Mini reviewStatus zasobów rekinów w południowej części Zatoki Meksykańskiej i na Karaibach: implikacje dla zarządzania

W artykule dokonano przeglądu aktualnej wiedzy na temat biologii, ekologii i połowów rekinów w meksykańskich wodach Zatoki Meksykańskiej, koncentrując się na implikacjach dla zarządzania. Podsumowano dane oryginalne i literaturowe dotyczące rozmieszczenia, migracji, obszarów wylęgu, struktury wyładunków i trendów połowowych. Na tym obszarze występują co najmniej 34 gatunki rekinów, z których większość należy do rodzajów Carcharhinus i Sphyrna. Czternaście z tych gatunków jest ważnych dla rybołówstwa. Biologia i ekologia zasobów rekinów w południowej części Zatoki Meksykańskiej jest słabo poznana. Badania z zastosowaniem znakowania wykazały przemieszczanie się rekinów ze wschodniego wybrzeża USA do południowej części Zatoki Meksykańskiej, ale migracje te nie zostały właściwie scharakteryzowane ze względu na ograniczoną liczbę oznaczeń w wodach Zatoki. W wodach chronionych Zatoki Chetumal (Q. Roo), laguny Yalahau (Q. Roo) i laguny Terminos (Camp.) znajdują się ważne żłobki rekinów dla co najmniej pięciu gatunków. Rekiny stanowią około 3,5% całkowitych połowów w tym regionie, średnio około 13000 t w latach 1983-1992. Rekiny poławiane są przez zróżnicowaną flotę małych i dużych statków wykorzystujących sznury haczykowe lub sieci skrzelowe. Wydaje się, że w przypadku wielu z najważniejszych gatunków dochodzi do nadmiernych połowów osobników młodocianych. Obszary priorytetowe dla przyszłych badań, które są warunkiem wstępnym dla międzynarodowego zarządzania, to: cykl życiowy głównych gatunków w południowej części Zatoki Meksykańskiej; dogłębne badanie obszarów wylęgu w strefie przybrzeżnej; programy znakowania na dużą skalę połączone z badaniami genetycznymi populacji; gromadzenie danych dotyczących rybołówstwa i niezależnych od rybołówstwa informacji na temat liczebności; oraz badania społeczno-gospodarcze dotyczące rybołówstwa. Proponuje się pewne środki ostrożnościowe w zarządzaniu.