26 Lektur na Katolicką Ceremonię Ślubną
Niektóre tematy pojawiają się na naszych forach i na naszej grupie HIGM na Facebooku, a jednym z nich są lektury na katolicką ceremonię ślubną. Katolicka ceremonia ślubna nie jest najprostsza pod względem formalności i może być trudno dostać w swoje ręce sugerowane czytania, więc ułatwiamy trochę życie i zebraliśmy kilka najpopularniejszych wyborów dla pierwszego czytania, drugiego czytania i Ewangelii, aby dać Wam kilka pomysłów i abyście mogli zacząć! Zajęliśmy się już czytaniami ślubnymi dla ślubów niereligijnych, Modlitwami Wiernych dla ceremonii kościelnych i Refleksjami komunijnymi dla katolickiej mszy ślubnej, więc pamiętajcie, aby kliknąć na linki, jeśli potrzebujecie inspiracji, a jeśli macie problemy z prawną stroną rzeczy, zajrzyjcie do naszego Przewodnika po Zawarciu Małżeństwa, gdzie znajdziecie wszystko, czego potrzebujecie!
16 najbardziej popularnych pytań dotyczących ceremonii ślubnej – odpowiedzi
Kilka sugestii dotyczących Pierwszego Czytania ze Starego Testamentu…
Czytanie z Księgi Syracha (26: 1-4)
Kochający partner to bezpieczne schronienie, kto go znalazł, znalazł rzadki skarb. Kochający partner jest czymś poza ceną, nie ma pomiaru jego wartości. Kochający partner jest lekarstwem ratującym życie, a ci, którzy szanują swego Pana, znajdują prawdziwą miłość. Bo jaki jest człowiek, taka jest też jego ukochana osoba.
Słowo Pana.
Czytanie z Księgi Rut (1,16-17)
Gdziekolwiek pójdziesz, ja pójdę. Gdziekolwiek zamieszkasz, Ja zamieszkam. Twój lud będzie moim ludem, a twój Bóg będzie także moim Bogiem. Gdziekolwiek umrzesz, ja umrę i tam zostanę pochowany obok ciebie. Będziemy razem na zawsze, a nasza miłość będzie darem Boga.
Słowo Pana
Czytanie z Księgi Rodzaju (1, 26-28. 31)
Bóg powiedział: 'Uczyńmy człowieka na Nasz obraz, na podobieństwo Nasze, i niech będą panami ryb morskich, ptactwa niebieskiego, bydła, wszystkich dzikich zwierząt i wszystkich gadów, które pełzają po ziemi'.
Bóg stworzył człowieka na swój obraz,
na obraz Boży go stworzył,
stworzył mężczyznę i kobietę.
Bóg im błogosławił, mówiąc do nich: 'Bądźcie płodni, rozmnażajcie się, napełniajcie ziemię i zdobywajcie ją. Bądźcie panami ryb morskich, ptactwa niebieskiego i wszystkich zwierząt żyjących na ziemi”. Bóg widział wszystko, co uczynił, i rzeczywiście było to bardzo dobre.
Słowo Pana.
Czytanie z Księgi Rodzaju (2,18-24)
Pan Bóg powiedział: 'Nie jest dobrze, żeby człowiek był sam. Uczynię mu pomocnicę”. Z ziemi więc Pan Bóg ulepił wszystkie dzikie zwierzęta i wszystkie ptaki niebieskie. Przyprowadził je do człowieka, aby zobaczyć, jak je nazwie; każde z nich miało nosić imię, jakie nada mu człowiek. Człowiek nadał imiona wszystkim zwierzętom, wszystkim ptakom niebieskim i wszystkim dzikim zwierzętom. Ale nie znaleziono dla niego odpowiedniego dla człowieka pomocnika. Pan Bóg sprawił więc, że człowiek zapadł w głęboki sen. A gdy spał, wziął jedno z jego żeber i oblekł je w ciało. Pan Bóg z żebra, które wziął od mężczyzny, uczynił kobietę i przyprowadził ją do mężczyzny. Mężczyzna zawołał:
„Oto wreszcie kość z moich kości,
a ciało z mojego ciała!
