Watergodheden

Deze godheden of goden hadden de macht om de elementen van het water te beheersen en waren voorzitter over al het zoete en zoute water van de aarde. Zij worden in verband gebracht met zeeën, stormen op zee, golven, stromingen, zeedieren, meren, bronnen, rivieren, fonteinen, moerassen en grondwater.

Aegaeon – god van de hevige stormen op zee. Hij wordt genoemd als een zoon van Briareus, één van de drie Hekatoncheerders. Tijdens de Titanomachie was Aegaeon een bondgenoot van de Titanen.

Achelous – god van de rivier Achelous die de grootste en de oudste rivier van het oude Griekenland was. Hij was een zoon van Oceanus en Tethys en werd voorgesteld als een god van zoet water in het algemeen.

Amphitrite – vrouw van Poseidon en een koningin van de zeeën. Zij was een personificatie van de zee zelf en was een moeder van dolfijnen, zeehonden en vissen. Amphitrite zou een dochter zijn van Nereus en Doris, waardoor ze tot de Nereïden zou behoren.

Benthesikyme – godin van de golven die de zee van Ethiopië beheerste. Ze was een dochter van Poseidon en Amphitrite of een vrouw van koning Enalos van Ethiopië.

Brizo – beschermgodin van de zeelieden en de vissers. Ze was ook een profeet die gespecialiseerd was in het interpreteren van dromen.

Ceto – godin van de gevaren van de zee. Ze was een dochter van Gaea en Pontus. Ceto werd ook meer specifiek geïdentificeerd als een godin van de haaien, walvissen en zeemonsters.

Cymopoleia – godin van de hevige zeestromingen en golven tijdens stormen. Ze was een dochter van Poseidon en was getrouwd met Briareus, een van de Hekatoncheires.

Delphin – leider van de dolfijnen die Poseidon diende bij zijn zoektocht naar en het overhalen van Amphitrite. Voor zijn diensten werd hij tussen de sterren geplaatst, bekend als het sterrenbeeld Delphin.

Eidothea – profetische zeenimf die Menelaos opdroeg zijn vader Proteus gevangen te nemen, als deze ooit wilde ontsnappen van het eiland Pharos waar hij gevangen zat.

Glaucus – profetische zeegod die zeelieden en vissers beschermde in moeilijke tijden tijdens stormen. Hij was ooit een sterveling maar werd in een zeegod getransformeerd na het eten van een magisch kruid.

Hydrus – oergod van de wateren die volgens sommige bronnen samen met Gaea uit Chaos was voortgekomen.

Leucothea – zeegodin die zeelieden in nood bijstond. Ze was ooit een sterfelijke prinses genaamd Ino en was een dochter van Cadmus. Ino werd gestraft door Hera voor het zorgen voor de baby Dionysus. De godin liet haar van een klif in zee springen. Ze werd vervolgens door de Olympische goden omgedoopt tot Leucothea en getransformeerd in een zeegodin.

Naiaden – zoetwaternimfen die de leiding hadden over de zoetwatervoorraden op aarde, zoals bronnen, rivieren, meren, fonteinen en moerassen. Zij werden ingedeeld in vijf groepen, bekend als Pegaeae (bronnen), Potameides (rivieren), Limnades (meren), Crinaeae (fonteinen), en Eleionomae (moerassen)

Nereides zeenimfen die over de Middellandse Zee heersten. Zij werden vooral geassocieerd met de Egeïsche Zee waar zij in de diepten verbleven, in de zilveren grot. De meest opvallende waren Thetis (de leidster van de Nereïden), Amphitrite (degene die de Nereïden verliet om een vrouw van Poseidon en een koningin van de zeeën te worden), en Arethusa (ze veranderde zichzelf in een stroom op het eiland Ortygia om aan de omhelzingen van riviergod Alpheus te ontsnappen).

Nereus – de Oude Man van de Zee die de kracht van profetie en gedaanteverwisseling had. Hij was de oudste zoon van Pontus en Gaea, geboren in de titanengeneratie. Nereus was vader van de Nereïden bij Doris.

