The Ultimate Hood River, Oregon Travel Guide

Minęły lata, zanim w pełni doceniłem Hood River, krainę rekreacji na świeżym powietrzu, położoną godzinę drogi na wschód od Portland, Oregon. Od czasu przeprowadzki do Portland w 2010 roku, przyciągał mnie rzeźbiony wiatrem kanion przełomu rzeki Columbia, szybki dostęp do całorocznych śnieżnych tras Mount Hood oraz obfite sady jabłkowe i winnice w rejonie Hood River. Ale dopiero w 2016 roku, kiedy przeszedłem milę nad rzeką Kolumbią z Oregonu do sąsiedniego miasta White Salmon w Waszyngtonie, byłem w stanie uchwycić piękno Hood River; z tej perspektywy wygląda ono jak jakaś starożytna szwajcarska wioska górska – tętniąca życiem, pokryta drzewami, wyryta na zboczu przełomu rzeki i osadzona na tle skalistego szczytu Mount Hood o wysokości 11 240 stóp.

Dla niewtajemniczonych, Hood River nie jest dokładnie górskim miastem, oddalonym o godzinę jazdy samochodem od swojego imiennego szczytu. Od lat 80-tych XX wieku zyskało ono reputację jednego z najlepszych na świecie miejsc do uprawiania sportów wiatrowych, dzięki efektowi tunelu aerodynamicznego. Ciepłe, suche pustynne powietrze ze wschodniego Oregonu ściąga chłodną, wilgotną pogodę znad Pacyfiku przez Columbia River Gorge, dając temu odcinkowi rzeki warunki Goldilocks i gwałtowne whitecaps. Każdego lata na brzegach rzeki pojawiają się jaskrawo kolorowe deski kite. „To wyjątkowa dynamika, która nie występuje w wielu innych miejscach na świecie”, wyjaśnia TJ Gulizia, ekspert od sportów wiatrowych w sklepie Big Winds w mieście.

Forty years after the birth of windsurfing, international diehards and curious tourists still come for gusty thrills. Większość odwiedzających przyciąga jednak bliskość Hood River, gdzie można uprawiać narciarstwo zjazdowe, światowej klasy whitewater, wędrówki z widokiem na góry oraz górskie szlaki rowerowe w wąwozie i Mount Hood Wilderness. Obszar ten znajduje się również w centrum oregońskiego sadu, który produkuje jabłka i czereśnie, które całkowicie zmieniają definicję owoców.

Z mnóstwem nowych butikowych hoteli i kwitnącą sceną jedzenia i picia po obu stronach Kolumbii, nigdy nie było lepszego czasu na odkrywanie tej mekki przygód Portland. Największym wyzwaniem podczas pierwszej wizyty w Hood River jest wiedzieć, od czego zacząć.

What You Need to Know Before Visiting

Przygotuj się na okazjonalne zamknięcie szlaku i pozwolenie na wędrówkę: Wiele z najpopularniejszych szlaków w wąwozie pozostaje zamkniętych do rehabilitacji po tym, jak w 2017 roku historyczny Eagle Creek Fire wypalił 48 861 akrów lasu po stronie rzeki w Oregonie. Nie ma co rozpaczać: chociaż korytarz wodospadów jest ulubieńcem tłumów, stanowi on tylko niewielką część 293 000-akrowego Columbia River Gorge National Scenic Area. Jeśli wybierasz się na zachód od Hood River w głąb korytarza, sprawdź na stronie internetowej Służby Leśnej poręczną mapę szlaków dotkniętych pożarem. Poza obszarem pożaru, jeden z najciekawszych szlaków w wąwozie – niedaleko Dog Mountain – wymaga specjalnego pozwolenia na użytkowanie w ciągu dnia podczas szczytu sezonu dzikich kwiatów w weekendy od kwietnia do czerwca.