To się nazywa kobieta,
bo to zostało wzięte z mężczyzny.'
Dlatego mężczyzna opuszcza ojca i matkę i łączy się ze swoją żoną, a oni stają się jednym ciałem.
Słowo Pańskie.
Czytanie z Księgi Rodzaju (24, 48-51. 58-67)
Sługa Abrahama rzekł do Labana: „Błogosławiłem Pana, Boga mego pana Abrahama, który tak łaskawie doprowadził mnie do wybrania córki brata mego pana za jego syna. Teraz powiedz mi, czy jesteś gotów okazać dobroć i życzliwość mojemu panu; jeśli nie, to powiedz, a będę wiedział, co robić.”
Laban i Bethuel odpowiedzieli: „To jest od Pana; nie w naszej mocy jest powiedzieć ci tak lub nie. Rebeka jest tam przed tobą. Weźcie ją i idźcie, a niech zostanie żoną syna waszego pana, jak Pan postanowił”. Zawołali więc Rebekę i zapytali ją: „Czy chcesz odejść z tym człowiekiem?” „Chcę” – odpowiedziała. Puścili więc ich siostrę Rebekę z jej pielęgniarką, ze sługą Abrahama i jego ludźmi. Pobłogosławili Rebekę tymi słowami:
„Siostro nasza, pomnażaj się w tysiące i dziesiątki tysięcy! Niech twoi potomkowie zdobędą bramy swych wrogów!”
Rebeka i jej słudzy wstali, wsiedli na wielbłądy i poszli za mężczyzną. Sługa zabrał Rebekę i odszedł.
Izaak, który mieszkał w Negeb, przybył tymczasem na pustynię do studni Lahai Roi. Izaak szedł po polach, gdy zapadł wieczór, i spojrzawszy w górę, zobaczył zbliżające się wielbłądy. Rebeka spojrzała w górę i zobaczyła Izaaka. Zeskoczyła ze swego wielbłąda i zapytała sługę: „Kim jest ten człowiek, który idzie przez pola, by nas spotkać? Służebnica odpowiedziała: „To mój pan”, po czym wzięła swoją chustę i ukryła twarz. Sługa opowiedział Izaakowi całą historię, a Izaak zaprowadził Rebekę do swego namiotu i uczynił ją swoją żoną; i pokochał ją. I tak Izaak został pocieszony po stracie matki.
Słowo Pana.
Czytanie z Księgi Tobita (8, 4-8)
Rodzice wyszli i zamknęli za sobą drzwi. Tobiasz podniósł się z łóżka i powiedział do Sary: „Wstań, siostro! Ty i ja musimy się modlić i prosić naszego Pana o łaskę i opiekę”. Wstała i zaczęli modlić się o ochronę, a Tobiasz tak zaczął: „Błogosławiony jesteś, Boże ojców naszych; błogosławione też jest imię Twoje na wieki wieków. Niech Cię błogosławią niebiosa i wszystko, co uczyniłeś, na wieki wieków. To Ty stworzyłeś Adama, Ty stworzyłeś Ewę, jego żonę, aby była mu pomocą i oparciem; i z tych dwojga narodził się rodzaj ludzki. To Ty powiedziałeś: „Nie jest dobrze, żeby mężczyzna był sam; uczyńmy mu pomocnicę, taką jak on sam”. I tak ja nie biorę mojej siostry z żadnego pożądliwego powodu; robię to w szczerości serca. Bądź łaskaw zlitować się nad nią i nade mną i doprowadź nas razem do starości”. I razem powiedzieli: 'Amen, Amen',
Słowo Pana.
Czytanie z Pieśni nad Pieśniami (2:8-10,14,16; 8:6-7)
Słyszę mego Umiłowanego.
