Kudzu, Pueraria montana – Southeast Exotic Pest Plant Council Invasive Plant Manual
Southeast Exotic Pest Plant Council Invasive Plant Manual
Nazwa zwyczajowa: Kudzu
Nazwa naukowa: Pueraria montana (Lour.) Merr.
To agresywne pnącze może rosnąć 60 stóp rocznie, tworząc nieprzerwany koc z liści. To masywne pokrycie często dławi konkurencyjną rodzimą roślinność, która zapewnia pożywienie i siedlisko dla rodzimych zwierząt. W rezultacie dochodzi do zmian w zbiorowiskach biotycznych na dużą skalę. Kudzu jest również problemem w rolnictwie leśnym i architekturze krajobrazu. Należy do rodziny bobowatych (grochowatych lub fasolowatych).
|
Wysokość: Zwisające lub pnące się półwłókniste, wieloletnie pnącza osiągają 30 m długości. Korzenie: Korzenie kudzu osiągają zazwyczaj głębokość 1-3 m (3-9 stóp) i są zdolne do magazynowania dużych ilości węglowodanów. Korzenie są bulwiaste, o średnicy do 17,8 cm. Pędy: Pnącza pierwszego roku są łodygowe i mogą osiągnąć średnicę 1,3 cm. Stare pędy są włókniste, stosunkowo miękkie i mogą osiągać średnicę 10 cm. Liście: Liście są naprzemianległe i złożone (trifoliate) z listkami do 10 cm (4 in) szerokości. Każdy listek jest cały lub głęboko 2-3 klapowany z owłosionymi brzegami. Liście opadają po pierwszych jesiennych przymrozkach. Kwiaty: Rośliny kudzu zwykle nie kwitną do trzeciego roku. Kwiaty są purpurowe, pachnące, mają około 1,3 cm długości, tworzą długie grona i kształtem przypominają kwiaty grochu. Kwitnie od lipca do października. Owoce: Trzy twarde nasiona zawarte są w płaskich, 5 cm (2 in) długich, owłosionych strąkach. Dojrzewają od września do października. Historia życiowa Kudzu to bylina strączkowa, która rośnie aktywnie od wczesnego lata (maj) do pierwszych przymrozków. Rozmnażanie płciowe jest rzadkie, jednak nasiona zostały zebrane w Parku Narodowym Great Smoky Mountains i wykiełkowały w naczyniu laboratoryjnym. Kudzu zakłada rośliny poprzez tworzenie korzeni w węzłach, gdzie pnącza stykają się z glebą. Korzenie te powiększają się tworząc nowe korony. Pnącza rosną szybko – nierzadko osiągają wysokość 15 m w ciągu jednego sezonu. Korzenie mogą wnikać w glebę na głębokość 3 m. Pochodzenie i rozpowszechnienie Pochodzący z Azji kudzu został wprowadzony do Stanów Zjednoczonych na Wystawie Stulecia w Filadelfii w 1876 roku. Do roku 1900 kudzu było dostępne w sprzedaży wysyłkowej i sprzedawane głównie jako niedroga pasza dla zwierząt gospodarskich. Soil Erosion Service (później przemianowana na Soil Conservation Service) rozprowadziła około 85 milionów sadzonek, począwszy od 1933 roku, w celu kontrolowania erozji rolniczej. W 1953 roku USDA usunęło kudzu jako roślinę okrywową, a w 1970 roku wpisało je na listę pospolitych chwastów Południa. Szacuje się, że obecnie kudzu pokrywa siedem milionów akrów w południowo-wschodniej części kraju. Rozprzestrzenia się na północ od Pensylwanii, Illinois i Connecticut oraz od wschodniego Teksasu do środkowej Oklahomy na zachodzie. Największe infestacje występują w Mississippi, Alabamie i Georgii. Podobne gatunki Kudzu może być mylone z innymi roślinami strączkowymi o trzech liściach, takimi jak liść dolara (Desmodium rotundifolium). Do cech wyróżniających kudzu należą: gęsto porośnięta młoda łodyga, jajowate/ trójlistkowe liście i wysoce inwazyjne cechy, często widoczne jako duże obszary przylegającej pokrywy. Orzesznik pstry (Amphicarpaea bracteata) może być mylony z młodymi pnączami kudzu, ale nie ma on pokrytych łodygami pędów ani nie wspina się intensywnie w korony drzew. Siedlisko |
|
Kudzu rośnie dobrze w szerokim zakresie warunków środowiskowych, choć największy wzrost osiąga tam, gdzie zimy są łagodne (40-60°F), temperatury latem wzrastają powyżej 80°F, a opady deszczu są obfite (101+ cm ). Kudzu może rosnąć niemal na każdym rodzaju gleby (np. na glebach kwaśnych, wapiennych, nizinach o wysokim poziomie wód gruntowych, na ciężkim podłożu), a także tam, gdzie zimą temperatura gleby utrzymuje się powyżej -25°F. Duże korzenie pozwalają roślinom przetrwać w dość suchym klimacie i w warunkach suszy. Idealne warunki to gleby wilgotne lub dobrze zdrenowane, o odczynie kwaśnym lub obojętnym (4,5-7,0 pH). Nowy przyrost może przekraczać jedną stopę dziennie. Brzegi lasów lub obszary zaburzone, takie jak opuszczone pola i pobocza dróg, są preferowanymi siedliskami. Kudzu może utrzymywać się na dnie lasu o zamkniętych koronach; pnącza rosną na drzewach w kierunku światła i wykorzystują wszelkie otwory.
