekenen, en het zal verschijnen als een afzonderlijke uitgave op uw maandelijkse handelaarsrekeningafschrift. Het doorberekenen van de kosten aan u zal afhangen van twee factoren: 1) wat voor soort prijsplan uw processor gebruikt, en 2) welk beleid uw processor heeft met betrekking tot extra kosten die niet van toepassing zijn op de meeste transacties.
Als u op een interchange-plus pricing plan (dat raden wij in de meeste gevallen), betaalt u de ISA en IAF vergoedingen op de top van zowel de standaard interchange rate en wat markup uw merchant account provider rekent u voor elke transactie. Omdat interchange-plus tarieven zijn over het algemeen laag, deze vergoedingen kunnen meer dan het dubbele van de kosten van de verwerking van een transactie.
Tiered prijsplannen werken een beetje anders. Uw verwerker kan de vergoedingen doorberekenen tegen kostprijs, of ze kunnen uw transactie downgraden en u een niet-gekwalificeerd transactietarief in rekening brengen. Je kunt er zeker van zijn dat als ze voor de laatste methode kiezen, dat is omdat het zal resulteren in een hogere totale verwerkingskost. Met andere woorden, ze zullen eigenlijk een kleine winst te maken van de vergoeding die zij doorgeven aan u. Dit is een van de vele redenen waarom we u aanraden om gedifferentieerde prijsplannen te vermijden als dat maar enigszins mogelijk is.
Als uw provider een flat-rate prijsplan (zoals Square) of een abonnement-gebaseerde prijsmethode (zoals Fattmerchant) gebruikt, is er een goede kans dat u geen aparte vergoeding hoeft te betalen voor internationale transacties. En als dat wel het geval is, zal het vrijwel zeker worden doorberekend tegen kostprijs, zonder enige extra opslag. De beste manier om erachter te komen hoe uw provider met dit soort kosten omgaat, is uw contractdocumenten te raadplegen. Uw aansprakelijkheid voor internationale transactiekosten, zoals de Visa ISA-kosten, moet in de algemene voorwaarden van uw contract worden vermeld. Het is echter mogelijk dat er geen specifieke vermelding is van de Visa International Service Assessment-kosten.
Eindgedachten over de Visa International Service Assessment Fee
In het geval u het nog niet gemerkt heeft, we leven nu in het tijdperk van een geglobaliseerde economie, waar technologische vooruitgang (inclusief het internet) veel van de barrières heeft geslecht die voorheen de internationale handel beperkten. Transacties tussen in de VS gevestigde handelaren en internationale financiële instellingen worden steeds gebruikelijker, en deze trend zal in de toekomst alleen nog maar toenemen. Extra kosten voor de verwerking van kaarttransacties over de nationale grenzen heen zijn, helaas, waarschijnlijk ook van blijvende aard.
Bij het evalueren van de billijkheid van de Visa International Service Assessment kosten, zijn we tot de aarzelende conclusie gekomen dat, ja, deze kosten waarschijnlijk gerechtvaardigd zijn door het extra risico dat verbonden is aan internationale transacties. Wij hebben echter ook het sterke gevoel dat het huidige bedrag dat Visa aanrekent, onevenredig hoog is in verhouding tot de werkelijke waarde van de verleende dienst. Wij zijn ook van mening dat het aanrekenen van twee afzonderlijke vergoedingen (de ISA- en de IAF-vergoeding) voor hetzelfde feit fundamenteel oneerlijk is tegenover handelaren.
In de meeste gevallen is er helaas geen gemakkelijke manier om de betaling van deze vergoeding te vermijden. eCommerce-handelaren zijn voor hun omzet afhankelijk van internationale klanten en zouden waarschijnlijk meer geld verliezen door hen de pas af te snijden dan zij zouden besparen door deze vergoeding te vermijden. Detailhandelaren, die de ISA-vergoeding in de meeste gevallen slechts occasioneel zullen moeten betalen, zullen zich er waarschijnlijk niet van bewust zijn dat zij op het ogenblik van de verkoop een in het buitenland uitgegeven kaart aanvaarden. Visa is niet de enige kaartorganisatie die extra kosten aanrekent voor internationale transacties. Mastercard rekent een Cross-Border Fee onder dezelfde omstandigheden, en de andere grote creditcard merken rekenen ook soortgelijke kosten.
Dus, hoewel we niet blij zijn met Visa’s International Service Assessment fee, moeten we toegeven dat het gewoon een andere “cost of doing business” is die u zult moeten betalen om een internationaal klantenbestand te bedienen. Voor meer details over de verschillende afwikkelingsprovisies die Visa in rekening brengt, kunt u de huidige versie van hun interchange reimbursement fees document bekijken.