Sebastián Marroquín

Juan Escobar, jego matka i siostra Manuela najpierw uciekli do Mozambiku, a następnie udali się na wizach turystycznych do Argentyny, gdzie ostatecznie pozostali i stali się obywatelami na wygnaniu z rodzinnej Kolumbii. Juan Pablo wybrał nazwisko „Sebastián Marroquín” z książki telefonicznej i przyjął je jako swoje nowe nazwisko, ponieważ potrzebował nowej tożsamości, stwierdzając w wywiadzie dla Skavlan, że linie lotnicze odmówiły mu sprzedaży pod nazwiskiem Escobar.

Ale on i jego rodzina nadal zarabiają na prawach do nazwiska i podobizny Pablo Escobara (np. sprzedając odzież z jego podobizną, aby uzyskać dodatkowy dochód) i trzykrotnie próbowali (bezskutecznie) zarejestrować nazwisko Escobara jako markę, Marroquín woli nie być łączony z ojcem, co obejmuje wzmianki o jego poprzednim nazwisku; jest również zdeterminowany, aby odciąć się od kartelu Medellín i nielegalnego handlu narkotykami w Kolumbii.

Marroquín ukończył studia z dyplomem architekta. Obecnie mieszka w Palermo Soho w Buenos Aires z żoną i synem i pracuje jako architekt. Od tego czasu spotkał się z niektórymi z ofiar swojego ojca. (Zobacz dokument Sins of My Father z 2009 r.)

Marroquín dwukrotnie wracał do Kolumbii z wizytą: by złożyć hołd na grobie ojca i na premierę filmu dokumentalnego. Nie pozwolono mu wejść na teren Hacienda Nápoles, aby ponownie odwiedzić posiadłość Escobara o powierzchni 20 kilometrów kwadratowych (7.7 sq mi), położoną 180 kilometrów (110 mi) na wschód od Medellin, skonfiskowaną przez kolumbijski rząd po śmierci Escobara, a obecnie zarządzaną przez gminę Puerto Triunfo jako publiczny park, pole namiotowe i muzeum zbrodni Escobara.