Losing My Religion
Historia piosenki
Tak wiele interpretacji dla 'Losing My Religion', czy ta piosenka naprawdę jest o utracie wiary? Wyrażenie „losing my religion” jest wyrażeniem z południowego regionu Stanów Zjednoczonych, które oznacza utratę temperamentu lub „at my wit’s end”, czyli tak jakby sprawy miały się tak źle, że można stracić wiarę w Boga. „Losing your religion” nad osobą, może oznaczać, że tracisz wiarę w tę konkretną osobę. Michael Stipe powiedział: „Ok. Ta piosenka jest uwielbiana na całym świecie. To jest. To nie była nasza wina, to się po prostu stało, to jedna z tych dziwnych rzeczy i jesteśmy z niej naprawdę dumni. Kiedy podkochujesz się w kimś i myślisz, że ta osoba to rozumie, ale nie jesteś pewien, i rzucasz wszelkiego rodzaju wskazówki, i myślisz, że ta osoba odpowiada na te wskazówki, ale nie jesteś pewien; o tym właśnie jest ta piosenka: myśląc, że posunąłeś się za daleko, rzuciłeś wskazówkę, która jest po prostu wielkości Idaho, a oni zareagowali w sposób, który może cię zdezorientował, lub nie odpowiedzieli w ogóle, lub odpowiedzieli w sposób, który wydawał się 'cóż, może będę – może jestem – może coś się tu wydarzy!I myślę, że prawdopodobnie mówiłem to już siedem tysięcy razy, ale wyrażenie 'tracąc moją religię' jest południowym zwrotem, który oznacza, że coś popchnęło cię tak daleko, że straciłbyś przez to wiarę. Coś popchnęło cię do granic możliwości, i o to właśnie chodzi. Teraz, niektórzy ludzie nadal myślą, że to piosenka o religii; tak nie jest. To po prostu piosenka o tym, że się w sobie zadurzyłeś.”
Data wydania
Wydany 19 lutego, 1991
Songwriter/s
Bill Berry – Peter Buck – Mike Mills – Michael Stipe
Label
Warner Bros
Chart Rankings
USA – 4
UK – 19
Niemcy – 11
Światowy hit dla R.E.M. W USA piosenka sprzedała się w 4,2 mln kopii i stała się najlepiej notowanym hitem R.E.M., osiągając 4. miejsce na liście Billboard Hot 100. „Losing my Religion” był nominowany w dziewięciu kategoriach na MTV Video Music Awards w 1991 roku i zdobył sześć nagród, w tym Video Roku, Najlepsze Grupowe Video, Przełomowe Video, Najlepsza Artystyczna Reżyseria, Najlepsza Reżyseria i Najlepszy Montaż. Zdobył również takie nagrody jak Najlepszy występ popowy duetu lub grupy z wokalem oraz Najlepszy teledysk krótkometrażowy. Do 1996 roku, ten hit sprzedał się w około 12 milionach kopii na całym świecie.
Wiek artysty w dniu wydania
Zespół był aktywny przez 11 lat, kiedy wydał tę piosenkę. Michael Stipe (główny wokalista) miał 31 lat, Peter Buck (główny gitarzysta) miał 35 lat, Mike Mills (basista) i Bill Berry (perkusista) mieli po 32 lata.
Wersje okładek
Gregorian – Apologetix – Hardwell – Jacqui Naylor – Trivium – Graveworm – Lacuna Coil – Finn Hudson – Tori Amos – Scary Kids Scaring Kids – „Weird Al” Yankovic.