Płynność

Co to jest płynność?

Płynność to umiejętność czytania „tak, jak się mówi”. Hudson, Lane i Pullen definiują płynność w ten sposób: „Na płynność czytania składają się co najmniej trzy kluczowe elementy: dokładne czytanie połączonego tekstu w tempie konwersacyjnym z odpowiednią prozodią lub ekspresją”. Niepłynni czytelnicy cierpią w co najmniej jednym z tych aspektów czytania: popełniają wiele błędów, czytają wolno lub nie czytają z odpowiednią ekspresją i frazowaniem.

Rozwijanie płynności czytania za pomocą programów Strategii Naturalnego Czytania

Kluczowe pojęcia

Dlaczego płynność jest ważna?

Od wielu lat pedagodzy uznają, że płynność jest ważnym aspektem czytania. Zgadzają się z tym również badacze czytania. Ponad 30 lat badań wskazuje, że płynność jest jednym z najważniejszych elementów składowych czytania, ponieważ rozwój płynności jest bezpośrednio związany ze zrozumieniem.

Oto wyniki jednego z badań przeprowadzonych przez Fuchs, Fuchs, Hosp i Jenkins, które pokazują, jak płynność czytania jest silnie skorelowana ze zrozumieniem.

Aby zinterpretować tego typu dane korelacyjne, należy wziąć pod uwagę, że idealne dopasowanie wynosiłoby 1,0. Jak widać, ustne przypominanie/retelling, wypełnianie pustych pól i odpowiadanie na pytania są powyżej 0,6, co wskazuje na istnienie silnej korelacji. Płynność czytania jest jednak zdecydowanie najsilniejsza, z korelacją na poziomie 91.

Wielu badaczy, w tym Breznitz, Armstrong, Knupp, Lesgold i Pinnell, stwierdziło, że płynność jest silnie skorelowana ze zrozumieniem tekstu – to znaczy, że jeśli uczeń czyta płynnie, prawdopodobnie zrozumie to, co czyta.

Dlaczego płynność czytania i zrozumienie tekstu są tak silnie skorelowane? Dr S. Jay Samuels, profesor i badacz znany ze swojej pracy nad płynnością czytania, przedstawił teorię zwaną teorią automatyczności. Według Dr. Samuelsa, ludzie mają ograniczoną ilość energii umysłowej. Jeśli chcesz pracować wielozadaniowo lub stać się biegłym w wykonywaniu złożonego zadania, takiego jak czytanie, musisz najpierw opanować poszczególne zadania, aby móc je wykonywać automatycznie. Na przykład, osoba czytająca, która musi skupić swoją uwagę na dekodowaniu słów, może nie mieć wystarczająco dużo energii umysłowej, by zastanawiać się nad znaczeniem tekstu. Jednak płynny czytelnik, który potrafi automatycznie dekodować słowa, może w zamian poświęcić całą swoją uwagę na zrozumienie tekstu. Aby stać się biegłymi czytelnikami, nasi uczniowie muszą stać się automatyczni w pracy z tekstem, aby mogli zwracać uwagę na jego znaczenie.

Zobacz także:

• Determinowanie, kto potrzebuje instrukcji płynności
• Normy płynności czytania ustnego Hasbrouck-Tindal
• Film: Why reading fluency is important

Challenges Faced by Non-Fluent Readers

Uczniowie nabierają płynności poprzez czytanie. Niektórzy uczniowie uczą się płynnego czytania bez wyraźnego instruktażu. Jednak w przypadku innych uczniów płynność nie rozwija się w trakcie normalnych zajęć lekcyjnych.

Badania przeanalizowane przez National Reading Panel sugerują, że zachęcanie uczniów do samodzielnego czytania nie jest najskuteczniejszym sposobem na poprawę wyników w czytaniu. Zbyt często samo zachęcanie zagrożonych uczniów do czytania nie skutkuje zwiększoną aktywnością czytelniczą z ich strony. Podczas cichego czytania zagrożeni uczniowie mogą dostać książkę zawierającą głównie obrazki i patrzeć na nie lub wybrać trudną książkę, by wyglądać jak wszyscy inni, a następnie udawać, że czytają.

Nawet jeśli zagrożeni uczniowie czytają, czytają wolniej niż inni uczniowie. W ciągu 10 minut czytania biegły czytelnik, który czyta po cichu 200 słów na minutę, może przeczytać 2000 słów. W ciągu tych samych 10 minut uczeń zagrożony, który czyta 50 słów na minutę, przeczyta tylko 500 słów. Jest to równy czas czytania, ale z pewnością nie równa liczba przeczytanych słów.

Tacy uczniowie muszą czytać więcej, ale samo proszenie ich o czytanie na własną rękę często nie działa. Narodowy Panel ds. Czytania doszedł do wniosku, że bardziej efektywnym sposobem postępowania jest bezpośrednie nauczenie rozwijających się czytelników, jak czytać płynnie, krok po kroku.