Patrzcie, jak przychodzi
skakując po górach,
wybiegając na wzgórza.
Umiłowany mój jest jak gazela,
jak młody jeleń.
Patrz, gdzie stoi
za naszym murem.
Patrzy w okna,
Podgląda przez kratę.
Mój Umiłowany podnosi głos,
mówi do mnie,
„Przyjdź hen, moja miłości,
mój miły, przyjdź.
Mój gołąbku, ukryty w szczelinach skały.
W kryjówce urwiska,
Pokaż mi swoje oblicze,
pozwól mi usłyszeć twój głos;
bo twój głos jest słodki,
a twoja twarz jest piękna.'
Mój ukochany jest mój, a ja jestem jego.
Ułóż mnie jako pieczęć na twoim sercu,
jako pieczęć na twoim ramieniu.
Bo miłość jest silna jak Śmierć,
Jealousy nieustępliwa jak Szeol.
Błysk jej jest błyskiem ognia,
płomieniem samego Pana.
Miłości nie ugasi żadna powódź, nie utopi żaden potok.
Słowo Pana.
Czytanie z Pieśni nad Pieśniami (2:10-14, 16)
Mój ukochany podnosi głos,
mówi do mnie,
„Chodź więc, moja miłości,
moja miła, chodź.
Bo zobacz, zima minęła,
deszcze się skończyły i odeszły.
Kwiaty pojawiają się na ziemi.
Nadeszła pora radosnych pieśni,
w naszej ziemi słychać gruchanie turkawki.
Drzewo figowe wypuszcza pierwsze figi,
a kwitnące winorośle roztaczają swój zapach.
Przyjdź więc, moja miłości,
moja miła, przyjdź.
Mój gołąbku, ukryty w szczelinach skalnych.
W kryjówce urwiska,
Pokaż mi swoje oblicze,
pozwól mi usłyszeć Twój głos;
bo Twój głos jest słodki,
a Twoje oblicze piękne.'
Mój ukochany jest mój, a ja jestem jego.
Słowo Pana.
Czytanie z proroka Jeremiasza (31, 31-34)
Słuchaj, nadchodzą dni – mówi Pan – kiedy zawrę nowe przymierze z domem Izraela i z domem Judy, ale nie takie, jakie zawarłem z ich przodkami w dniu, kiedy wziąłem ich za rękę, aby ich wyprowadzić z ziemi egipskiej. Nie, to jest przymierze, które zawrę z domem Izraela, gdy nadejdą te dni – mówi Pan. Zasadzę w nich głęboko moje prawo, wypiszę je na ich sercach. Wtedy Ja będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem. Nie będzie już potrzeby, by sąsiad próbował uczyć sąsiada, ani brat mówił do brata: „Ucz się poznawać Pana!”. Nie, oni wszyscy będą Mnie znali, najmniejszy nie mniej niż największy – to Pan mówi.
Słowo Pana.
Drugie CZYTANIE
Kilka propozycji na drugie czytanie z Nowego Testamentu…
Czytanie z pierwszego listu św. Pawła do Koryntian (12,31-13,8.)
Bądźcie ambitni, jeśli chodzi o wyższe dary. A ja wskażę wam drogę, która jest lepsza od każdego z nich. Gdybym miał wszelką elokwencję ludzką lub anielską, a mówił bez miłości, byłbym tylko dudnieniem gongu lub brzękiem cymbałów. Jeśli mam dar prorokowania, rozumiem wszystkie tajemnice i wiem wszystko, i jeśli mam wiarę w całej jej pełni, aby góry przenosić, ale
bez miłości, to jestem niczym. Jeśli oddam wszystko, co posiadam, kawałek po kawałku, i jeśli pozwolę nawet zabrać moje ciało, aby je spalić, ale nie będę miał miłości, to nic mi to nie da. Miłość jest zawsze cierpliwa i uprzejma, nigdy nie jest zazdrosna, nigdy nie jest chełpliwa ani zarozumiała, nigdy nie jest niegrzeczna ani samolubna, nie obraża się i nie ma pretensji. Miłość nie czerpie przyjemności z grzechów innych ludzi, lecz rozkoszuje się prawdą; jest zawsze gotowa do usprawiedliwienia, do zaufania, do nadziei i do znoszenia wszystkiego, co nadejdzie. Miłość nie ma końca.
