Eight of the Deadliest Assassin Groups in History

Ninja

Termin âNinja jest terminem zachodnim. W Japonii te zespoły tajnych agentów były znane jako „Shinobi” od japońskiego „wykraść” lub âto hide.” Shinobi lub Ninja mogli wywodzić się z Chin, ponieważ ich sposób działania był podobny do sposobu działania chińskich zabójców opisanych przez Sun Tzu w jego âArt of War. Jednak nie zaczęli pojawiać się w japońskich zapisach historycznych aż do XII wieku naszej ery.

Niektórzy historycy, tacy jak Stephen Turnbull utrzymują, że Ninja byli rekrutowani z niższych klas lub odrzuconych samurajów. Jednak większość elitarnych grup Ninja była wychowywana i szkolona w rodzinach. Rodziny te żyły na niezależnych terytoriach, rządziły bez zwierzchnika. Tereny Iga i Koga w Japonii były znane z âszkoli Ninja i wkrótce dały nazwę dwóm najbardziej prestiżowym grupom Ninja: Iga i Koga.

W tych szkołach Ninja szkolili się w sztuce Ninjutsu, która wyposażała ich zarówno w techniki walki, jak i ukrywania się. Ninja musieli nauczyć się, jak kamuflować się w różnych środowiskach i poruszać się szybko i cicho. W tym celu ich arsenał wyposażenia był bardzo zróżnicowany. Poza bronią taką jak rzutki, kolce, łańcuchy, trucizny, miecze, a nawet granaty ręczne, używali lin, haków, szczególnego urządzenia podsłuchowego zwanego mizugumo oraz happo, małej skorupki jajka wypełnionej oślepiającym proszkiem ułatwiającym szybkie ucieczki.

Ninja przeżywali swój rozkwit w okresie Sengoku w XV-XVII wieku, kiedy stali się niezbędni dla japońskich klanów rządzących walczących o dominację. Ninja wykonywali tajne zadania, których honorowi samuraje by nie wykonali. Jeden z przykładów działalności Ninja pochodzi z czasów rebelii Shimabara w latach 1637-1638, kiedy to szogun Tokugawa Lemitsu wynajął Koga Ninja do infiltracji chrześcijańskich rebeliantów w zamku Hara, w prowincji Hizen. Zabójcy Koga byli wysyłani do zamku każdej nocy, aby informować o słabych punktach, a także napadać na zaopatrzenie zamku i sabotować obronę.

Ninja dokonywali również skrytobójstw. Ci, którym groził zamach Ninja, zaczęli podejmować środki ostrożności, ukrywając broń w łazienkach i pod podłogą, by móc podjąć próbę obrony. Domy i zamki zostały zmodyfikowane tak, aby zawierały urządzenia przeciw ninja: pułapki i druty, jak również celowo skrzypiące deski podłogowe i hałaśliwe żwirowe ścieżki, aby ostrzec przed zbliżaniem się ninja.

Pod koniec XVI wieku władca Oda Nobunaga ograniczył działalność ninja. Jednak w XVIII wieku Ninja znów stali się szanowani, tworząc trzon powstających japońskich tajnych służb.