Zalecenia dotyczące zarządzania
Zwalczanie mechaniczne
Kultywacja: Używając pulaski lub podobnego narzędzia do kopania, należy usunąć całą roślinę, łącznie z korzeniami. Usuniętą roślinność należy zniszczyć przez spalenie lub workowanie. Ponieważ wiele korzeni przekracza 1,8 m, zwalczanie tą metodą jest bardzo trudne i powinno być rozważane przede wszystkim w przypadku niewielkich, początkowych wtargnięć.
Ścinanie: Pnącza i rozłogi są ścinane tuż nad ziemią, a ich kawałki niszczone. Na początku sezonu cięcie jest powtarzane w odstępach dwutygodniowych, aby osłabić koronę i zapobiec wznowieniu fotosyntezy. W późniejszym okresie sezonu, gdy zmagazynowana energia w korzeniu palowym ulegnie zmniejszeniu, można wydłużyć odstępy między kolejnymi cięciami. Cięcie nie zabija korzeni i powinno być stosowane tylko do kontroli rozprzestrzeniania się kudzu.
Zwalczanie szkodników
Metoda ścinania pniaków: Tę metodę należy stosować w miejscach, gdzie pnącza znajdują się w obrębie lub wokół roślin niebędących celem zwalczania lub gdzie pnącza rozrosły się do baldachimu.
Glifosat: Uciąć łodygę 5 cm (2 cale) nad poziomem gruntu. Natychmiast zastosować 25% roztwór glifosatu i wody na przekroju poprzecznym łodygi. Zabieg ten jest skuteczny w temperaturach do 40°F i może wymagać późniejszego dolistnego zastosowania glifosatu.
Triclopyr: Uciąć łodygę 5 cm (2 in) nad poziomem gruntu. Natychmiast zastosuj 25% roztwór triklopyr i wody na przekroju poprzecznym łodygi. Zabieg ten pozostaje skuteczny w niskich temperaturach (<60°F), o ile ziemia nie jest zamarznięta. Do zwalczania nowych siewek może być konieczne zastosowanie kolejnego oprysku dolistnego.
Metoda opryskiwania dolistnego: Tę metodę należy stosować do zwalczania dużych populacji. Może być konieczne poprzedzenie aplikacji dolistnych zabiegami na pniakach, aby zmniejszyć ryzyko uszkodzenia gatunków niebędących celem zwalczania. Po opanowaniu łodyg i liści (tj. skutecznym zwalczeniu wszystkich nadziemnych części roślin) dalsze zabiegi należy wykonywać zgodnie z metodą Korona korzeniowa.
Glifosat: Stosować 2% stężenie glifosatu i wody plus 0,5% niejonowy środek powierzchniowo czynny, aby dokładnie zwilżyć wszystkie liście. Nie stosować tak obficie, aby herbicyd ściekał z liści. Glifosat jest nieselektywnym herbicydem systemicznym, który może zabijać rośliny niedocelowe, częściowo spryskane. Temperatura powietrza w otoczeniu powinna wynosić powyżej 65°F.