Słowo Pańskie.
Czytanie z listu św. Pawła do Rzymian (8, 31-35, 37-39)
Mając Boga po swojej stronie, któż może być przeciwko nam? Skoro Bóg nie oszczędził własnego Syna, ale wydał Go na pożytek nas wszystkich, to po takim darze możemy być pewni, że nie odmówi nam niczego, co może dać. Czy ktoś mógłby oskarżyć tych, których Bóg wybrał? Kiedy Bóg uniewinnia, czy ktoś mógłby potępić? Czy Chrystus Jezus mógłby? Nie! On nie tylko umarł za nas – On powstał z martwych i tam po prawicy Boga stoi i wstawia się za nami
Nic więc nie może stanąć między nami a miłością Chrystusa, nawet jeśli jesteśmy utrudzeni, zmartwieni, prześladowani, brakuje nam jedzenia lub ubrania, jesteśmy zagrożeni lub atakowani. To są szlaki, na których zwyciężamy mocą Tego, który nas umiłował.
Jestem bowiem tego pewien: ani śmierć, ani życie, ani anioł, ani książę, ani nic, co istnieje, ani nic, co ma dopiero nadejść, ani żadna moc, ani wysokość, ani głębokość, ani żadna rzecz stworzona nie zdoła nas poróżnić z miłością Boga, która stała się widzialna w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.
Słowo Pańskie.
Czytanie z listu św. Pawła do Rzymian (12, 1-2, 9-18)
Rozważcie miłosierdzie Boże, bracia moi, i oddajcie mu cześć, proszę was, w sposób godny istot myślących, składając wasze żywe ciała jako ofiarę świętą, prawdziwie miłą Bogu. Nie wzorujcie się na zachowaniu otaczającego was świata, ale pozwólcie, aby wasze zachowanie zmieniło się pod wpływem waszego nowego umysłu. Tylko w ten sposób odkryjecie wolę Bożą i poznacie, co jest dobre, czego chce Bóg, co jest najdoskonalszą rzeczą do zrobienia.
Nie pozwólcie, aby wasza miłość była udawana, ale szczerze przedkładajcie dobro nad zło. Kochajcie się wzajemnie tak, jak powinni się kochać bracia, i miejcie głęboki szacunek dla siebie nawzajem. Pracujcie dla Pana z niestrudzonym wysiłkiem i z wielką gorliwością ducha. Jeśli macie nadzieję, to uczyni to was radosnymi. Nie poddawajcie się, jeśli przyjdą próby, i nie ustawajcie w modlitwie. Jeśli ktoś ze świętych jest w potrzebie, musicie się z nim podzielić, a gościnność niech będzie waszą szczególną troską.
Błogosławcie tym, którzy was prześladują: nigdy ich nie przeklinajcie, błogosławcie im. Radujcie się z tymi, którzy się radują i smućcie się z tymi, którzy się smucą. Traktujcie wszystkich z równą życzliwością; nigdy nie bądźcie protekcjonalni, lecz z ubogimi czyńcie prawdziwych przyjaciół. Nie pozwalajcie sobie na samozadowolenie. Nigdy nie odpłacajcie złem za zło, ale niech każdy widzi, że interesują was tylko najwyższe ideały. Róbcie wszystko, co w waszej mocy, aby żyć w pokoju ze wszystkimi.
Słowo Pańskie.
