Król Jordanii Abdullah II – Biografia

Horoskop : Koziorożec
Urodzony w Ammanie 30 stycznia 1962 r. jako syn króla Husajna i jego drugiej żony, urodzonej w Anglii księżniczki Muny Al Husajn, książę Abdullah rozpoczął edukację w stolicy Jordanii, zanim wyjechał do Anglii, a później do Stanów Zjednoczonych. Po ukończeniu edukacji wojskowej w prestiżowej Sandhurst Academy, spędził rok w Oxfordzie, studiując sprawy Bliskiego Wschodu, a następnie uczęszczał do Szkoły Służby Zagranicznej na Uniwersytecie Georgetown w Stanach Zjednoczonych.
Po Sandhurst służył w armii brytyjskiej, zanim powrócił do ojczyzny, by objąć stanowisko w jordańskich siłach zbrojnych. Mimo że najstarszy syn Husajna reprezentował ojca w sferze dyplomatycznej, kontynuując jednocześnie karierę wojskową, sądzono, że Abdullah nie zostanie jego następcą, zwłaszcza że król wyznaczył na spadkobiercę swojego młodszego brata Hassana. Jest również zapalonym kolekcjonerem starożytnej broni i uzbrojenia.
Przebrany w kręconą perukę i dżinsy ma reputację osoby, która anonimowo spotyka się ze swoimi poddanymi, aby ocenić opinię publiczną na temat jego rządów. Jego największym wyzwaniem jako króla będzie zaprowadzenie demokracji w Jordanii, do czego, jak sam przyznaje, „nie ma planu”. Jego postawę jako prawdziwie nowoczesnego monarchy podkreśla wizja, którą zamieścił na swojej stronie internetowej: „Jordania z równymi szansami dla wszystkich i ze specjalnymi przywilejami dla nikogo”.
Młody oficer armii poznał swoją żonę, urodzoną w Kuwejcie Palestynkę Ranię, na przyjęciu wydanym przez jedną z jego sióstr w 1993 r. i według wszelkich rachunków była to miłość od pierwszego wejrzenia. Oboje pobrali się w czerwcu tego samego roku i mają czworo dzieci: Księcia Husseina, urodzonego w 1994 roku; Księżniczkę Iman, urodzoną w 1996 roku; Księżniczkę Salmę, urodzoną w 2000 roku i Księcia Haszema, urodzonego w 2005 roku. Kiedy Abdullah objął tron, Rania była w wieku 28 lat najmłodszą (a niektórzy twierdzą, że najpiękniejszą) królową na świecie.
Oboje mieszkają w apartamencie na przedmieściach Ammanu, prezencie ślubnym od zmarłego króla, który wolą od któregoś z ośmiu królewskich pałaców rozsianych po mieście, i są uosobieniem normalności lub tak normalnym, jak tylko można być, kiedy jest się królem. Rania nadal sama kładzie dzieci do łóżka, a jej mąż nie jest od tego, by przyrządzać okazjonalne wieczorne posiłki.