Wat zijn teerzanden?

De Keystone XL pijplijn is een rampzalig project van teerzandoliebedrijven dat ernstige schade zal toebrengen aan ons land en het klimaat. Als de pijpleiding wordt aangelegd, zal deze 800.000 vaten giftige teerzandbitumen per dag vervoeren, van de teerzandvelden van Alberta, Canada, door ons hele land naar de havens aan de Golfkust.

Donald Trump blies de eens dode pijpleiding nieuw leven in met een uitvoerend bevel dat de Keystone XL- en Dakota Access-pijpleidingen deblokkeerde, en een plan in gang zette om regelgevende inmenging op toekomstige pijpleidingprojecten te beteugelen. Op 24 maart 2017 keurde de regering-Trump de aanvraag van TransCanada goed om de pijplijn te bouwen.

Pledge to Resist Pipeline Construction and Pipeline Financing.

We roepen op tot massale daden van vreedzame burgerlijke ongehoorzaamheid om de bouw en financiering van gevaarlijke, vervuilende pijplijnprojecten te stoppen.

In het Canadese boreale bos net stroomafwaarts van de oostelijke uitlopers van de Rocky Mountains liggen de Canadese teerzanden. Het gebied bevat zo’n 2 triljoen vaten olie, maar om daar te komen moet een gebied worden verwoest dat groter is dan de staat Florida.

Teerzanden bestaan uit zware ruwe olie vermengd met zand, klei en bitumen. Bij de winning wordt aardgas verbrand om genoeg hitte en stoom op te wekken om de olie uit het zand te smelten. Er zijn wel vijf vaten water nodig om één vat olie te produceren.

Onze taak is eenvoudig: heroriënteer de 70 tot 100 miljard dollar die de Verenigde Staten in teerzandinfrastructuur gaan investeren naar onderzoek en ontwikkeling van duurzame energiealternatieven zoals elektrische voertuigen, plug-in hybrides, en zonne- en windenergie.

De teerzanden en klimaatverandering

Terzandolie is de slechtste soort olie voor het klimaat, met een drie keer zo hoge uitstoot van broeikasgassen als conventioneel geproduceerde olie, vanwege de energie die nodig is om teerzandolie te winnen en te verwerken.

Daarnaast:

• De toename van broeikasgasemissies als gevolg van de ontwikkeling van teerzanden is de belangrijkste reden waarom Canada zijn Kyoto-verplichtingen niet zal nakomen.
• In 2010 zullen de Canadese broeikasgasemissies naar verwachting bijna 35 procent hoger zijn dan in 1990.
  

  Gezondheid en milieu-effecten van teerzanden

  Overal in de Verenigde Staten proberen olieraffinaderijen vergunningen te krijgen om hun faciliteiten uit te breiden voor de verwerking van zware ruwe olie uit teerzanden. De verwerking van teerzandolie zal leiden tot meer astma en aandoeningen aan de luchtwegen, meer kanker en meer hart- en vaatproblemen. Veel lokale gemeenschappen verzetten zich tegen de uitbreidingen.

  In Canada is de toxische belasting voor gemeenschappen in de buurt van de teerzanden al enorm. Naast de directe menselijke blootstelling heeft de olievervuiling in het plaatselijke stroomgebied ertoe geleid dat het arseen in elandenvlees – een hoofdbestanddeel van het dieet van de First Nations – 33 maal zo hoog is als aanvaardbaar. Ook het drinkwater is verontreinigd.

  Het alternatief is eenvoudig: we moeten onze verslaving aan olie en fossiele brandstoffen doorbreken. We kunnen op weg zijn naar een nieuwe energietoekomst als we het investeringskapitaal dat bestemd is voor de teerzanden gewoon ombuigen naar duurzame alternatieven. Meer investeren in schone energie betekent ook dat er nieuwe groene banen worden gecreëerd. We moeten stoppen met investeren in vuile fossiele brandstoffen en beginnen de toekomst te financieren.