Czytanie z Listu św. Pawła do Efezjan (5, 2. 21-33)
Naśladujcie Chrystusa, miłując tak, jak On was umiłował, wydając siebie samego za nas na ofiarę i słodko pachnącą ofiarę Bogu. Mężowie powinni miłować swoje żony, tak jak Chrystus umiłował Kościół i poświęcił się za niego, aby go uczynić świętym, obmywając go w wodzie oczyszczającej z formą słów, tak że gdy weźmie Kościół do siebie, będzie on chwalebny, bez zmazy lub zmarszczki lub czegoś podobnego, ale święty i bez zarzutu. Tak samo mężowie powinni miłować swoje żony, jak miłują swoje własne ciała; dla mężczyzny miłować żonę to znaczy miłować samego siebie. Człowiek nigdy nie nienawidzi swego ciała, ale karmi je i troszczy się o nie; i tak właśnie Chrystus traktuje Kościół, ponieważ jesteśmy częścią Jego Ciała. Dlatego właśnie mężczyzna opuszcza ojca i matkę i przywiązuje się do swojej żony, a dwoje staje się jednym ciałem. Ta tajemnica ma wielkie znaczenie, ale odnoszę ją do Chrystusa i Kościoła. Podsumowując: wy także, każdy z was, powinniście miłować swoją żonę jak siebie samego; a każda żona niech szanuje swego męża.
Słowo Pańskie.
Czytanie z listu św. Pawła do Kolosan (3, 12-17.)
Jesteście wybranymi przez Boga, Jego świętymi; On was kocha i powinniście być przyobleczeni w szczere współczucie, w dobroć i pokorę, łagodność i cierpliwość. Znoście jedni drugich, przebaczajcie sobie nawzajem, gdy tylko zacznie się kłótnia. Pan przebaczył wam; teraz wy musicie uczynić to samo. Na wszystkie te ubrania, aby je utrzymać razem i uzupełnić. Przyobleczcie się w miłość. I niech pokój Chrystusowy panuje w waszych sercach, bo po to właśnie zostaliście wezwani razem jako członki jednego ciała.
Zawsze bądźcie wdzięczni. Niech orędzie Chrystusa, w całym jego bogactwie, znajdzie u was dom. Uczcie się wzajemnie i doradzajcie sobie we wszelkiej mądrości. Z wdzięcznością w sercach śpiewajcie Bogu psalmy, hymny i natchnione pieśni; i nigdy nie mówcie ani nie czyńcie niczego inaczej, jak tylko w imię Pana Jezusa, dziękując przez Niego Bogu Ojcu.
Słowo Pańskie.
Czytanie z pierwszego listu św. Jana (3: 18-24)
Moje dzieci,
nasza miłość nie ma być tylko słowami lub zwykłą rozmową,
ale czymś rzeczywistym i czynnym;
tylko dzięki temu możemy być pewni
że jesteśmy dziećmi prawdy
i możemy uciszyć nasze sumienie w Jego obecności,
jakiekolwiek zarzuty może ono podnosić przeciwko nam,
ponieważ Bóg jest większy niż nasze sumienie i wie wszystko.
Mój drogi ludu,
jeśli nie możemy być potępieni przez nasze własne sumienie,
nie musimy się bać w obecności Boga,
a o cokolwiek Go poprosimy,
otrzymamy,
ponieważ zachowujemy Jego przykazania
i żyjemy tak, jak On chce.
Jego przykazania są następujące:
abyśmy wierzyli w imię Jego Syna Jezusa Chrystusa
i abyśmy się wzajemnie miłowali
tak jak nam nakazał.
Kto zachowuje Jego przykazania
żyje w Bogu, a Bóg żyje w nim.
Wiemy, że On żyje w nas
przez Ducha, którego nam dał.
Słowo Pańskie.
Czytanie z pierwszego listu św. Jana (4: 7-12)
Mój drogi ludu,
Miłujmy się wzajemnie
Ponieważ miłość pochodzi od Boga
A każdy, kto miłuje, jest zrodzony przez Boga i zna Boga.
