Historia cebuli

Wielu archeologów, botaników i historyków żywności uważa, że cebula pochodzi z Azji Środkowej. Inne badania sugerują, że cebula była po raz pierwszy uprawiana w Iranie i zachodnim Pakistanie.

Przypuszcza się, że nasi poprzednicy odkryli i zaczęli jeść dziką cebulę bardzo wcześnie – na długo przed wynalezieniem rolnictwa, a nawet pisma. Bardzo prawdopodobne, że to skromne warzywo było podstawą prehistorycznej diety.

Większość badaczy zgadza się, że cebula była uprawiana przez 5000 lat lub dłużej. Ponieważ cebula rosła dziko w różnych regionach, prawdopodobnie była spożywana przez tysiące lat i udomowiona jednocześnie na całym świecie. Cebula może być jedną z najwcześniej uprawianych roślin, ponieważ była mniej nietrwała niż inne ówczesne produkty spożywcze, można ją było transportować, była łatwa w uprawie i mogła być uprawiana na różnych glebach i w różnych klimatach. Ponadto cebula była przydatna do podtrzymywania ludzkiego życia. Cebula zapobiegała pragnieniu, mogła być suszona i przechowywana do późniejszego spożycia, gdy brakowało żywności. Chociaż miejsce i czas powstania cebuli nadal pozostają tajemnicą, wiele dokumentów z bardzo wczesnych czasów opisuje jej znaczenie jako pożywienia oraz zastosowanie w sztuce, medycynie i mumifikacji.