Rome Population 2021

Rzym jest stolicą Włoch i specjalną gminą z historią, która sięga ponad 2500 lat wstecz od jej założenia w 753 r. p.n.e.. To czyni Rzym, lub Wieczne Miasto, jednym z najstarszych nieprzerwanie zamieszkałych miast w całej Europie. Liczba ludności Rzymu w 2016 roku szacowana jest na 2 869 461 w granicach miasta.

W 2016 roku liczba ludności Rzymu szacowana jest na 2 869 461, ale jest to tylko miasto właściwe. Obszar miejski liczy 3,8 mln mieszkańców, a w obszarze metropolitalnym mieszka do 4,3 mln osób. Miasto właściwe ma gęstość zaludnienia 2 232 osób na kilometr kwadratowy (5 781/milę kwadratową).

Co ciekawe, Rzym był kiedyś największym miastem na świecie podczas panowania cesarza Augusta, z populacją prawie 1 miliona, czyli mniej więcej takiej wielkości jak Londyn w XIX wieku, kiedy był największym miastem na świecie.

W 2016 roku Rzym jest 4. najbardziej zaludnionym miastem w Unii Europejskiej pod względem liczby ludności w granicach miasta, a także największym i najbardziej zaludnionym miastem we Włoszech.

Demografia Rzymu

Około 9,5% populacji Rzymu to nie-Włosi, z czego połowa populacji imigrantów ma pochodzenie europejskie, głównie rumuńskie, ukraińskie, polskie i albańskie, w sumie 4,7% populacji. Pozostałe 4.8% stanowią imigranci o nieeuropejskim pochodzeniu, w szczególności Filipińczycy, Bangladeszczycy, Peruwiańczycy i Chińczycy.

Największą dzielnicą imigrantów jest Esquilino rione, która często nazywana jest rzymskim Chinatown, pomimo faktu, że jej mieszkańcy pochodzą z ponad 100 krajów.

Rzym ma również populację kilkuset Cyganów romskich, którzy koczują nielegalnie na obrzeżach miasta. Szacuje się, że w Rzymie jest 8000 bezdomnych, w większości nie będących Włochami.

Watykan

Watykan jest suwerennym miastem-państwem w otoczonej murem enklawie wewnątrz miasta Rzym z populacją około 800 osób. Jest to najmniejsze uznane na arenie międzynarodowej niezależne państwo na ziemi i jest całkowicie oddzielone od Rzymu, mimo że znajduje się w tym mieście.

Historia populacji Rzymu

Zgodnie z legendą, Rzym został założony, gdy Romulus i Remus (bliźnięta ssane przez wilczycę) zdecydowali się zbudować miasto razem, ale pokłócili się i Romulus zabił Remusa w 753 r. p.n.e.. Oznacza to, że założenie Rzymu sięga bardzo wczesnych dni cywilizacji, choć większość historyków zgadza się, że miasto zostało założone w 625 r. p.n.e. Osada ta ostatecznie stała się stolicą Królestwa Rzymskiego, a następnie Imperium Rzymskiego. Za czasów cesarza Augusta, w 210 r. n.e. Rzym liczył 1 milion mieszkańców.

W średniowieczu Rzym stał się bardzo ważny dla Kościoła katolickiego, ponieważ biskup Rzymu, czyli papież, był ważny we wczesnych dniach chrześcijaństwa. Po splądrowaniu Rzymu i upadku Zachodniego Cesarstwa Rzymskiego w 476 r. n.e. liczba ludności Rzymu spadła z 1 miliona do zaledwie 500 000 w 273 r., a następnie ponownie do 35 000 w okresie wczesnego średniowiecza.

W XV wieku papiestwo dążyło do przewyższenia wielkości innych miast we Włoszech, tworząc bardziej ekstrawaganckie kościoły i budynki. W 1870 roku, Królestwo Włoch zaanektowało Rzym, który rozrósł się do prawie 200 000 mieszkańców. Powoli populacja Rzymu zaczęła wspinać się z powrotem do poziomu 1 miliona, przekraczając go w okresie między I i II wojną światową na początku XX wieku. Po II wojnie światowej, Rzym rozwijał się jeszcze szybciej, a jego populacja rosła aż do połowy lat 80-tych, kiedy to miasto liczyło ponad 2,8 miliona mieszkańców. W ciągu ostatnich trzydziestu lat liczba ludności Rzymu powoli spadała, ponieważ coraz więcej ludzi przenosi się na przedmieścia.

Rozwój populacji Rzymu

Włochy jako całość doświadczają spadku populacji, podobnie jak reszta Europy, z powodu malejącego wskaźnika urodzeń i starzejącej się populacji. Rzym zmniejsza się wolniej niż reszta kraju, z populacją, która jest mniej więcej zgodna ze średnią krajową.