Linux cksum command explained for beginners (with examples)

Niekiedy zdarza się, że pobieramy plik (powiedzmy obraz ISO) umieszczony gdzieś w Internecie tylko po to, aby stwierdzić, że nie działa on zgodnie z oczekiwaniami (lub w ogóle). Może to wynikać z wielu powodów, a jednym z nich jest uszkodzenie pliku (plik został uszkodzony podczas procesu pobierania, lub oryginalny, hostowany plik był uszkodzony). Ale jak potwierdzić, że takie uszkodzenie miało miejsce?

Cóż, istnieje rozwiązanie tego problemu. W większości przypadków, to co jest robione to, gdy plik jest oryginalnie tworzony, obliczana jest suma kontrolna, która jest unikalna dla tego pliku. Nawet jeśli w pliku nastąpiła niewielka zmiana, suma kontrolna – po ponownym obliczeniu – ulega zmianie.

Więc większość dostawców oferuje sumę kontrolną (lub kod podobny do sumy kontrolnej) odpowiadającą pobieranemu plikowi(om). Jeśli plik nie zachowuje się w oczekiwany sposób, użytkownik może ponownie obliczyć jego sumę kontrolną i porównać ją z oryginalną sumą kontrolną dostarczoną przez dostawcę, aby sprawdzić, czy plik jest nienaruszony, czy też został uszkodzony.

W Linuksie istnieje narzędzie wiersza poleceń, którego można użyć do tworzenia/weryfikacji sum kontrolnych. Nazywa się ono cksum. W tym poradniku, szybko omówimy jak to narzędzie działa.

Linux cksum command

To polecenie oblicza sumę kontrolną CRC pliku wejściowego, i drukuje ten numer/kod na wyjściu w terminalu wiersza poleceń. Oprócz sumy kontrolnej, narzędzie pokazuje również liczbę bajtów, które zawiera plik.

Poniżej znajduje się ogólna składnia polecenia cksum:

cksum ... ...

Oficjalna dokumentacja narzędzia mówi na ten temat:

`cksum' is typically used to ensure that files transferred by unreliable means (e.g., netnews) have not been corrupted, by comparing the `cksum' output for the received files with the `cksum' output for the original files (typically given in the distribution).

Jak używać cksum?

Użycie tego narzędzia jest całkiem proste: wystarczy podać nazwę pliku jako dane wejściowe, a polecenie wypisze odpowiednią sumę kontrolną oraz liczbę bajtów, które znajdują się w pliku.

Na przykład, wykonaliśmy następujące polecenie w naszym przypadku:

cksum file1

Tutaj powyższe polecenie w akcji:

Pierwsza liczba na wyjściu to suma kontrolna, druga liczba to liczba bajtów, a trzecia jednostka – nie trzeba chyba dodawać – to nazwa pliku wejściowego.

Następnie, dokonaliśmy niewielkiej zmiany w tekście pliku i wykonaliśmy to samo polecenie ponownie:

Jak widać, suma kontrolna uległa zmianie, wskazując, że w pliku zaszła jakaś zmiana.

To tyle na temat tego narzędzia. Oferuje ono kilka opcji, ale są one dość ogólne (–help i –version) – są nie tylko zrozumiałe, ale można je znaleźć w prawie każdej liście opcji komend w Linuksie.

Wniosek

Komenda cksum jest prosta do zrozumienia i jeszcze prostsza w użyciu. Możesz je łatwo wypróbować w swoim systemie – jeśli istnieje plik, dla którego znana jest odpowiednia suma kontrolna CRC, narzędzie to może być użyte do sprawdzenia, czy plik jest nienaruszony. Więcej informacji na temat cksum można znaleźć na stronie informacyjnej narzędzia (polecenie: info coreutils cksum), a nie na stronie man.