Stockard Channing

Wczesne lataEdit

Stockard Channing urodziła się w Nowym Jorku, w stanie Nowy Jork, w Stanach Zjednoczonych, jako córka Lestera Napiera Stockarda, magnata żeglugi, i Mary Alice English. Susan dorastała na Upper East Side i weszła w posiadanie fortuny ojca, gdy ten zmarł w 1950 roku. Uczęszczała do The Chapin School, prestiżowej szkoły dla dziewcząt na Manhattanie, a następnie do The Madeira School w Wirginii. Channing studiował później historię i literaturę w Radcliffe College, który ukończył w 1965 roku. W wieku 19 lat poślubiła swojego pierwszego chłopaka, Waltera Channinga, od którego wzięła swój pseudonim sceniczny „Stockard Channing”, nawet po ich rozwodzie.

Edit

Channing rozpoczęła swoją karierę aktorską w Boston’s experimental Theatre Company, z którym zagrała w off-Broadway’owskiej sztuce Adaptation/Next. W 1971 roku zadebiutowała na Broadwayu w Dwóch dżentelmenach z Werony Johna Guare. Channing zadebiutowała na małym ekranie w Ulicy Sezamkowej, a następnie w 1973 roku dostała główną rolę w telefilmie The Girl Most Likely To…, czarnej komedii napisanej przez Joan Rivers.

Po serii małych ról filmowych, Channing zagrała u boku Warrena Beatty’ego i Jacka Nicholsona w filmie Mike’a Nicholsa Two Rogues and an Inheritance (1975). Ale to właśnie w 1978 roku, w wieku 33 lat, dostał rolę, która przyniosła mu sławę: młody Betty Rizzo w musicalu Grease. Rola ta przyniosła jej nagrodę dla najlepszej aktorki drugoplanowej na People’s Choice Awards. W tym samym roku zagrała sekretarkę Petera Falka w The Cheap Detective.

W cieniu RizzoEdit

Channing wystąpiła w dwóch sitcomach dla CBS w latach 1979-1980: Stockard Channing w Just Friends i The Stockard Channing Show. Po kilku bezproduktywnych doświadczeniach w Hollywood, Channing powrócił do swoich teatralnych korzeni. Po triumfie w broadwayowskiej sztuce „They’re Playing Our Song” (1980-81), powtórzyła ten sukces jako matka w „A Day in the Death of Joe Egg” Petera Nicholsa. To przyniosło jej nagrodę Tony Award 1985 dla najlepszej aktorki.

Channing kontynuowała swój udany powrót na scenę, pracując ponownie z Johnem Guare. Otrzymała jeszcze dwie nominacje do nagrody Tony za role w sztukach Dom niebieskich liści (1986) i Sześć stopni oddalenia (1990) (za które otrzymała nagrodę Obie Award). Channing pracowała również w telewizji i była nominowana do nagrody Emmy za miniserial CBS Echoes in the Darkness (1987) oraz zdobyła CableACE Award za Tidy Endings Harveya Fiersteina (HBO, 1988).

Channing spotyka OscaraEdit

Kariera filmowa Channing przybrała nieoczekiwany obrót w 1993 roku, kiedy została nominowana do Oscarów i Złotych Globów za rolę handlarza dziełami sztuki z Upper East Side w filmie Sześć stopni oddalenia. Od tego momentu jej hollywoodzkie role mnożyły się w takich tytułach jak To Wong Foo, Thanks for Everything! Julie Newmar (z Patrickiem Swayze) i Smoke (z Harveyem Keitelem) (1995); małe cameo w The First Wives Club, Intimate and Personal (z Robertem Redfordem i Michelle Pfeiffer), oraz Moll Flanders (1996).

Channing miała również wiele ofert telewizyjnych i teatralnych. Wystąpiła w telefilmie USA Network An Unexpected Family i jego sequelu An Unexpected Life w 1998 roku. Była nominowana do Independent Spirit Award dla najlepszej aktorki drugoplanowej za rolę bezpłodnej kobiety w filmie „The Baby Dance” (1998). W teatrze pracowała również w Lincoln Center w sztuce Toma Stopparda Hapgood (1995) oraz w adaptacji sztuki Lillian Hellman The Little Foxes (1997). W tym okresie wcieliła się w postać Barbary Gordon w serialu Batman Beyond, a także wystąpiła w jednym z odcinków serialu Król Wzgórza.

Channing była trzykrotnie nominowana do Tony Awards za Sześć stopni oddalenia (1990), Cztery pawiany adorujące słońce (1992) oraz Lwa w zimie (1999).

And then came The West WingEdit

W 1999 roku Stockard Channing przyjęła rolę Pierwszej Damy Abbey Bartlet w serialu NBC The West Wing. Zaczęła jako gwiazda gościnna w pierwszych dwóch sezonach, ale stała się regularną postacią w 2001 roku. W siódmym i ostatnim sezonie The West Wing (2005-2006), Channing pojawiła się tylko w sześciu odcinkach, ponieważ była już współgwiazdą w sitcomie CBS Out of Practice, naprzeciwko Henry’ego Winklera.

Channing otrzymał kilka nagród w 2002 roku. Wśród nich, Primetime Emmy dla aktorki drugoplanowej w dramacie za The West Wing. W tym samym roku zdobyła kolejną nagrodę Emmy oraz Screen Actors Guild Award za rolę Judy Sheppard w filmie The Matthew Shepard Story, dokumentalnym dramacie o śmierci Matthew Sheparda. Wreszcie w 2002 roku otrzymała nagrodę Koła Londyńskich Krytyków Filmowych dla Najlepszej Aktorki Roku za rolę w filmie „Ciemny interes”

Za rolę w filmie „Ciemny interes” otrzymała nagrodę Koła Londyńskich Krytyków Filmowych dla Najlepszej Aktorki Roku.