Nerites – jonge zeegod op wie Aphrodite verliefd werd. Toen ze de godin afwees om zich bij haar op Olympus te voegen, veranderde Aphrodite hem in een schelpdier.

Oceaniden – drieduizend zoetwaternimfen, dochters van Oceanus en Tethys. Zij stonden aan het hoofd van al het zoete water op aarde en waren verdeeld in drie groepen, bekend als Naiaden (bron-, fontein-, rivier-, meernimfen), Aurai (briesnimfen) en Nephelai (wolk- en regennimfen), waarbij de laatste twee geassocieerd werden met hemelgodheden.

Palaemon – jonge zeegod, de beschermer van zeelieden in gevaar. Zijn sterfelijke naam was Melicertes wiens ouders Hera woedend maakten door zich over de jonge Dionysus te ontfermen. Zijn moeder Ino sprong met hem in de dood. Hij werd, samen met zijn moeder, door de Olympiërs in een zeegod veranderd en kreeg de naam Palaemon, terwijl zijn moeder Ino Leucothea werd.

Phorcys – oerzeegod van de verborgen gevaren van de diepte. Hij was een zoon van Pontus en Gaea en was gehuwd met Ceto, met wie hij vader was van zeemonster Scylla, draconische Ladon en de drie Gorgonen.

Pontus – oergod van de zee. Hij was een van de eerstgeboren goden en was de vader van de meeste oude zeegoden van Gaea. Samen met zijn gemalin Thalassa heersten zij over de zeeën, vissen en andere zeedieren.

Potamoi- drieduizend riviergoden, geboren uit Oceanus en Tethys. Zij waren broers van Oceaniden en echtgenoten van Naiaden. De bekendste waren Achelous (rivier van Achelous in centraal Griekenland) Acis (rivier van Sicilië) Acheron (rivier van Pijn), Asopus (rivier van Boeotia), Cocytus (rivier van Klaagzang), Lethe (rivier van Vergetelheid), Phlegethon (rivier van Vuur), Styx (rivier van Haat) en Scamander (rivier van Troje in Anatolië).

Proteus – oude zeegod met de macht van profetie en gedaanteverwisseling. Hij was een herder van Poseidon’s zeehonden en werd geassocieerd met het eiland Lemnos.

Zigeuners – zeenimfen die zeelieden naar hun dood lokten met hun betoverende liederen. Oorspronkelijk waren zij de begeleiders en dienstmeisjes van Persephone, maar toen Hades haar had ontvoerd, gaf Demeter hen de lichamen van vogels om hen te helpen bij het zoeken. De Sirenen werden ontmoet door Odysseus op zijn reis terug naar Ithaca en eerder door Jason en de Argonauten.

Telchines – mysterieuze zee-magiër geesten, gerelateerd aan het eiland Rhodos. Het waren vier broers, afstammelingen van Pontus en Gaea. Men zegt dat zij de sikkel hadden gemaakt waarmee Kronos zijn vader Uranus castreerde. Uiteindelijk werden zij naar de Tartarus verbannen door Zeus, die woedend was over hun boosaardig gebruik van magie.

Thalassa – oergeest van de zee. Zij was de gemalin van Pontus en samen heersten zij over de zeeën.

Thaumas – god van de wonderen van de zee. Hij was een afstammeling van Pontus en Gaea en was getrouwd met een Oceanid genaamd Electra, bij wie hij Iris (godin van de regenboog), Arce en Harpies verwekte.

Thoosa – godin van de snelheid die werd geassocieerd met de snelle stromingen van de zee. Ze was geliefd door Poseidon en baarde Polyphemus, de beroemde eenogige cycloop.

Triteia – zoetwaternimf van de plaatselijke bron van de stad Triteia. Zij was een dochter van Triton en was een metgezel van Ares en baarde later Melanippus.

Triton – god en boodschapper van de zee. Hij was een zoon van Poseidon en Amphitrite. Hij wordt afgebeeld en voorgesteld als een zeemeerman, met een bovenlichaam van een man en de staart van een vis. Volgens Hesiod woonde hij in een gouden paleis in de diepten van de zee onder de Egeïsche Zee.