Największy na świecie pterozaur zębaty, NHMUK R481, niekompletne rostrum Coloborhynchus capito (Seeley, 1870) z Cambridge Greensand w Anglii

Potwierdzono przypisanie fragmentu przedniego końca rostrum pterozaura z kenomańskiego Cambridge Greensand we wschodniej Anglii do ornitocheiryda Coloborhynchus capito (Seeley, 1870). Fragment reprezentuje częściowo połączone przedszczęki lewą i prawą i zachowuje połamane zęby w zębodołach. Szerokość podniebienia 57,4 mm, wysokość na przednim rostrum przekraczająca 95 mm i ząb o średnicy 13 mm u podstawy korony wskazują na wyjątkowo dużego osobnika, którego długość czaszki wstępnie oszacowano na ponad 0,75 m, a rozpiętość skrzydeł na 7 m. Fragment ten reprezentuje największego jak dotąd opisanego pterozaura zębatego. Znalezisko to, a także kilka innych dużych fragmentów czaszki z Cambridge Greensand, sugeruje, że ornitocheirydy, zębate ornitocheirydy znane z najwcześniejszej wczesnej i wczesnej późnej kredy (Valanginian-Cenomanian) osiągały bardzo duże, ale nie gigantyczne rozmiary. Pteranodontydy, bezzębne ornitocheiroidy znane obecnie tylko ze środkowej górnej kredy (Coniacian-wczesny Kampan), osiągały podobne rozmiary, do 7,25 m rozpiętości skrzydeł. Wbrew powszechnemu mitowi, ornitocheiroidy nie osiągały jednak gigantycznych rozmiarów (rozpiętość skrzydeł 10 m i więcej), jakie osiągały azhdarchidy w późnej późnej kredzie (kampan-maastrycht).