Uważaj na lód: Stałe zachodnie podmuchy w Hood River są mieczem obosiecznym dla podróżnych w sezonie letnim i miesiącach zimowych. Miejscowi są łatwo rozpoznawalni dzięki swoim oponom z kolcami, i nie bez powodu: połączenie obfitych opadów, temperatury bliskiej zeru i silnych wiatrów może zamienić Hood River i jego główną arterię, Interstate 84, w lodowisko. Odwiedź wcześniej stronę internetową Oregon Department of Transportation.

Weź transport: Nie musisz szukać drogi przez szczyt letniego ruchu, dzięki Columbia Area Transit’s (CAT) – transportowi publicznemu na najwyższym poziomie. Oferuje on przejazdy z Portland do Hood River, z wieloma przystankami w wąwozie, a zimą darmowe przejazdy z Hood River do Mount Hood Meadows, jednego z największych ośrodków narciarstwa zjazdowego w okolicy.

Jak tam dojechać

Zdecydowana większość turystów jedzie na wschód z Portland drogą I-84, która biegnie wzdłuż granicy między Oregonem a Waszyngtonem. Godzinna podróż prowadzi przez Columbia River Gorge National Scenic Area i obok najbardziej imponujących wodospadów w stanie, od Multnomah do Wahkeena.

Jaka jest najlepsza pora roku aby odwiedzić Hood River?

Lato: To najlepszy czas dla tego obszaru, kiedy średnie dzienne temperatury oscylują w granicach osiemdziesiątki, co oznacza, że możesz nosić tylko kąpielówki lub kostium kąpielowy podczas windsurfingu lub paddleboardingu. Z kolei Mount Hood zazwyczaj odmarza na początku sierpnia, otwierając bogactwo wysokogórskich szlaków do wędrówek z plecakiem i rowerem górskim. Na szczycie lodowca Palmer Glacier w Timberline Lodge – jednym z jedynych całorocznych ośrodków narciarskich w Ameryce Północnej – nadal leży mnóstwo śniegu. Problem polega oczywiście na tym, że wszyscy inni są tam razem z Tobą. Spodziewaj się dużego ruchu w drodze na górę i wokół niej.

Jesień: We wrześniu, kiedy tłumy się przerzedzają i zanim pogoda się zmieni. Spodziewaj się temperatur sięgających od czterdziestki w nocy do siedemdziesiątki w ciągu dnia. Dużym bonusem jest Hood River Fruit Loop, 35-milowa malownicza trasa przez pola uprawne i lasy, kiedy produkty są najbardziej dojrzałe, z niekończącymi się akrami sadów jabłoniowych zawierających odmiany dziedziczne od Arkansas Black do Northern Spy.

Zima: Wiedzący o tym narciarze używają Hood River jako swojej bazy wypadowej między grudniem a marcem. Zazwyczaj ruch w drodze na górę jest minimalny na malowniczej drodze 35 prowadzącej z Hood River, szczególnie w porównaniu z codziennymi korkami, które zapychają autostradę 26, która biegnie bezpośrednio z Portland do Mount Hood. Niezależnie od pogody, zimą zawsze zabieraj ze sobą łańcuchy, jeśli nie masz opon śniegowych.

Wiosna: Nawet jeśli leje w Portland w wiosenny dzień, prawdopodobnie znajdziesz niezawodne słońce w Hood River i na wschodzie, dzięki efektowi cienia deszczowego Mount Hood: przeważające wiatry wznoszą się, chłodzą i kondensują w postaci deszczu (lub śniegu) po jednej stronie góry, pozostawiając suche, ciepłe powietrze po przeciwnej stronie. Marzec do maja to szczytowy sezon dzikich kwiatów w wąwozie, a 3,5-milowy Mosier Plateau, 4-milowy Dalles Mountain Ranch i 5-milowy Lyle Cherry Orchard Trails oferują oszałamiające pokazy łubinu, malin i floksów, by wymienić tylko kilka z nich.

