Podwórkowy Ogrodnik – Uprawa Manzanity – 21 grudnia 2016
Uprawa Manzanity – 21 grudnia 2016
Jeff Schalau, Agent, Agriculture & Natural Resources
University of Arizona Cooperative Extension, Yavapai County
Z wszystkich rodzimych krzewów w północno-środkowej Arizonie, manzanita jest najbardziej popularna. Ogrodnicy (w tym ja) kochają tę roślinę za jej wdzięczną formę, czerwonawą korę, kwiaty i owoce oraz tolerancję na suszę. Z tych powodów ludzie chcą sadzić jej więcej w swoich krajobrazach. Jednak nie jest ona łatwo dostępna w większości szkółek detalicznych, prawdopodobnie dlatego, że rośnie dość wolno, a przeżywalność roślin jest czasami zmienna.
Manzanita jest spokrewniona z wrzosem (rodzina: Ericaceae). Cztery gatunki manzanita znajdują się w północnej Arizonie. W Yavapai County, mamy trzy gatunki: żółty liść manzanita (Archtostaphylos pringlei), pointleaf manzanita (A. pungens) i zielony liść manzanita (A. patula). Wszystkie rosną na wysokości od 2 do 4 metrów, mają czerwonawą korę i rosną na zboczach na wysokości od 3,500 do 8,000 stóp. Gatunki te są zazwyczaj trudne do znalezienia w lokalnych szkółkach, ale niektóre małe, rodzime szkółki roślin mogą je mieć.
Bearberry lub kinnikinnick (A. uva-ursi) jest prostym rosnące gatunki manzanita. To pełza wzdłuż powierzchni gleby osiągając wysokość 15 cm (6 cali) i jest uprawiana komercyjnie przez szkółki w Kalifornii. Pochodzi z Arizony, z gór Lukachukai należących do Navajo Nation. Jest to dobry wybór dla krajobrazu ze względu na jego niski wzrost i zmniejszone zagrożenie pożarowe.
Niektórzy ogrodnicy przydomowi lubią rozmnażać swoje istniejące rośliny manzanita za pomocą „air layering”. Tutaj czuły pęd jest „przypięty” (za pomocą „U” w kształcie kawałka drutu) do gleby, gdzie jest pozostawiony do zakorzenienia się na sezon wegetacyjny. Łodygę należy lekko zranić ostrym, czystym nożem i uzupełnić wodą, aby pobudzić wzrost korzeni. Można również zastosować hormon ukorzeniający (kwas naftalenooctowy: NAA lub kwas indolomasłowy: IBA lub ich kombinację) w czystej ranie. Po korzenie stają się ustalone, zakorzenione rośliny mogą być oddzielone od rośliny macierzystej, pozwala odzyskać, i przesadzane jesienią po recovery.
Manzanita rośliny mogą być również uprawiane z nasion, chociaż niektóre leczenie jest konieczne, aby złamać twardą powłokę nasion. Aby przygotować nasiona, owoce są moczone w wodzie, aby usunąć mięsisty miąższ. Komercyjni hodowcy moczą nasiona w kwasie siarkowym przez 3 do 6 godzin. Kwas siarkowy jest bardzo żrący i nie jest zalecany do użytku domowego. Odwiedź wydanie online (patrz URL poniżej), aby zobaczyć zdjęcia i opisy lokalnych gatunków manzanitów.
W naturze nasiona manzanitów kiełkują po pożarze. Ogień zapewnia połączenie ekspozycji na ciepło/dym i przygotowanie podłoża pod nasiona. Aby naśladować ten naturalny proces, niektórzy propagatorzy wysiewają nasiona w mieszkaniu i wypalają 3-4 calową warstwę igieł sosnowych na wierzchu gleby. Kiełkowanie nasion może trwać rok. Gdy siewki wykiełkują, przesadza się je do pojemników w szkółce. Jest to technika polecam dla przygód ogrodników domowych, które nie mogą korzystać z powietrza layering.
Zanim się całkowicie zainspirowany do uprawy manzanita, powinienem wtrącić słowo przestrogi: żywe rośliny manzanita zawierają wysoki procent lotnych związków, które, jeśli wstępnie ogrzewane przez postępującego ognia, będzie palić się jak pochodnia po zapaleniu. Zawierają one również dużą ilość martwego drewna, co czyni je jeszcze bardziej łatwopalnymi. Manzanita może działać jako paliwo drabinkowe w krajobrazie, zwłaszcza gdy jest posadzona w sąsiedztwie łatwopalnych struktur, takich jak domy, tarasy, ogrodzenia i drzewa. Paliwa drabinkowe przenoszą ogień z ziemi, gdzie można go kontrolować, na wierzchołki drzew i konstrukcji, gdzie trudno go opanować. Unikaj tego ryzyka, izolując sadzonki manzanity z dala od łatwopalnych roślin lub konstrukcji i okresowo usuwając martwe drewno.
Rdzenne rośliny manzanity występują zwykle na suchych stanowiskach z dobrze odwodnioną glebą. Ustanowione manzanity powinny być nawadniane ostrożnie, jeśli w ogóle – zbyt duża ilość wody może uszkodzić lub zabić ustanowione manzanity. Podobnie nie należy stosować nawozów sztucznych w przypadku tych odpornych roślin rodzimych. Lokalnie przystosowane, rodzime rośliny mogą i będą tworzyć korzystne relacje z mikroorganizmami glebowymi, takimi jak grzyby mikoryzowe, jeśli pozostawi się je ich naturalnym skłonnościom. Te korzystne relacje są mniej prawdopodobne do rozwoju, gdy składniki odżywcze są obficie dostępne. Po prostu powiedz „nie” nawozom dla rodzimych roślin.
Manzanita jest integralnym składnikiem naszej społeczności roślinności chaparral i zapewnia korzyści dla dzikich zwierząt, ptaków i owadów. Kolibry, ćmy, motyle i inne owady są przyciągane do kwiatów przypominających mocz. Uprawa manzanity nie jest łatwa, ale jest możliwa – jeśli się odważysz.
Śledź Podwórkowego Ogrodnika na Twitterze – użyj linku na stronie BYG. Jeśli masz inne pytania dotyczące ogrodnictwa, zadzwoń do linii pomocy Master Gardener w biurze Camp Verde na 928-554-8992 lub napisz do nas e-mail na adres [email protected] i pamiętaj, aby podać swoje imię i nazwisko, adres i numer telefonu. Znajdź przeszłe kolumny Podwórkowego Ogrodnika lub przekaż opinię na stronie internetowej Podwórkowego Ogrodnika: http://cals.arizona.edu/yavapai/anr/hort/byg/.
Dodatkowe informacje
Manzanita żółtolistna (Archtostaphylos pringlei)
Yavapai County Native and Naturalized Plant Database
cals.arizona.edu/yavapaiplants/SpeciesDetail.php?genus=Arctostaphylos&species=pringlei
Pointleaf manzanita (Archtostaphylos pungens)
Yavapai County Native and Naturalized Plant Database
cals.arizona.edu/yavapaiplants/SpeciesDetail.php?genus=Arctostaphylos&species=pungens
Greenleaf manzanita (Archtostaphylos patula)
Yavapai County Native and Naturalized Plant Database
cals.arizona.edu/yavapaiplants/SpeciesDetail.php?genus=Arctostaphylos&species=patula
.