Sztukateria
Przyczyny degradacjiEdit
Naprawa historycznego stiuku powinna rozpocząć się od zidentyfikowania przyczyny uszkodzenia wykończenia stiukowego. Historycznie, nakładanie stiuku było dość podobne do procesu nakładania tynku wapiennego. Naprawy powinny być przeprowadzane tak szybko jak tylko problemy stają się widoczne, ponieważ z czasem uszkodzenia będą się tylko pogłębiać. Pęknięcia w stiuku mogą powstać na skutek osiadania budynku lub bezpośredniego uszkodzenia powłoki zewnętrznej. Kiedy woda jest w stanie naruszyć powłokę, czy to przez otwór w samym stiuku, czy też spod jego powierzchni, kruchy stiuk może zacząć się wyginać i kruszyć. Drewno jest powszechnie stosowanym materiałem konstrukcyjnym, który jest często używany jako podłoże pod stiukiem. Może ono wchłonąć wilgoć z poziomu gruntu lub poniżej i odciągnąć ją od pierwotnego źródła problemu. Sztukateria może być również stosowana na murze, takim jak cegła lub kamień, który również może zostać uszkodzony przez infiltrację wilgoci.
Wznosząca się wilgoć pochodząca z wód gruntowych lub problemów z drenażem jest szczególnie problematyczna. Stiuk może rozwarstwiać się od wilgotnej drewnianej listwy pod spodem, a ponieważ drewno gnije, stiuk może zacząć się pogarszać i oddzielać od niego i budynku. Uszkodzenie samego stiuku prowadzi do dalszej infiltracji wilgoci, która pogłębia degradację wykończenia, jak również podłoża. Odpływy, rynny, obróbki blacharskie i inne środki zarządzania kierowania wody z dala od budynku będzie zapobiegać uszkodzeniu z coraz gorzej. Bez odpowiedniego orynnowania, woda może rozpryskiwać się na powierzchnie pokryte sztukaterią, plamiąc i przyspieszając niszczenie wykończenia. Grading gleby wokół budynku może być również konieczne, aby przekierować wilgoć z dala od struktury i foundation.
Przygotowanie i naprawaEdit
W zależności od stopnia uszkodzenia wykończenia, różne stopnie napraw mogą być przeprowadzane. Małe pęknięcia włoskowate mogą być uszczelnione dodatkową warstwą powłoki wykończeniowej lub nawet po prostu warstwą farby. Nowoczesne materiały uszczelniające nie są idealnymi środkami do naprawy. Wybór pomiędzy łataniem a całkowitą naprawą powierzchni sztukaterii zależy od faktury powłoki wykończeniowej. Naprawy, zwłaszcza liczne, wykonane na gładko wykończonej powierzchni będą bardziej zauważalne i przywrócenie całej powierzchni z nową warstwą powłoki wykończeniowej może być bardziej odpowiednie. Odwrotnie, może być łatwiej ukryć łaty prac naprawczych do teksturowanej powierzchni i kompletne odnawianie może nie być konieczne.
Przygotowanie powinno rozpocząć się od usunięcia wszystkich uszkodzonych materiałów w obszarze, który ma być naprawiony. Każdy stiuk, który jest luźny powinien być usunięty, ponieważ już zawiódł. Usunięcie uszkodzonych materiałów może objąć drewnianą listwę lub inne podłoża, które również mogły ulec uszkodzeniu, chociaż lepszym rozwiązaniem może być zainstalowanie nowej siatki na uszkodzonej listwie. Należy zachować ostrożność przy takim podejściu, ponieważ może być ono szczególnie krytyczne w przypadku, gdy chodzi o autentyczność budynku zabytkowego. W takich przypadkach, wymiana uszkodzonej listwy jest generalnie uważana za bardziej odpowiednią niż instalacja nowej siatki. Wszystkie powierzchnie powinny być oczyszczone z farby, oleju i porostów roślinnych. Kamienne lub ceglane spoiny zaprawy mogą być nacięte na głębokość 5/8″, aby umożliwić prawidłowe przyleganie nowego stiuku. Nowe łaty stiukowe nie powinny nakładać się na stary stiuk.
Aby uzyskać staranną naprawę, obszar, który ma być załatany powinien być wyrównany doczołowo, przy użyciu zimnego dłuta, siekiery, piły z ostrzem diamentowym lub wiertła murarskiego. Czasami lepiej jest pozostawić obszar, który ma być załatany w nieregularnym kształcie, co może skutkować mniej widoczną łatą. Prawidłowe przygotowanie powierzchni pod poprawki wymaga bardzo ostrych narzędzi i szczególnej ostrożności ze strony tynkarza, aby przy usuwaniu zniszczonego stiuku nie połamać kluczy z otaczającego go dobrego stiuku poprzez „przesadzenie”.
