Kroki do Rycerstwa
Kroki do Rycerstwa – Krok 1 Odpowiednie koneksje
Rycerz był uznawany przez średniowieczne społeczeństwo jako człowiek, który posiadał wielkie umiejętności walki i który przestrzegał kodeksu rycerskiego. W średniowieczu każdy wolny człowiek mógł technicznie zostać rycerzem. Jednak proces szkolenia i wyposażenia rycerza w konia i odpowiednią broń był bardzo kosztowny. Dlatego też rycerze pochodzili zazwyczaj ze szlacheckiej lub zamożnej rodziny – niedoszły rycerz musiał mieć odpowiednie koneksje. Termin „rycerz” wywodzi się od anglosaskiego słowa „Cniht” oznaczającego „chłopca” lub „chłopca na posyłki”. Droga do rycerstwa rozpoczęła się już w wieku chłopięcym. Zaszczyt bycia rycerzem ostatecznie przechodził z rycerza na jego synów.
Kroki do rycerstwa – Krok 2 Wychowanie
Przyszła rola rycerza zostanie uznana w momencie narodzin syna. Jego wczesne wychowanie będzie zatem podporządkowane tej ambicji. Do 7 roku życia chłopiec będzie wychowywany w domu swoich rodziców. W tym czasie powinien nauczyć się podstawowych dobrych manier, zrozumieć rolę rycerza, rycerskości i lojalności wobec pana. Gry byłyby grane naśladując rolę rycerza. Wśród zabawek znajdował się drewniany miecz i tarcza. Aspiracje chłopca do zostania rycerzem byłyby podsycane przez uczęszczanie na turnieje i słuchanie opowieści o dzielnych czynach rycerskich i walkach
Kroki do rycerstwa – Krok 3 Strona
W wieku zaledwie siedmiu lat młody chłopiec byłby wysyłany, aby rozpocząć swoją edukację w domu lub zamku szlacheckim. Jego rola jako stronnika była trzecim krokiem do zostania rycerzem. Stronnik był również określany mianem „varlet”, co oznacza „mały wasal”. Do obowiązków stronnika należało czekanie przy stole, dbanie o ubrania pana i pomaganie mu w ubieraniu się. Od stronnika oczekiwano również, że będzie służył damom dworu lub zamku, w którym służył. Strona była zaopatrzona w mundur w kolorach i liberii Pana. Stronników było wielu, a ich liczba zależała od zamożności szlachcica. Wśród stronników istniał „porządek dziobania”, który zależał od wieku. Wiek stronników wahał się od siedmiu do czternastu lat, kiedy to robili kolejny krok w kierunku zostania rycerzem poprzez służbę na stanowisku giermka. Młody paź otrzymywał wykształcenie, uczono go religii, manier, jazdy konnej, polowania, łowiectwa i gier strategicznych, takich jak backgammon i szachy. Wkrótce stronnik zacząłby zdobywać umiejętności wymagane od rycerza, ćwicząc się w przechylaniu lancy i obserwując sprawność i trening swoich starszych. Użycie lancy było ćwiczone razem z umiejętnościami jeździeckimi. Cel był ustawiony, a Strona dosiadała drewnianego konia na kółkach, trzymając lancę. Drewniany koń był ciągnięty przez dwóch innych stronników w kierunku celu, a stronnik celował lancą. Ćwiczono grę na miecze, używając drewnianych mieczy i tarcz. Walka na grzbiecie świni wprowadzała młodych rycerzy w równowagę i umiejętności wymagane w walce na koniu. Strona uczestniczyła w turniejach swoich przełożonych, które zawsze były postrzegane jako wielkie okazje w życiu stronników z czasów średniowiecza.
Kroki do rycerstwa – Krok 4 Giermek
Średniowieczny giermek był sługą rycerza w czasach średniowiecza. Był to czwarty krok do zostania rycerzem. Rola giermka była jednym z najważniejszych kroków do Rycerstwa i rozpoczynała się, gdy strona osiągała wiek czternastu lat. Obowiązki giermka polegały na nauce rycerstwa, zasad heraldyki, jazdy konnej oraz ćwiczeniu posługiwania się bronią i umiejętności wymaganych od rycerza. Obowiązkiem giermka było również włączenie się w życie towarzyskie zamku i nauka dworskiej etykiety, walki na czas, muzyki i tańca. Giermek służył w tej roli przez siedem lat i stawał się rycerzem w wieku dwudziestu jeden lat. Czasami rycerstwo nadawano giermkowi w młodszym wieku, jako nagrodę za odwagę na polu bitwy. W czasie wojny giermkowie towarzyszyli rycerzom na polu bitwy, prowadząc i pielęgnując konie oraz ubierając je w średniowieczne zbroje rycerskie. W czasie wojny Giermkowie towarzyszyli Rycerzom na polu bitwy, prowadząc i opiekując się końmi oraz ubierając ich w zbroje średniowiecznych Rycerzy. Byli oni ostrzeliwani strzałami i wielu Giermków zginęło wykonując swoje obowiązki.
Kwadraty
Kroki do Rycerstwa – Krok 5 Rycerz
Po wielu długich latach treningu i nauki umiejętności walki i rycerstwa wymaganych od Rycerza w Średniowieczu, kroki do Rycerstwa zostały zakończone i symbolizowane w ceremonii nadania tytułu Rycerza. Kulminacyjnym momentem ceremonii było nadanie rycerzowi przydomka i wypowiedzenie słów „Powstań, Panie Rycerzu”. Ta końcowa część ceremonii oznaczała, że rycerz był pasowany na rycerza przez miejscowego rycerza lub, jeśli miał szczęście, przez szlachetniejszego szlachcica, a nawet króla. Ceremonia ta oznaczała ostatnie kroki w kierunku rycerstwa podjęte przez średniowiecznego giermka.
Order of Knighthood Ceremony