Gdzie się zatrzymać w Hood River

W ciągu ostatnich kilku lat w okolicy pojawiła się fala przeprojektowanych hoteli. Hotel Hood River z 1912 roku (od 99 USD), położony w centrum miasta, przeszedł w 2017 roku lifting w stylu retro od zespołu, który stoi za luksusowym hotelem Jupiter w Portland. Ekskluzywne udogodnienia obejmują pakiet 420 in the Gorge, partnerstwo z sąsiednim sklepem z konopiami indyjskimi Gorge Greenery oraz lokalną placówkę popularnej w Portland skandynawskiej restauracji brunchowej Broder Øst. Po drugiej stronie rzeki, Society Hotel Bingen jest przekształconym 80-letnim budynkiem szkolnym. Znajduje się tu oszczędny klub na świeżym powietrzu z pokojami piętrowymi (45 USD) i małym osiedlem domków (od 159 USD) otaczających rozległe spa i łaźnię. Ciepłe i zimne baseny, sauna, kawiarnia ze świeżymi sokami i podziemny pokój medytacyjny znany jako Sanktuarium są bezpłatne dla gości.

Dla bardziej agrarnych doświadczeń, Sakura Ridge (od 225 $), zaledwie siedem mil na południe od Hood River, jest luksusowym gospodarstwem z pięcioma pokojami, 30 akrami sadów gruszkowych i jabłkowych, 20 uli, pasące się owce i doskonałe widoki na góry. Ci, którzy chcą zatrzymać się na kempingu w pobliżu Hood River, mogą rozbić namiot w pobliżu rzeki Columbia w Viento State Park (od 17 dolarów), osiem mil na zachód od miasta, lub wzdłuż imiennika Hood River w Tucker Park (25 dolarów), sześć mil na południe.

Co robić, gdy tam jesteś

Sporty wiatrowe

Jest powód, dla którego Hood River gości co roku Association of Wind and Water Sports Industries' Board Sports Expo i jest bazą wypadową niektórych z największych nazwisk w sportach wiatrowych – to idealne miejsce, aby być ciągniętym przez wodę przez nic innego jak sztywną bryzę. Dla tych, którzy nadal są zakłopotani przemysłem sportów wiatrowych, oto krótka historia: lata 90-te to windsurfing, wczesne lata 2000 to pojawienie się kiteboardingu, a kite i wind foiling nabrały rozpędu w latach 2010-ych, pozwalając zawodnikom lewitować nad wodą z większą prędkością niż było to wcześniej możliwe dzięki płetwiastemu wodolotowi wystającemu spod deski. Obecnie w Hood River można znaleźć każdą permutację sportów wiatrowych, ale wing foiling (wykorzystujący nadmuchiwane, trzymane w ręku odłączane „skrzydło”) jest obecnie ulubieńcem branży.

Dla odważnych pierwszaków, Big Winds, jeden z pięciu outfitterów usadowionych na brzegu Kolumbii, oferuje lekcje (od 49$) w prawie każdym wariancie tego niszowego sportu, który możesz sobie wyobrazić, od łagodnego stand-up paddleboardingu do najnowocześniejszego wing foiling. Ci, którzy zaczynają, będą prawdopodobnie ćwiczyć w „haku” tuż przy głównej promenadzie. Weterani pakujący swój własny sprzęt szybko odkryją, że najlepszy wiatr nie jest bezpośrednio przed Hood River, ale cztery mile na zachód po stronie Waszyngtonu przy Hatchery. Aby uzyskać szczegółowy opis terenu, sprawdźcie w którejś z wypożyczalni, outfitterów i przewodników ustawionych wzdłuż nabrzeża.

Whitewater Rafting and Kayaking

Masywny zbieg wyznaczonych Wild and Scenic Rivers, od Salmon do Klickitat, przepływa przez tą część Oregonu i Waszyngtonu. Kilka firm turystycznych działa w White Salmon, jedną milę na północ od Hood River. Miejscowy faworyt, Wet Planet, oferuje wycieczki w obu stanach, w tym całodniowy rafting klasy III-IV dla dzieci i dorosłych na rzece White Salmon (od 140$), który kończy się 12-stopowym zjazdem w dół wodospadu Husum Falls.

