7 Biblical Artifacts That Will Probably Never Be Found

The Search

Świat Biblii nie przestaje fascynować uczonych i opinii publicznej. Liczne wykopaliska prowadzone w Izraelu, Palestynie, Jordanii, Egipcie i innych krajach Bliskiego Wschodu mają na celu pomóc badaczom lepiej zrozumieć historie zapisane w tej księdze. Archeolodzy uważają niektóre części Biblii za luźny zapis historyczny, ale nie ma sposobu, aby zweryfikować (bez znalezienia rzeczywistych artefaktów), co jest prawdą, a co fikcją.

Pomimo że odkryto wiele niesamowitych biblijnych artefaktów, takich jak zwoje znad Morza Martwego, niektóre z nich prawdopodobnie nigdy nie zostaną odnalezione. Oto spojrzenie na biblijne artefakty, które prawdopodobnie nigdy się nie pojawią.

Ark of the Covenant

Według Biblii Hebrajskiej, Bóg nakazał Mojżeszowi, aby przekazał Izraelitom zbudowanie arki przymierza i przechowywanie w niej tablic z wypisanymi dziesięcioma przykazaniami. Arka została wykonana z drewna akacjowego i pokryta złotem.

Za panowania króla Salomona (około 3000 lat temu) w Jerozolimie zbudowano pierwszą świątynię, najświętsze miejsce w judaizmie. Arka Przymierza była przechowywana w świątyni do 587 r. p.n.e., kiedy to Babilończycy podbili Jerozolimę, niszcząc znaczną część miasta, w tym świątynię. Nie jest jasne, co stało się z arką po tym wydarzeniu. Niektóre opowieści mówią, że została ona ukryta, zanim Babilończycy dotarli do świątyni, a jedna z legend głosi, że arka „nie zostanie ujawniona aż do dnia przyjścia Mesjasza, syna Dawida.”

Inna legenda mówi, że arka została zabrana do Etiopii, gdzie obecnie znajduje się w kościele Matki Bożej z Syjonu. Naukowiec o nazwisku Edward Ullendorff twierdził, że udało mu się zobaczyć tę arkę podczas II wojny światowej i że nie jest to oryginalna arka. Cokolwiek stało się z tym oryginałem, wydaje się mało prawdopodobne, że zostanie on ponownie odkryty.

Arka Noego

Historia opowiedziana w Biblii Hebrajskiej mówi, że Bóg zalał cały świat, ponieważ ludzie stawali się zbyt niegodziwi. Zanim to się stało, Bóg powiedział człowiekowi o imieniu Noe, którego Bóg uważał za sprawiedliwego, aby zbudował masywną arkę z drewna cyprysowego i umieścił w niej żonę i dzieci Noego, a także męskie i żeńskie pary wszystkich żywych stworzeń. W ten sposób świat mógł zostać ponownie zaludniony po potopie.

Po zbudowaniu arki i umieszczeniu w niej stworzeń, zgodnie z Biblią Hebrajską, ziemia została zalana na 150 dni, zabijając wszystko, co poruszało się na lądzie. Kiedy wody powodziowe ustąpiły, arka spoczęła na „górach Ararat”, jak mówi Biblia Hebrajska. Podczas gdy góra Ararat istnieje we wschodniej Turcji, na obszarze, gdzie przecinają się granice Turcji, Armenii i Iranu, nie jest jasne, czy są to „góry Ararat”, o których mowa w Biblii Hebrajskiej.

Odkrywcy poszukują Arki Noego od wieków, ale nigdy jej nie znaleźli i prawdopodobnie nigdy nie znajdą. Wielu uczonych uważa tę historię za mityczną i nie wierzy, że Arka Noego rzeczywiście istniała.

Holy Grail

Święty Graal, zwany również Świętym Kielichem, jest kielichem, którego Jezus rzekomo użył podczas Ostatniej Wieczerzy, którą spożył ze swoimi uczniami przed ukrzyżowaniem. Według Biblii: „Potem wziął kielich, a gdy odmówił dziękczynienie, dał im go, mówiąc: Pijcie z niego wszyscy. To jest moja krew przymierza, która za wielu jest wylana na odpuszczenie grzechów.” Mateusz 26:27-28.

Nie jest jasne, co stało się z kielichem po Ostatniej Wieczerzy, W rzeczywistości uczeni nie są pewni, czy Ostatnia Wieczerza w ogóle miała miejsce. W literaturze średniowiecznej król Artur i jego rycerze wyruszają na wyprawę w poszukiwaniu świętego Graala, który w opowieściach arturiańskich ma magiczne właściwości. Inna średniowieczna legenda sugeruje, że Józef z Arymatei, człowiek, który wziął na siebie odpowiedzialność za pochowanie Jezusa, podróżował do Brytanii i przywiózł ze sobą Świętego Graala.

Pomimo, że są to popularne i fascynujące legendy, naukowcy generalnie uważają je za fikcyjne. Uczeni nie mogą być nawet pewni, czy Ostatnia Wieczerza rzeczywiście miała miejsce i czy Święty Graal kiedykolwiek istniał. Nawet jeśli Święty Graal istniał, jest mało prawdopodobne, że kiedykolwiek zostanie odnaleziony.