Każdy, kto nie kocha, nigdy nie mógł poznać Boga,
Bo Bóg jest miłością.
Miłość Boga do nas objawiła się
Kiedy posłał na świat swego jedynego Syna
Abyśmy przez Niego mieli życie;
To jest miłość, którą mam na myśli:
Nie nasza miłość do Boga,
Ale miłość Boga do nas, kiedy posłał swego Syna
By był ofiarą, która gładzi nasze grzechy.
Moi drodzy ludzie,
Ponieważ Bóg tak bardzo nas umiłował,
my również powinniśmy kochać się nawzajem.
Nikt nigdy nie widział Boga;
Ale tak długo, jak będziemy się nawzajem kochać
Bóg będzie żył w nas
I Jego miłość będzie w nas pełna.
Słowo Pana.
THE GOSPEL
Kilka propozycji na Ewangelię…
Czytanie ze Świętej Ewangelii według Marka (10: 6-9)
Jezus powiedział: „Od początku stworzenia Bóg uczynił ich mężczyzną i kobietą. Dlatego opuści człowiek ojca swego i matkę swoją i złączy się ze swoją żoną, i staną się oboje jednym ciałem. Nie są więc już dwoje, lecz jedno ciało. Dlatego tego, co Bóg złączył, żaden człowiek nie może rozdzielić.”
Ewangelia Pana.
Czytanie ze Świętej Ewangelii według Mateusza (5, 1-12)
Widząc tłumy, Jezus wyszedł na wzgórze. Tam usiadł, a przyłączyli się do Niego uczniowie. Wtedy zaczął mówić. Oto, czego ich nauczał:
Jakże szczęśliwi są ubodzy w duchu;
Dziedzicami ich jest królestwo niebieskie.
Nieszczęśliwi łagodni:
Oni będą mieli ziemię za dziedzictwo.
Nieszczęśliwi ci, którzy się smucą:
Oni będą pocieszeni.
Nieszczęśliwi, którzy łakną i pragną tego, co słuszne:
Będą nasyceni.
Nieszczęśliwi miłosierni:
Będzie im okazane miłosierdzie.
Nieszczęśliwi czystego serca:
Będą szukać Boga.
Nieszczęśliwi pokój czyniący:
Będą nazwani synami Bożymi.
Nieszczęśliwi ci, którzy są prześladowani w słusznej sprawie:
Dziedzicami jest królestwo niebieskie.
Nieszczęśliwi jesteście, gdy ludzie z mego powodu znęcają się nad wami i prześladują was, i mówią przeciw wam wszelkie oszczerstwa.ieszcie się i radujcie, bo wasza nagroda będzie wielka w niebie.
Ewangelia Pana.
Czytanie z Ewangelii według świętego Mateusza (5, 13-16)
Jezus powiedział do swoich uczniów: 'Wy jesteście solą ziemi. Lecz jeśli sól straci smak, cóż może uczynić ją znowu słoną? Do niczego się nie nadaje i można ją tylko wyrzucić, aby ją ludzie podeptali. Wy jesteście światłem świata. Miasto zbudowane na szczycie wzgórza nie może być ukryte. Nikt nie zapala lampy, aby ją włożyć pod wannę; stawia się ją na stoliku, gdzie świeci dla wszystkich w domu. Tak samo wasze światło powinno jaśnieć w oczach ludzi, aby widząc wasze dobre uczynki, oddawali chwałę Ojcu waszemu, który jest w niebie.”
Ewangelia Pana.
Czytanie z Ewangelii według świętego Mateusza (7,21,24-29)
Jezus powiedział do swoich uczniów: 'Nie każdy, kto Mi mówi: „Panie, Panie”, wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz tylko ten, kto pełni wolę Ojca mojego, który jest w niebie. 'Każdy więc, kto słucha tych słów moich i postępuje według nich, będzie jak mędrzec, który zbudował swój dom na skale. Deszcz spadł, powódź nadeszła, i wiatry wiały i biły w ten dom, ale on nie upadł, bo był posadowiony na skale.