Triclopyr: Stosować triclopyr w stężeniu 2% i wodę tak, aby dokładnie zwilżyć wszystkie liście. Nie stosować tak obficie, aby herbicyd ściekał z liści. Zaleca się stosowanie niejonowego środka powierzchniowo czynnego w stężeniu 0,5% w celu penetracji kutykuli liści. Temperatura powietrza w otoczeniu powinna wynosić powyżej 65°F.
Metoda Korony Korzeniowej: Podążaj za młodą lub odrastającą łodygą rośliny do korzenia. Wykopać i przeciąć koronę korzenia za pomocą pulaski lub podobnego narzędzia. Zastosuj 50% roztwór glifosatu lub 50% roztwór triclopyr na główną koronę korzenia i wszystkie rozłogi znajdujące się pod ziemią.
Bibliografia
Alabama Forest Products. Zamienić kudzu na drewno w ciągu jednego roku? Nowe metody kontroli wyglądają obiecująco. Alabama Forest Products 17(10):10, 12, 14, 16; 1974.
Albert, W. B. Control of kudzu. Uwagi o zwalczaniu szkodników. Clemson College, Agricultural Experiment Station, Extension Service, Clemson, SC. No. 53; 1958.
Ball, D. M.; Walker, R. H.; Dickens, R. Kudzu in Alabama uses and control. Arkusz informacyjny dotyczący produkcji pasz. Auburn, AL: Auburn University, Alabama Cooperative Extension Service, Circular ANR65; 1979.
Chappell, W. E.; Link, M. L. Kudzu control on Virginia highways. Proceedings of the 30th Annual Meeting Southern Weed Science Society; 1977.
Dickens, R.; Buchanan, G. Influence of time of herbicide application on control of kudzu. Weed Science 19(6):669-671; 1971.
Edwards, M. B.; Miller, J. H. So you want to get rid of your kudzu. Alabama Forests Magazine, March-April, 11-12; 1983.
Edwards, M. D.; Gonzalez, F. E. Forestry herbicide control of kudzu and Japanese honeysuckle in loblolly pine sites in central Georgia. Proceedings of the Southern Weed Science Society (39th) 272-275; 1986.
Edwards, M. B. A herbicide test for kudzu Pueraria lobata control in central Georgia. Georgia Journal of Science 40(12):10; 1982.
Fears, R. D.; Frederick, D. M. Kudzu control on forest planting sites. Proceedings of Southern Weed Science Society 30:260; 1977
W. S. Kudzu. Proceedings of the 22nd Annual Meeting of the Southern Weed Science Society, 310. Abstract; 1969.
Hern, L. K. Herbicide treatment offers promise in the control of kudzu. Forest Farmer 1(7):17-18; 1982.
Martin, R.; Miller, J. H. Herbicydy aktywne w glebie do zwalczania kudzu. Raport z badań przesiewowych. Highlights of Agricultural Research, Auburn University 28(4):20; 1981.
Michael, J. L. Some new possibilities to control kudzu. Proceedings of the Southern Weed Science Society 35:237-240; 1982.
Michael, J. L. Pine regeneration with simultaneous control of kudzu. Proceedings of Southern Weed Science Society 39:282-288; 1986.
Miller, J. H. Testing herbicides for kudzu eradication on a piedmont site. Southern Journal of Applied Forestry 9(2):128-132, 1985.
Miller, J. H. Próby zwalczania kudzu przy użyciu nowych herbicydów. Proceedings of the Southern Weed Science Society 41:220-225; 1988.
Miller, J. H. Próby zwalczania kudzu z zastosowaniem piętnastu herbicydów. Proceedings of the Southern Weed Science Society 39:276-281; 1986.
Miller, J. H.; Boyd, E. Kudzu: skąd się wzięło i jak możemy je powstrzymać? Southern Journal of Applied Forestry 7(3):165-169; 1983.
Miller, J. H.; Boyd, E. Hazards of applying kudzu control herbicides. USDA Southeastern Forest Experiment Station; 1983. Romm, H. J. Rozwój i budowa organów wegetatywnych i reprodukcyjnych kudzu. Iowa State College Journal of Science 27(3):407-419; 1953.
Rosen, A. Studium wykonalności: Eradication of kudzu with herbicides and revegetation with native tree species in two national parks. NPS, Research/Resources Report SER-59; 1982.
Shurtleff, W.; Aoyagi, A. The book of kudzu. Brookline, MA: Autumn Press; 1977.