Podróże piesze

Hood River znajduje się w niewielkiej odległości od dziesiątek widokowych szlaków pieszych w wąwozie. Catherine Creek, dwumilowa pętla, jest łatwą opcją po drugiej stronie rzeki i doskonałą do obserwowania dzikich kwiatów wiosną, podczas gdy 12,2-milowa trasa dookoła Mount Defiance i 2,6-milowa trasa do Mitchell Point to pompujące serce proste ujęcia aż do dramatycznych panoram klifów. Jadąc z powrotem na zachód w kierunku Portland, można dotrzeć do słynnego korytarza wodospadów (choć należy pamiętać o możliwym zamknięciu szlaków), od bardzo Instagrammed Multnomah Falls do wąskiego, jednomilowego bazaltowego spływu Oneonta.

W lecie, cały system szlaków alpejskich Mount Hood jest otwarty. Wędrówki po wschodniej stronie góry są najbardziej dostępne z Hood River. Elk Meadows, sześciomilowa wędrówka w obie strony, wznosi się na wysokość 5 120 stóp i prowadzi przez stary las daglezji i przez strumienie lodowcowe aż do skalistej twarzy Hooda, która wznosi się nad łąką usianą asterami i parnasami. Krótsza, całoroczna wycieczka, zaledwie 30 minut od Hood River, to 3,4-milowa wyprawa do wodospadu Tamanawas Falls, szerokiej kaskady wypływającej z Cold Spring Creek ponad 110-stopowym klifem lawowym. Możliwości wędrówek z plecakiem w tym lesie narodowym są nieskończone, od 8.5-milowej wędrówki do Bald Butte, do Timberline Trail, 40-milowej pętli dookoła gór, oferującej zapierające dech w piersiach krajobrazy we wszystkich kierunkach.

Rower górski

Obwiniaj okazjonalne bezwietrzne dni za endemiczną scenę kolarstwa górskiego w mieście. „W dawnych czasach, gdy nie było wiatru, po prostu wisielibyśmy na parkingu i nie wiedzielibyśmy, co robić”, wyjaśnia Tim Mixon, prezes Hood River Area Trail Stewards, organizacji opartej na wolontariacie, odpowiedzialnej za budowę i utrzymanie wielu sieci szlaków dla rowerów górskich w okolicy. „Ponieważ budowa szlaków i projektowanie rowerów połączyły się w taki sposób, że 50-letni faceci, tacy jak ja, mogą jeździć z 20-latkami, to wszystko tutaj eksplodowało”.

Post Canyon, prawie 40-milowa sieć szlaków z do 3400 stóp pionowego zjazdu z obszaru postojowego Seven Streams do wypełnionego bermami segmentu Borderline, jest świętym Graalem kolarstwa górskiego w Hood River. Od wiosny do jesieni, kolarze o każdym poziomie umiejętności i stylu jazdy mogą odkrywać trasy, które sięgają od labiryntu tras biegowych (Spaghetti Factory) do przepaścistych odcinków zjazdowych (Dirt Surfer). Szesnaście mil na południe od Hood River znajduje się 44 Trails, największa sieć singletracków w regionie, a tuż za rzeką w Waszyngtonie znajduje się szeroko otwarty, usiany głazami system Syncline Trail oraz obfitujący w dzikie kwiaty Nestor Peak (12-milowa trasa typu out-and-back). Hood River Mountain Bike Adventures organizuje wycieczki (od $100) prowadzone przez przewodników z encyklopedyczną wiedzą o okolicy, podczas gdy tuning w Dirty Finger Bikes w centrum jest świetnym pretekstem do przerwy na śniadanie-burrito w sąsiedniej Kickstand Coffee.