Schemat przedstawiający zastosowanie siatki drucianej jako podłoża pod zewnętrzną aplikację cementu portlandzkiego.Nakładanie nowego stiuku nie powinno obejmować siatki drucianej, gdy naprawiany jest stiuk wapienny na powierzchni muru. Nowa naprawa stiuku powinna odpowiednio związać się z podłożem muru bez siatki. Wprowadzenie siatki drucianej może potencjalnie przyspieszyć degradację zarówno muru jak i wykończenia stiukowego, ponieważ najmniejsza ilość wilgoci doprowadzi do rozwoju rdzy na siatce drucianej, która rozszerza się w miarę rdzewienia. Może to prowadzić do wykruszania się nie tylko nowego stiuku, ale również samego muru.
Po dokładnym zwilżeniu muru lub drewnianej listwy, pierwsza, drapana warstwa powinna być nałożona na podłoże muru lub drewnianej lub metalowej listwy, w grubości, która odpowiada oryginałowi, jeśli istnieje, lub ogólnie około 1⁄4″ do 3⁄8″. Warstwa zarysowania powinny być zarysowane lub crosshatched z grzebieniem, aby zapewnić klucz do utrzymania drugiej warstwy. Zwykle potrzeba 24-72 godzin, a dłużej w zimnej pogodzie, aby każda warstwa utwardziła się przed nałożeniem następnej. Druga warstwa powinna być mniej więcej tej samej grubości co pierwsza, a całkowita grubość dwóch pierwszych warstw nie powinna na ogół przekraczać około 5⁄8″. Ten drugi lub wyrównywania powłoki powinny być szorstkie przy użyciu pacy z drewna z gwoździem wystającym w celu zapewnienia klucza do ostatniego lub wykończenia powłoki. Warstwę wykończeniową, o grubości około 1⁄4″, nakłada się po wstępnym związaniu poprzedniej warstwy. Jeśli nie jest to możliwe, warstwa bazowa powinna być dokładnie zwilżona, gdy warstwa wykończeniowa jest nakładana później. Warstwa wykończeniowa powinna być tak obrobiona, aby pasowała do tekstury oryginalnego stiuku.
Dodatkowe rozważaniaEdit
Przygotowanie do procesu naprawy wymaga przeprowadzenia badań w celu określenia składu stiuku, który ma być naprawiony. Ze względu na wiele czynników, w tym regionalnie dostępne materiały i oryginalne wykonanie, istnieje wiele różnych materiałów, które mogły być użyte do pierwotnej aplikacji stiuku. Należy również ustalić, czy użyty rodzaj stiuku jest na bazie wapna czy cementu portlandzkiego. Szczególnie niepokojące jest użycie cementu portlandzkiego, który jest twardszy niż poprzednie metody stosowane w stiuku. Materiał ten nie jest kompatybilny z bardziej miękkim i elastycznym cementem wapiennym, który był używany w XVIII i w połowie XIX wieku. Próbki testowe są niezbędne do określenia najlepszej mieszanki, pod względem trwałości, kompatybilności, tekstury i koloru do wykorzystania w procesie naprawy. Próbki testowe powinny być używane, aby pomóc w dokonaniu tego określenia. Do naprawy należy użyć takiej samej liczby warstw, jaka była użyta w oryginalnej aplikacji stiuku.
Profesjonalny tynkarz lub wykonawca zaznajomiony z procesem napraw historycznego stiuku powinien przeprowadzić niezbędne naprawy. Zazwyczaj, właściciel domu nie powinien próbować naprawiać sztukaterii na własną rękę.
Dalsze badania, które powinny być przeprowadzone przed rozpoczęciem naprawy obejmują określenie typów składników użytych w oryginalnej sztukaterii, tak aby kolor i tekstura oryginalnego materiału mogły być dopasowane tak blisko jak to tylko możliwe. W niektórych przypadkach do pokrycia stiuku użyto muszli lub kamyków. Na przykład piasek pochodzący z regionu mógł być użyty w oryginalnym zastosowaniu, ale może nie być już łatwo dostępny. W ten sposób stiuk był zazwyczaj barwiony bezpośrednio, chociaż czasami był malowany po nałożeniu. Dodatkowo, w niektórych regionach popularne było stosowanie składników takich jak sierść zwierząt. Należy zadbać o to, aby do napraw używać podobnych składników, które są czyste i wolne od olejów. Jest to kolejny powód stosowania łat próbnych, aby zapewnić, że naprawy wtopią się w oryginalną tkankę budynku tak bardzo, jak to możliwe.