Sprawdzone w badaniach strategie płynnego czytania

Jak wyraźnie nauczyć uczniów płynnego czytania? Narodowy Panel Czytelnictwa znalazł dane potwierdzające trzy strategie, które poprawiają płynność, zrozumienie i osiągnięcia w czytaniu – modelowanie przez nauczyciela, wielokrotne czytanie i monitorowanie postępów.

Modelowanie przez nauczyciela

Pierwszą strategią jest modelowanie przez nauczyciela. Badania wykazują, że różne formy modelowania mogą poprawić płynność czytania. Przykłady modelowania przez nauczyciela obejmują:

• Czytanie wspomagane przez nauczyciela
• Czytanie wspomagane przez rówieśników
• Czytanie wspomagane przez słuchawki

Modelowanie przez nauczyciela obejmuje więcej niż tylko słuchanie, jak ktoś inny czyta. Uczniowie muszą być aktywnie zaangażowani przez 100% czasu i w sposób wielozmysłowy.

Modelowanie przez nauczyciela uczy rozpoznawania słów w znaczącym kontekście, demonstruje prawidłowe sformułowania i daje uczniom możliwość ćwiczenia śledzenia tekstu na całej stronie. Dziecko może czerpać korzyści z modelowania przez nauczyciela, gdy zna co najmniej 50 słów i ma dobre wyczucie początkowych dźwięków.

Ważne jest tempo czytania przez modela-czytelnika. Christopher Skinner, badacz czytania, odkrył, że uczniowie, którzy czytali z nim listy słów powoli, opanowywali je płynniej niż uczniowie, którzy czytali z nim w szybszym tempie. Wolniejsze tempo pozwala uczniom uczyć się nowych słów i wyjaśniać trudne słowa. Gdy uczniowie poznają więcej słów, naturalnie stają się bardziej płynni.

Inną formą modelowania jest metoda impresji neurologicznej. W tej metodzie biegły i mający problemy z czytaniem czytelnik czytają razem fragment, przy czym ten sprawniejszy czyta w tempie zbliżonym do tego, w jakim czyta ten mający problemy. Heckelman (1969) wykazał, że po 29 15-minutowych sesjach, 24 chłopców z siódmej i dziewiątej klasy, którzy byli opóźnieni w czytaniu średnio o 3 lata, zyskało średnio 1,9 roku w czytaniu na podstawie Ustnego Gilmore’a i Kalifornijskiego Testu Osiągnięć.

Powtórzone czytanie

Inną techniką, która, jak wykazały badania, znacząco buduje płynność czytania, jest powtarzanie czytania. National Reading Panel twierdzi, że jest to najpotężniejszy sposób na poprawę płynności czytania. Wiąże się to z czytaniem tego samego materiału w kółko aż do uzyskania dokładności i ekspresji.

W latach 70-tych LaBerge i Samuels badali, co się dzieje, gdy studenci czytają fragmenty w kółko. Stwierdzili, że gdy studenci czytają ponownie fragmenty, stają się szybsi w czytaniu fragmentów, lepiej je rozumieją i są w stanie lepiej czytać kolejne fragmenty w wyniku wielokrotnego czytania.

Powtarzane czytanie jest formą uczenia się mistrzowskiego. Uczniowie czytają te same słowa tyle razy, że zaczynają je znać i są w stanie zidentyfikować je w innych tekstach. Poza tym, że pomaga uczniom w opanowaniu słów, wielokrotne czytanie zmienia sposób, w jaki uczniowie postrzegają siebie w związku z czynnością czytania.

Monitorowanie postępów

Osoby grające w gry wideo mają określony cel i natychmiastową informację zwrotną o postępach w jego realizacji. To połączenie celu i informacji zwrotnej o postępach w jego realizacji może być bardzo motywujące.

Monitorowanie postępów wykorzystuje to połączenie, by motywować uczniów do czytania. Wyznaczamy uczniom konkretny, indywidualny cel i dokładnie informujemy, w jaki sposób dowiedzą się, że go osiągnęli. Następnie należy podać uczniom sposoby mierzenia postępów. Wreszcie, jest to na tyle proste, że uczniowie będą wiedzieli, że osiągnęli swój cel, jeszcze zanim Ty to zrobisz. To właśnie monitorowanie postępów motywuje uczniów do wielokrotnego czytania tej samej historii aż do osiągnięcia mistrzostwa.

Rozwijanie płynności czytania za pomocą programów strategii Read Naturally

Strategia Read Naturally, oparta na badaniach naukowych, łączy te trzy strategie w wysoce skuteczne programy, które przyspieszają osiąganie wyników w czytaniu. Uczniowie stają się pewnymi siebie czytelnikami, rozwijając płynność czytania, umiejętności foniczne, rozumienie i słownictwo podczas czytania tekstu o odpowiednim poziomie trudności. Sprawdzone w czasie programy interwencyjne angażują uczniów w interesujące historie niebędące fikcją i przynoszą doskonałe rezultaty.

