Kifoza Scheuermanna (Choroba Scheuermanna): Abnormal Curvature of the Spine

Normalny, zdrowy kręgosłup powinien mieć krzywe w nim. Kiedy patrzysz na niego z boku, powinieneś widzieć te krzywizny. Jednak zbyt wiele krzywizny w kręgosłupie piersiowym (mid-back) może być problematyczne. Jest to schorzenie zwane kifozą.

Jednym ze szczególnych rodzajów kifozy jest kifoza Scheuermanna, znana również jako choroba Scheuermanna. Duński radiolog po raz pierwszy odkrył chorobę Scheuermanna na początku lat dwudziestych XX wieku, a warunek ten został nazwany na jego cześć. Kifoza Scheuermanna charakteryzuje się klinowatym kształtem kręgów, które powodują nadmierne wygięcie kręgosłupa piersiowego do przodu.

Kifoza Scheuermanna rozwija się z czasem w okresie wzrostu kości (np. w okresie dojrzewania). Dochodzi do niej, gdy przednia część kręgosłupa nie rośnie tak szybko jak tylna i powoduje, że zdrowe kręgi o prostokątnym kształcie stają się trójkątne i klinują się ze sobą. Powoduje to, że kręgosłup piersiowy wygina się bardziej niż normalnie. Pacjenci stają się pochyleni do przodu i przyjmują zgiętą postawę.

Normalny kręgosłup

Aby lepiej zrozumieć ten stan, warto zacząć od lekcji podstawowej anatomii.

Kręgosłup (zwany również kręgiem) zaczyna się od czaszki i rozciąga się do miednicy. Kręgosłup zawiera 33 kręgi z chrzęstnymi dyskami pomiędzy każdym kręgiem, które pomagają absorbować i rozprowadzać wstrząsy oraz zapobiegają ścieraniu się kręgów podczas ruchu. Zdrowe kręgi mają kształt prostokąta i są ułożone jeden na drugim.

Przyczyny kifozy Scheuermanna

Dokładne przyczyny kifozy Scheuermanna są nadal nieznane; jednakże naukowcy uważają, że ma ona coś wspólnego z przerwanym wzrostem kości lub nieprawidłowościami w rozwoju i wzroście kręgów. Choroba ta wydaje się występować rodzinnie. Wysokość i waga mogą być również czynnikami przyczyniającymi się do rozwoju choroby.

Objawy

Ponieważ choroba Scheuermanna występuje w okresie wzrostu kości, często pojawia się po raz pierwszy w okresie dojrzewania. Rodzice zazwyczaj przyprowadzają swoje dziecko do lekarza ze skargą na złą postawę lub pochylenie, czasami ze sporadycznymi przypadkami zmęczenia i łagodnego bólu w odcinku piersiowym kręgosłupa. W ciężkich przypadkach pacjenci mogą mieć inne objawy, w tym:

• Ból
• Sztywne skrzywienie kręgosłupa, które pogarsza się przy pochylaniu się do przodu i tylko częściowo koryguje się podczas stania
• Obecna skolioza
• Ból w klatce piersiowej lub trudności w oddychaniu spowodowane zmniejszoną pojemnością płuc; tylko w rzadkich przypadkach

Diagnostyka: Badanie fizykalne

Przed postawieniem ostatecznej diagnozy lekarz przeprowadzi wywiad medyczny, aby wykluczyć inne schorzenia, które mogą mieć podobne objawy. Przeprowadzone zostanie również badanie fizykalne, które może obejmować następujące elementy:

• Test zginania w przód metodą Adama: pacjent jest proszony o zgięcie się do przodu w talii. Może to ujawnić kifozę piersiowo-lędźwiową.
• Badanie palpacyjne: nazywane również badaniem ręcznym, pomaga określić nieprawidłowości kręgosłupa poprzez dotyk. W przypadku choroby Scheuermanna, odcinek piersiowy kręgosłupa jest nadmiernie wygięty z boku.
• Zakres ruchu: Lekarz ocenia stopień, w jakim pacjent może zginać się do przodu, do tyłu i na boki.

Zdjęcia rentgenowskie

Aby postawić ostateczną diagnozę, konieczne będzie wykonanie zdjęć rentgenowskich kręgosłupa. Zdjęcia rentgenowskie kręgosłupa wykonywane są na całej długości AP (przednio-tylne). Pacjent stoi z rękami wyciągniętymi do przodu, utrzymując głowę w pozycji wyprostowanej. Zdjęcia rentgenowskie mogą być również wykonane w pozycji leżącej, aby określić elastyczność krzywizny i zaklinowanie kręgów.

Krzywizna kifozy jest mierzona w stopniach. Skrzywienie bez nieprawidłowości w obrębie kręgów (i takie, które łatwo ustępuje, gdy pacjent leży) jest zwykle uważane za posturalne. Jednakże, choroba Scheuermanna jest diagnozowana, jeśli pacjent ma:

• Krzywa kifotyczna 50 stopni lub więcej
• Trzy lub więcej sąsiadujących kręgów, które są zaklinowane razem o co najmniej 5 stopni na segment (15 stopni łącznie przez trzy segmenty) (Rycina 1)
• Małe przepukliny krążków między płytami końcowymi kręgów (tzw. węzły Schmorla)