Narciarstwo i snowboarding

Na Mount Hood są trzej główni gracze jeśli chodzi o sporty zjazdowe, każdy z nich ma swoje mocne i słabe strony. Timberline Lodge, drewniana i żelazna forteca, jest jedynym ośrodkiem na górze, w którym można jeździć na nartach. Dla turystów spoza miasta jest on również znany jako miejsce kręcenia filmu „Lśnienie” Stanleya Kubricka. Na wysokości 8.540 stóp, Timberline jest najwyżej położonym ośrodkiem narciarskim w regionie i niemal gwarantuje śnieg przez cały rok (72 dolary za całodzienny karnet). Najbliżej Portland przy drodze nr 26, Skibowl jest ceniony za to, że jest zarówno stromy jak i tani. Trasy są stosunkowo krótkie, ale z największą kolekcją czarnych diamentów w stanie i 34 oświetlonymi nocnymi zjazdami, to okazja, by zapłacić 53$ za dzienny karnet dla dorosłych.

Na koniec, na południowo-wschodniej stronie góry, Mount Hood Meadows (od $82 za karnet dzienny) jest Goliatem najlepiej nadającym się dla tych z mentalnością „większe jest lepsze”. Posiada 2150 akrów nadających się do jazdy, sześć szybkich quadów, trzykilometrową trasę i 2777 stóp pionowego spadku. Przygotuj się na regularne oblodzenie. Ci, którzy mają małe dzieci mogą zdecydować się na mniejsze trasy i mniejsze tłumy w Cooper Spur Mountain Resort, po północnej stronie góry lub Summit Ski Area, wewnątrz Government Camp, który jest uwielbianą króliczą górką i drugim najstarszym nieprzerwanie działającym ośrodkiem narciarskim w kraju.

Najlepsze miejsca do jedzenia i picia w Hood River

Between top-notch dostęp do produktów, poważna scena winiarska, i wpływ z Portland’s scrappy, forward-thinking chefs, Hood River stał się prawdziwym miejscem docelowym gastronomii. Wspomniany Broder Øst, mieszczący się w Hood River Hotel, oferuje fotogeniczny szwedzki hasz, pachnące kardamonem ciastka fika i norweskie placki ziemniaczane bez kolejek, jakie można spotkać w placówkach w Portland. Jest też Celilo, włoska jadłodajnia z hiper-lokalnymi odchyłami, i Solstice, pizzeria opalana drewnem, dwie długoletnie gwiazdy z silnymi sezonowymi wpływami.

Hood River jest miastem piwa wagi ciężkiej w już opętanym piwem stanie, z browarami takimi jak O.G. Full Sail Brewing, założonym w 1987 roku i znanym ze swojego bursztynowego ale, oraz pFriem Family Brewers, nowoczesnym tytanem piwa rzemieślniczego, który zdobył prawie każdą nagrodę branżową i wyróżnienie. Ferment Brewing Company, który został otwarty w 2018 roku kilka drzwi w dół, serwuje IPAs i czeskie lagery obok kombuchy warzonej z herbatami sencha, Assam i oolong.

Pięć mil na południowy zachód od Hood River, Hiyu Wine Farm wyrobił sobie imię w ostatnich latach jako jeden z najbardziej ekscytujących, wysokiej klasy doświadczeń degustacji wina w Pacific Northwest. Nate Ready, były sommelier Napa’s French Laundry, uprawia 80 różnych odmian winorośli na 30-akrowej biodynamicznej winnicy, która jest utrzymywana tylko przez pasące się świnie, krowy i kurczaki. Wszystko to spotyka się w sali degustacyjnej, gdzie wesołe, surowe roczniki spotykają się z domowymi kiełbaskami pokrytymi piperadą.