Dowiedz się więcej o strategii Read Naturally
Podstawa badawcza strategii Read Naturally

Strategia Read Naturally jest dostępna w różnych formatach:

Wybór właściwego programu Read Naturally Strategy

Read Naturally® Live Większość niezależnych, program oparty na chmurze z wbudowanym wsparciem audio. Koncentruje się na płynności i fonice z dodatkowym wsparciem dla słownictwa. Dowiedz się więcej o Read Naturally Live Video: Praca nad opowiadaniem

Read Naturally® Encore Większość niezależnych, program oparty na druku z obsługą audio na płytach CD. Koncentruje się na płynności i fonetyce z dodatkowym wsparciem dla słownictwa. Dowiedz się więcej o Read Naturally Encore Read Naturally Encore przykładowe historie

Read Naturally® GATE Teacher-Nauczanie w małych grupach pod kierunkiem nauczyciela – nauczanie w małych grupach dla początkujących czytelników. Dowiedz się więcej o Read Naturally GATE Próbki Read Naturally GATE

One Minute Reader® Strukturyzowany, uzupełniający program do samodzielnego rozwijania umiejętności czytania i pisania. Dostępny w następujących formatach: One Minute Reader Live (składnik internetowego programu Read Live do uzupełniającego czytania w szkole) Książki One Minute Reader / płyty CD audio (do programu kasowego typu school-to-home checkout program)

Bibliografia

Armstrong, S. W. (1983). The effects of material difficulty upon learning disabled children’s oral reading and reading comprehension. Learning Disability Quarterly, 6, pp. 339-348.

Breznitz, Z. (1987). Increasing first graders' reading accuracy and comprehension by accelerating their reading rates. Journal of Educational Psychology, 79(3), pp. 236-242.

Fuchs, L. S., Fuchs, D., Hosp, M. K., & Jenkins, J. R. (2001). Płynność czytania ustnego jako wskaźnik kompetencji czytelniczej: Analiza teoretyczna, empiryczna i historyczna. Scientific Studies of Reading, 5(3), s. 239-256.

Heckelman, R. G. (1969). A neurological-impress method of remedial-reading instruction. Academic Therapy Quarterly, 5(4), pp. 277-282.

Hudson, R. F., H. B. Lane, and P. C. Pullen. (2005). Ocena i nauczanie płynności czytania: Co, dlaczego i jak. Reading Teacher 58(8), pp. 702-714.

Knupp, R. (1988). Improving oral reading skills of educationally handicapped elementary school-aged students through repeated readings. Practicum paper, Nova University (ERIC Document Reproduction Service No. ED 297275).

LaBerge, D., & Samuels, S. J. (1974). W kierunku teorii automatycznego przetwarzania informacji w czytaniu. Cognitive Psychology, 6, s. 292-323.

Lesgold, A., Resnick, L. B., & Hammond, K. (1985). Nauka czytania: Badanie podłużne rozwoju umiejętności słownych w dwóch programach nauczania. In G. Waller & E. MacKinon (eds.), Badania nad czytaniem: Advances in theory and practice. New York, NY: Academic Press.

National Reading Panel. (2000). Nauczanie dzieci czytania: Oparta na dowodach ocena literatury naukowej na temat czytania i jej implikacje dla instrukcji czytania. Washington, DC: National Institute of Child Health and Human Development.

Pinnell, G. S., Pikulski, J. J., Wixson, K. K., Campbell, J. R., Gough, P. B., & Beatty, A. S. (1995). Słuchanie dzieci czytających na głos: Dane ze zintegrowanego badania wyników w czytaniu NAEP (IRPR) w klasie 4 (publikacja NCES 95-726). Washington, DC: U.S. Department of Education, National Center for Educational Statistics.

Samuels, S. J. (2002). Płynność czytania: Jej rozwój i ocena. In A. E. Farstrup & S. J. Samuels (eds.), What research has to say about reading instruction, 3rd ed., pp. 166-183. Newark, DE: International Reading Association.

Samuels, S. J. (1997). Metoda wielokrotnego czytania. The Reading Teacher, 50(5), pp. 376-381.

Samuels, S. J. (2006). W stronę modelu płynności czytania. In S. J. Samuels and A. E. Farstrup (eds.), What research has to say about fluency instruction. Newark, DE: International Reading Association.

Samuels, S. J. (1997). The method of repeated readings. The Reading Teacher, 50(5), pp. 376-381.

Skinner, C. H., Logan, P., Robinson, S. L., & Robinson, D. H. (1997). Demonstracja jako interwencja w czytaniu dla wyjątkowych uczniów. School Psychology Review, 26(3), pp. 437-447.