Aktualny fragment prawdziwego krzyża

Na całym świecie istnieją dosłownie setki kawałków drewna, o których mówi się, że pochodzą z krzyża, na którym rzekomo został ukrzyżowany Jezus. Jeden przykład został znaleziony w 2013 roku podczas wykopalisk archeologicznych w Turcji.

Relikwie Jezusa, a zwłaszcza kawałki krzyża, były szczególnie popularne w średniowieczu. Teolog Jan Kalwin (który żył w latach 1509-1564) słynnie powiedział, że gdyby wszystkie rzekome kawałki prawdziwego krzyża zostały zebrane razem, mogłyby wypełnić ładownię całego statku.

Takie kawałki są nadal popularne dzisiaj. W 2017 r. Live Science doniosło o firmie, która sprzedawała relikwie (w tym kość rzekomo pochodzącą od św. Mikołaja) na eBayu. Kilka kawałków rzekomo z prawdziwego krzyża było w sprzedaży w cenach około 500 dolarów, Live Science znalazł w tym czasie.

Obecnie nie ma żadnego rzekomego kawałka prawdziwego krzyża, który uczeni zgadzają się, że jest autentyczny, i wydaje się mało prawdopodobne, że jeden zostanie kiedykolwiek znaleziony, ponieważ byłby wykonany z drewna i prawdopodobnie dawno temu uległby rozkładowi. Nawet gdyby kawałek prawdziwego krzyża przetrwał do naszych czasów, trudno byłoby go zidentyfikować.

Skarby z miedzianego zwoju

Znaleziony w jaskini niedaleko Qumran, „Zwój Miedziany” jest jednym z najbardziej niezwykłych zwojów znad Morza Martwego. Zapisany na miedzi (jak sama nazwa wskazuje), „zwój” omawia miejsca ukrycia ogromnej ilości skarbów. Łupy te obejmują złote i srebrne przedmioty, których łączną wagę niektórzy uczeni szacują na 65 ton (59 ton metrycznych) srebra i 26 ton (24 tony metryczne) złota.

Opisy kryjówek w tekście są kryptyczne i trudne do zrozumienia. Na przykład w zwoju czytamy, że część skarbu znajduje się „w wielkiej cysternie, która jest na dziedzińcu małej kolumnady” (tłumaczenie J. T. Milik). Inna partia znajduje się w „zwróconej na wschód jaskini filaru z dwoma wejściami”, jak mówi zwój.

Szkoleni debatują, czy te skarby kiedykolwiek istniały. Niektórzy uważają, że skarby mogą być prawdziwe, być może ukryte zanim Jerozolima została zdobyta przez Rzymian w roku 70, podczas gdy inni uczeni sądzą, że skarby mogą być fikcyjne. W każdym razie wydaje się mało prawdopodobne, że kiedykolwiek zostaną odnalezione.

Źródło Q

Q źródło to nazwa, którą uczeni nadają hipotetycznemu tekstowi, który mógł być użyty do pomocy w napisaniu Ewangelii Mateusza i Ewangelii Łukasza. Wielu uczonych wierzy, że Ewangelia Marka była najwcześniejszą chrześcijańską Ewangelią i że autorzy Ewangelii Mateusza i Łukasza użyli Marka i źródła Q do napisania swoich Ewangelii.

Archeolodzy nie znaleźli jeszcze tekstu zawierającego Q source, co prowadzi niektórych uczonych do spekulacji, że źródło to było tradycją ustną, która nigdy nie została spisana lub że Q source nigdy nie istniało.

Jeśli Q source istniało i zostało spisane, to prawdopodobnie nie było kopiowane tak szeroko jak Ewangelie Marka, Mateusza i Łukasza. Podczas gdy istnieją liczne kopie tych Ewangelii z czasów starożytnych i średniowiecznych, ani jeden tekst Q source nie przetrwał do dziś i wydaje się mało prawdopodobne, że zostanie odnaleziony.

Prawdziwy całun pogrzebowy Jezusa

Według historii opowiedzianych w Biblii, człowiek imieniem Józef z Arymatei pochował Jezusa po jego ukrzyżowaniu. „Potem Józef kupił lniane płótno i zdjąwszy ciało, owinął je w lniane płótno i złożył w grobie, który był wydrążony w skale. Potem wtoczył kamień pod drzwi grobu.” Mk 15:46.

W ostatnim czasie pojawiło się duże zainteresowanie odnalezieniem tego całunu pogrzebowego. W ciągu wieków pojawiło się wiele falsyfikatów, z których najsłynniejszym jest Całun Turyński, który powstał w średniowieczu.

Nie jest jasne, co stało się z rzeczywistym całunem pogrzebowym Jezusa. Ewangelia Łukasza mówi, że po pochowaniu Jezusa apostoł Piotr wszedł do jego grobu i „pochyliwszy się, zobaczył leżące obok siebie paski płótna, i odszedł, dziwiąc się samemu sobie, co się stało”. Łukasza 24:12. Cokolwiek stało się z prawdziwym całunem pogrzebowym Jezusa, wydaje się mało prawdopodobne, że zostanie on kiedykolwiek odnaleziony.