W miasteczku White Salmon, White Salmon Baking Company jest znane ze swoich kruchych, pikantnych bochenków wypiekanych wyłącznie z mąki z małych młynów Pacific Northwest w zbudowanym na zamówienie piecu na drewno. Makowy chleb orkiszowy i figowo-jęczmienny tworzą wyjątkowe kanapki, tosty i tarty, podczas gdy natłok wypieków, od croissantów po ciasto polentowe, w pełni wykorzystuje obfitość świeżych jagód i owoców pestkowych w tym regionie.

Jeśli masz czas na objazd

Jeśli jesteś zagorzałym zwolennikiem unikania tłumów lub w poszukiwaniu dzikiej, alpejskiej puszczy bez wyciągów narciarskich, Mount Adams Recreation Area, zaledwie godzinę na północ od Hood River w stanie Waszyngton, jest domem dla jednego z bardziej wspaniałych zlodowaciałych szczytów na północnym zachodzie Pacyfiku. Druga co do wysokości góra w stanie (12 281 stóp), Mount Adams znajduje się w sporej odległości od Portland i Seattle, co czyni ją stosunkowo zaciszną, nawet latem. Na bazę wypadową wybierz się do Takhlakh Lake, kempingu z 53 miejscami (od 18 dolarów), którego otwór do pływania często działa jak nieskazitelne lustro dla Adamsa, który wznosi się zaledwie siedem mil stąd. Aby szybko spotkać się ze szczytem z bliska, wybierz się na stromą, 2,6-milową wycieczkę dookoła Sleeping Beauty, która wije się wokół ciasnej, skalistej iglicy do starej platformy wieży obserwacyjnej.

Dla miłośników wędrówek z plecakiem, zamiast próbować pięciodniowego obejścia, które łączy szlaki Round the Mountain, Pacific Crest i Highline Trails (nie wspominając o zdradzieckim bushwhack i trawersie lodowca), wybierz Foggy Flat, łatwą wycieczkę z noclegiem, która ma wiele z najlepszych cech dłuższej trasy. Ten dziesięciokilometrowy marsz wzdłuż północnej ściany góry oferuje wspaniałe widoki (i kwiaty dzikiej flory w lipcu i sierpniu), gdy wspinasz się do Foggy Flat, trawiastego miejsca położonego poniżej lodowca Lyman. Miłośnicy wspinaczki górskiej wybierają się na South Climb w Mount Adams, nietechniczną 12-milową trasę w obie strony. Od maja do września, większość wspinaczy podejmuje próbę zdobycia szczytu w ciągu dwóch dni, zatrzymując się pierwszej nocy w stosunkowo płaskim, usianym głazami Lunch Counter. Ostatni, dwumilowy odcinek na szczyt zapewnia niesamowite widoki na pięć wulkanów Waszyngtonu.

How to Be a Conscious Visitor

Dla każdego, kto nie doświadczył emocjonalnej i środowiskowej dewastacji pożaru Eagle Creek Fire z 2017 roku, Rachel Pawlitz, oficer public-affairs Służby Leśnej dla Columbia River Gorge, lubi przypominać odwiedzającym, że pomimo reputacji regionu jako mokrego i pokrytego mchem, lata są „z natury dość suche, zaczynając od końca czerwca.” Podstawowa zasada brzmi: „jeśli nie potrzebujesz ognia latem, nie rozpalaj go” – mówi Pawlitz. Jeśli jednak zdarzy ci się napotkać wczesne oznaki pożaru lasu i masz zasięg telefonu komórkowego, zadzwoń pod 911 i zgłoś pożar, mówi. „Jeśli pożar został już zgłoszony, władze mogą udzielić Ci więcej informacji na temat tego, gdzie powinieneś się udać” – dodaje. „Ważne jest, aby wędrować z mapą i kompasem, abyś mógł poszukać alternatywnej trasy, która może doprowadzić cię z powrotem do samochodu”. Aby uzyskać więcej lokalnych wskazówek dotyczących bezpieczeństwa, odwiedź stronę Friends of the Columbia Gorge.