A każdy, kto słucha tych słów moich i nie postępuje według nich, będzie jak człowiek głupi, który zbudował swój dom na piasku. I spadł deszcz, i przyszły powodzie, i wiatry wiały, i uderzyły w ten dom, i runął – i wielki był jego upadek!”
Gdy Jezus skończył mówić te słowa, tłumy zdumiewały się Jego nauką, bo nauczał ich jako mający władzę, a nie jako ich uczeni w Piśmie.
Ewangelia Pana.
Czytanie z Ewangelii świętej według Mateusza (19,3-6)
Podeszli do Jezusa niektórzy faryzeusze i chcąc Go wystawić na próbę, powiedzieli: „Czy jest przeciw Prawu, aby mężczyzna mógł się rozwieść z żoną pod jakimkolwiek pretekstem?” Jezus odpowiedział: „Czy nie czytaliście, że Stwórca od początku uczynił ich mężczyzną i kobietą i że powiedział: Dlatego mężczyzna musi opuścić ojca swego i matkę swoją, i przylgnąć do żony swojej, a oni dwoje staną się jednym ciałem. Tak więc tego, co Bóg złączył, człowiek nie może rozdzielać.”
Ewangelia Pana.
Czytanie z Ewangelii świętej według Mateusza (22, 35-40)
Prawnik, aby wyprowadzić Jezusa z równowagi, postawił pytanie: „Mistrzu, które przykazanie Prawa jest największe?”. Jezus odpowiedział: „Masz miłować Pana, Boga swego, całym swoim sercem, i całą swoją duszą, i całym swoim umysłem. To jest największe i pierwsze przykazanie. Drugie jest do niego podobne: Masz miłować bliźniego swego jak siebie samego. Na tych dwóch przykazaniach opiera się całe Prawo, a także prorocy.”
Ewangelia Pana.
Czytanie z Ewangelii według świętego Jana (2, 1-11)
W Kanie Galilejskiej odbywało się wesele. Była tam matka Jezusa, zaproszono też Jezusa i Jego uczniów. Gdy zabrakło im wina, bo wino na wesele już się skończyło, matka Jezusa rzekła do Niego: „Nie mają wina”. Jezus odpowiedział: „Niewiasto, czemuś się do mnie zwróciła? Jeszcze nie nadeszła godzina moja”. Matka Jego rzekła do sług: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie”. Stało tam sześć kamiennych dzbanów, przeznaczonych do zwyczajowych wśród Żydów ablucji: każdy z nich mógł pomieścić dwadzieścia lub trzydzieści galonów. Jezus powiedział do sług: „Napełnijcie dzbany wodą”, a oni napełnili je po brzegi. „Wyciągnijcie teraz trochę”, powiedział im, „i zanieście zarządcy”. Tak uczynili; szafarz skosztował wody, a ona zamieniła się w wino. Nie mając pojęcia, skąd ono pochodzi – wiedzieli to tylko ci, którzy czerpali wodę – zarządca zawołał pana młodego i powiedział: „Ludzie zazwyczaj najpierw podają najlepsze wino, a tańsze zatrzymują, aż goście będą mieli co pić; ale ty zatrzymałeś najlepsze wino aż do teraz”. To był pierwszy ze znaków danych przez Jezusa: został on dany w Kanie Galilejskiej. Dał poznać swoją chwałę, a Jego uczniowie uwierzyli w Niego.
Ewangelia Pana.
Czytanie z Ewangelii według świętego Jana (15, 9-12)
Jezus powiedział do swoich uczniów;
„Jak Mnie umiłował Ojciec,
tak i Ja was umiłowałem.
Pozostańcie w mojej miłości.
Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania
pozostaniecie w mojej miłości,
Tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego
i trwam w Jego miłości.
Powiedziałem wam to
Aby radość moja w was była
I aby radość wasza była pełna
To jest moje przykazanie:
Miłujcie się wzajemnie,
Jak Ja was umiłowałem'.
Ewangelia Pana.
Czytanie z Ewangelii według świętego Jana (15,12-16).
Jezus powiedział do swoich uczniów,
„To jest moje przykazanie:
miłujcie się wzajemnie,
jak Ja was umiłowałem.
Nikt nie może mieć większej miłości
niż oddać życie za przyjaciół swoich.
Jesteście przyjaciółmi moimi,
jeśli czynicie to, co wam przykazuję.
Nie będę was już nazywał sługami,
bo sługa nie zna spraw swego pana;
nazywam was przyjaciółmi,
bo przekazałem wam wszystko, czego nauczyłem się od mego Ojca.
Nie wyście mnie wybrali,
nie, to Ja was wybrałem;
i zleciłem wam, abyście szli i owoc przynosili, owoc trwały;
aby Ojciec dał wam wszystko, o cokolwiek Go poprosicie w imię moje.”
Ewangelia Pana.
Czytanie z Ewangelii według świętego Jana (17, 20-26)
Jezus podniósł oczy ku niebu i powiedział:
„Ojcze Święty,
modlę się nie tylko za tych,
ale i za tych,
którzy dzięki ich słowom uwierzą we Mnie.jcze, niech będą jedno.
Ojcze, niech będą jedno w nas,
jak Ty we Mnie, a Ja w Tobie,
aby świat uwierzył, że to Ty Mnie posłałeś.
Oddałem im chwałę, którą Ty oddałeś Mnie,
aby byli jedno, jak My jedno jesteśmy.
Mając Mnie w nich, a Ciebie we Mnie,
niech będą tak całkowicie jedno
żeby świat poznał, że to Ty Mnie posłałeś
i że umiłowałem ich tak, jak Ty Mnie umiłowałeś.
Ojcze,
chcę, aby ci, których mi dałeś, byli ze mną tam, gdzie ja jestem,
aby zawsze widzieli chwałę, którą mi dałeś,
ponieważ umiłowałeś mnie
przed założeniem świata.
Ojcze, Sprawiedliwy,
świat Cię nie poznał,
ale ja Cię poznałem,
i ci poznali,
żeś Ty mnie posłał.oznałem Twoje imię i nadal będę je poznawał,
aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, była w nich,
a Ja w nich.”
Ewangelia Pana.
Czytanie z Ewangelii wg św. Jana (17, 20-23)
Jezus podniósłszy oczy ku niebu, powiedział: „Nie tylko za tych się modlę, ale i za tych, którzy dzięki ich słowom będą wierzyć we Mnie. Niech oni wszyscy będą jedno. Ojcze, niech będą jedno w nas, jak Ty we Mnie, a Ja w Tobie, aby świat uwierzył, że to Ty Mnie posłałeś. Oddałem im chwałę, którą Ty oddałeś Mnie, aby stanowili jedno, jak My jedno stanowimy. Mając Mnie w nich, a Ciebie we Mnie, niech będą tak całkowicie jedno, aby świat poznał, że to Ty Mnie posłałeś i że Ja ich umiłowałem tak, jak Ty Mnie umiłowałeś.'
Ewangelia Pana.
Główne zdjęcie z Tary & Gearoid’s wedding by DKPHOTO
- Bio
- Najnowsze posty
Pamela
istoria i tożsamość
Najnowsze posty Pameli (zobacz wszystkie)
- Epickie pomysły na sylwestrową zabawę weselną -. 17 grudnia, 2019
- 7 Boskich Trendów Sukni Ślubnych dla 2020 Brides – 16 grudnia 2019
- 8 Big Trendów dla 2020 Bridesmaids – 12 grudnia 2019